Καταιγίδες και κυκλώνες δεν δημιουργούνται μόνο στην γη, αλλά και σε άλλους πλανήτες προσφέροντας ένα πολύ εντυπωσιακό θέαμα.
Δίας
Η «μεγάλη κόκκινη κηλίδα» του Δία είναι μια μόνιμη καταιγίδα, ένας αντικυκλώνας, που βρίσκεται 22 μοίρες νότια του ισημερινού του γίγαντα του ηλιακού μας συστήματος.
Η κόκκινη κηλίδα είναι τόσο μεγάλη ώστε θα μπορούσαν να «χωρέσουν» μέσα σε αυτή 2-3 πλανήτες σαν τη Γη.
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι αυτή η γιγάντια σε εύρος και ένταση καταιγίδα ξεκίνησε πριν από περίπου 300 χρόνια. Υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτηματικά για αυτό το εντυπωσιακό φαινόμενο για αυτό και αποτελεί μόνιμο στόχο των επιστημόνων.
Κρόνος
Η αποστολή Cassini της NASA κατάφερε για πρώτη φορά να ζουμάρει σε έναν γιγαντιαίο κυκλώνα που βρίσκεται στον Βόρειο Πόλο του Κρόνου.
Η επιφάνεια που καλύπτει ο τερατώδης κυκλώνας, καλύπτει 25 φορές το μέγεθος της Ελλάδας και 12 φορές της Αγγλίας. Το μάτι της πολικής δίνης έχει διάμετρο 2.000 χιλιόμετρα, 20 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με το μάτι ενός μέσου κυκλώνα στη Γη. Τα φωτεινά σύννεφα που διακρίνονται στην περιφέρεια της δίνης κινούνται με ταχύτητα 530 χιλιομέτρων την ώρα.
Μάλιστα, ο κυκλώνας περιστρέφεται μέσα σε έναν μυστηριώδες, εξαγωνικό μετεωρολογικό σύστημα που είχε εντοπιστεί σε προηγούμενα περάσματα του Cassini και βαφτίστηκε «το εξάγωνο».
Σημειώνεται ότι η αποστολή Cassini της NASA έφτασε στο σύστημα του Κρόνου πριν από εννέα χρόνια και το διαστημικό σκάφος εκτοξεύθηκε στις 15 Οκτωβρίου του 1997.
Οι υπεύθυνοι της αποστολής δήλωσαν ότι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, ο κυκλώνας μαίνεται στον Κρόνο εδώ και πολλά χρόνια, όμως για πρώτη φορά φωτογραφήθηκε στα ορατά μήκη κύματος, καθώς ο βόρειος πόλος του πλανήτη ήταν τυλιγμένος στο σκοτάδι ενός πολυετούς χειμώνα, ο οποίος διαρκεί 29 γήινα χρόνια.
Ποσειδώνας
Η «μεγάλη σκοτεινή κηλίδα» είναι το όνομα που δίνεται σε έναν αντικυκλώνα του Ποσειδώνα, με παρόμοια εμφάνιση με την μεγάλη κόκκινη κηλίδα του Δία και διάμετρο ίση με της Γης.
Πρώτη φορά παρατηρήθηκε το 1989 από τη αποστολή Voyager 2 της NASA. Αν και μοιάζει με την κηλίδα του Δία, οι εσωτερικοί χώροι της είναι σχετικά χωρίς σύννεφα και η διάρκεια ζωής της φαίνεται να είναι μικρότερη.
Με βάση τις παρατηρήσεις που έγιναν με το Voyager 2, και από τότε με το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, ο Ποσειδώνας φαίνεται να έχει περισσότερο από το μισό χρόνο του μια μεγάλη σκοτεινή κηλίδα στην επιφάνειά του.
Αφροδίτη
Η Αφροδίτη έχει δύο μεγάλα ζεύγη ανεστραμμένων αντικυκλώνων, ένα ζευγάρι κοντά σε κάθε πόλο (πολικές δίνες), που ανακαλύφθηκαν το 2006 από το Venus Express.
Στον νότιο πόλο της Αφροδίτης, η κάθε δίνη έχει το μέγεθος της Ευρώπης και ξεκινά από τα χαμηλότερα σύννεφα της ατμόσφαιρας (42 χιλιόμετρα από την επιφάνεια) και φτάνει μέχρι τα ανώτερα σύννεφα της ατμόσφαιρας (63 χιλιόμετρα από την επιφάνεια).
Τα στοιχεία κάθε δίνης διαλύονται και ξαναφτιάχνουν την δίνη, σε ένα κύκλο που διαρκεί 2,2 ημέρες, ενώ τα δύο κέντρα της περιστροφής των καταιγίδων, που υπάρχουν σε διαφορετικά υψόμετρα, σπάνια ευθυγραμμίζονται.
Άρης
Στις 27 Απριλίου του 1999, ένας σπάνιος κυκλώνας με 1.100 μίλια διάμετρο ανιχνεύθηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, στη βόρεια πολική περιοχή του Άρη. Αποτελούνταν από τρεις ζώνες με σύννεφα τυλιγμένα γύρω από ένα τεράστιο (320 χλμ.) μάτι, και περιείχε χαρακτηριστικά παρόμοια με τις καταιγίδες που έχουν εντοπιστεί στους πόλους της Γης.
Ο κυκλώνας αυτός παρατηρήθηκε μόνο για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, και δεν ξαναφάνηκε έξι ώρες αργότερα. Στις επόμενες μέρες άλλοι κυκλώνες παρατηρήθηκαν περίπου στην ίδια περιοχή.
Πηγές
Το ΒΗΜΑ
HuffingtonPost
Wikipedia gravitonio