Και συνεχίζουμε από εκεί που είχαμε μείνει…….

Το πλέον σημαντικότερο όλων είναι  ποιοι ευθύνονται που οι αγρότες απώλεσαν την παραγωγική ικανότητα τους, ποιοι ευθύνονται που οι Έλληνες αγρότες έχασαν την αξιοπρέπειά τους. Το πρόβλημα δεν είναι τα χρήματα αλλά η έλλειψη ικανότητας ανάληψης του κινδύνου και αναρωτιέμαι ποιος αγαπά την Ελλάδα;

Έχει αλλάξει κάτι...

* Ένας Οργανισμός Πληρωμών που καταρρέει, που καθίσταται αναξιόπιστος εντός και εκτός συνόρων, που τρέχει πίσω από τις εξελίξεις αντί να τις οδηγεί, που αδυνατεί να ανακοινώσει το προφανές (δηλαδή ένα αξιόπιστο πλάνο πληρωμών) και αφήνει πολιτικούς να τον υποκαθιστούν και να δηλώνουν ατεκμηρίωτα ότι πολιτικά επιθυμούν, και τόσα μα τόσα άλλα. 

* Ένα Υπουργείο που νομοθετεί για να λύσει το πρόβλημα στα βοσκοτόπια το 2019 όταν όλα πρακτικά θα έχουν κριθεί για την ΚΑΠ της επόμενης περιόδου 2020 – 2030 (αλλά γιατί να το απασχολεί, άλλη ηγεσία θα είναι τότε). Ένας νόμος που για να εφαρμοστεί απαιτεί ένα σωρό Υπουργικές Αποφάσεις που είναι σίγουρο ότι δεν υπάρχει καμία τεχνοκρατική επάρκεια για να βγουν σωστά. Ένας νόμος που χρειάστηκε τόσους μήνες για να αντιγράψει επί της ουσίας κάτι είχε ήδη γραφτεί. 

* Ένα ΠΑΑ που ακόμη δεν έχει εγκριθεί και χρειάστηκε αδικαιολόγητα τόσους πολλούς μήνες για να υποβληθεί ξανά δίχως επί της ουσίας να τροποποιεί καμία προηγούμενη καίρια πολιτική απόφαση. Ένα ΠΑΑ που για ακόμη μια φορά, είναι ΠΑΑ επιδοτήσεων και όχι ανάπτυξης. 

* Ένα κρατικό σύστημα που ψεκάζει με πρώτη φορά ‘αριστερά’ χημικά αγρότες που διαδηλώνουν στο σύνταγμα. Αγρότες ωστόσο που αδυνατούν να συγκροτήσουν συλλογικά κινήματα με νέα άφθαρτα υλικά και αφήνουν να θεωρεί η υπόλοιπη κοινωνία ότι τους οδηγούν και τους εκφράζουν άνθρωποι, τόσο μα τόσο παρωχημένοι. 

* Μια ολόκληρη χώρα δίχως προοπτική, δίχως όραμα, δίχως να μπορεί να εμπνεύσει, τόσο, μα τόσο, κρίμα.

* Μήπως έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας και τα θέλω μας απλά σε ένα θάυμα

  Κάποτε λοιπόν ρώτησαν και το θρυλικό γέρο το Μωρία, το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη: 

- Εσύ, στρατηγέ, είσαι αγγλόφιλος;  

- Όχι, αποκρίθηκε εκείνος.  

- Είσαι τότε γαλλόφιλος;  

- Ούτε.  

- Ἐ, θα σαι φαίνεται ρωσόφιλος.  

- Όχι, βέβαια.  

- Μα τί είσαι τέλος πάντων; 

Κι ὁ Γέρος του Μωρία με τη συνηθισμένη θυμοσοφία του απάντησε:  

- Εγώ είμαι Θεόφιλος.  

Γιατί σαν το Θεό κανείς δεν αγαπάει την Ελλάδα

Είναι ο Θεός πρόθυμος να βοηθήσει .

Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις