Όταν το πορτοκάλι έγινε αργείτικο

ΝΑΥΠΛΙΟ. To πορτοκάλι άρχισε να καλλιεργείται στον αργολικό κάµπο µόλις στα τέλη της δεκαετίας του 1950, µέσα σε λίγα όµως χρόνια η καλλιέργειά του είχε καλύψει το µεγαλύτερο µέρος της πεδιάδας. Η εκµετάλλευσή του απέφερε σηµαντικά έσοδα στους καλλιεργητές και το πορτοκάλι άρχισε να γίνεται κοµµάτι της καθηµερινότητας των κατοίκων και σήμα κατατεθέν της περιοχής.

Σήµερα το µεγαλύτερο µέρος της αργολικής πεδιάδας είναι καλυµµένο µε εσπεριδοειδή και µερικούς ελαιώνες. Η αργολική πεδιάδα διαθέτει άπλετο και διαυγή φωτισµό, εύκρατο κλίµα µε παρατεταµένες θερινές περιόδους, ανάγλυφα εδάφη καθώς και άµεση γειτνίαση µε την θάλασσα. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά εξηγούν γιατί η πορτοκαλλιέργεια εξαπλώθηκε µε τόσο γρήγορους ρυθµούς. Στην Αργολίδα παράγεται το 31,4% των εσπεριδοειδών της χώρας και το 49,3% των οµφαλοφόρων πορτοκαλιών (Γεωργία-Κτηνοτροφία,2008).

Η πρώτη επιχείρηση που προχώρησε σε µαζικές εξαγωγές ήταν του Γιώργου Φραγκίστα, παππού του τωρινού προέδρου της Incofruit Hellas. Ο Φραγκίστας άρχισε εξαγωγές το 1953 και υπήρχαν περίοδοι που η επιχείρηση κάλυπτε το 50% των ελληνικών εξαγωγών. Σήµερα η Αργολίδα εξάγει το 45,3% των πορτοκαλιών της χώρας.

Οι κυριότερες χώρες προορισµού των εξαγωγών την δεκαετία του 1960 ήταν η Αυστρία η Σοβιετική Ένωση, η Μεγάλη Βρετανία, η Τσεχοσλοβακία, η Γιουγκοσλαβία, η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Δυτική και Ανατολική Γερµανία, η Φινλανδία, η Σαουδική Αραβία και η Ρουµανία.

Σήµερα, ιδιαίτερα µετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία ήταν και η κυριότερη χώρα εξαγωγής, η Γερµανία κατέχει την πρωτιά στις εµπορικές ροές των πορτοκαλιών από την Αργολίδα. Άλλες χώρες στις οποίες κατευθύνονται τα αργολικά πορτοκάλια είναι η Κύπρος, τα Σκόπια, η Σουηδία, και η Αρµενία.