Πρόκειται για το Λαογραφικό – Αγροτικό Μουσείο Ιτέας, το οποίο μπορούν να επισκέπτονται καθημερινά μαθητές, αλλά και απλοί πολίτες από ολόκληρη την Ελλάδα.
O πρώην δήμος Φύλλου στο νομό Καρδίτσας, δημιούργησε έναν μοναδικό στο είδος του χώρο στον οποίο στεγάζονται εκθέματα της ευρύτερης περιοχής του θεσσαλικού κάμπου, τα οποία σχετίζονται με την τοπική αγροτική, πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά.
O δήμος εμπνεύστηκε έναν χώρο στον οποίο η παρουσία πολιτισμού θα είναι μια αειφόρος εξελικτική διαδικασία. Έτσι, με τη συλλογική προσπάθεια όλων των φορέων της περιοχής, δημιούργησε έναν εκθεσιακό χώρο ανάδειξης στοιχείων αγροτικής κληρονομιάς.
Το κτίριο είναι 560 τ.μ. και περιβάλλεται από κατάλληλα διαμορφωμένη έκθεση 8,5 στρεμμάτων. Βρίσκεται πάνω στον κύριο οδικό άξονα που συνδέει τους νομούς Καρδίτσας και Λάρισας, κομβικό σημείο του γεωγραφικού διαμερίσματος Θεσσαλίας.
Έως σήμερα έχουν συντηρηθεί και καταγραφεί περισσότερα από 8.000 αντικείμενα από τα οποία 4.000 εκτίθενται στο μουσείο. Η συλλογή περιλαμβάνει αντικείμενα που έχουν σχέση με τον υλικό, κοινωνικό και πνευματικό βίο της περιοχής. Στο χώρο του μουσείου υπάρχουν αλωνιστικές μηχανές προηγούμενων δεκαετιών, αδοκάνες, τις οποίες έσερναν άλογα και τις χρησιμοποιούσαν στον αλωνισμό, τα πρώτα τρακτέρ που έκαναν την εμφάνισή τους στη θεσσαλική πεδιάδα, μαγγανοπήγαδο, από το οποίο αντλούσαν νερό οι κάτοικοι για να ποτίζουν το περιβόλι, όπως και σνέκες, ξύλινες στάμνες μέσα στις οποίες αποθηκεύονταν αλάτι.
Υπάρχει η σάλα με αναπαράσταση του καραγκούνικου δωματίου, διάφορα οικιακά σκεύη, αλλά και μυλόπετρες, τις οποίες χρησιμοποιούσε ο μυλωνάς για να αλέθει το σιτάρι. Επίσης κυρίαρχη θέση κατέχει ο αργαλειός και οι παραδοσιακές στολές. Απώτερος στόχος είναι αφενός να κληροδοτήσει στους νέους τις πολιτιστικές μας αξίες, διατηρώντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τόπου μας, αφετέρου να αναδείξει τον πεδινό τουρισμό προσελκύοντας επισκέπτες και γνωρίζοντας τους τον ντόπιο τρόπο ζωής, τη λαϊκή παράδοση και την ιστορία μας.
Ο δήμος διοργανώνει δρώμενα, όπως η σπορά σιταριού (Νοέμβρης) και ο θερισμός – αλωνισμός που γίνεται τον Ιούνιο, στα οποία αναβιώνοντας τις πατρογονικές γεωργικές εργασίες, αποβλέπει στο να προβάλλει την παραδοσιακή αγροτική ζωή, τα ήθη και έθιμα του τόπου.
Οι μαθητές αποτελούν τους κύριους και βασικούς επισκέπτες του Μουσείου. Έχουν την ευκαιρία όχι μόνο να ξεναγηθούν στον χώρο, να γνωρίσουν αντικείμενα μιας άλλης εποχής, αλλά και να ασχοληθούν στο τέλος της ξενάγησης με διάφορες εκπαιδευτικές δραστηριότητες περνώντας ευχάριστα την ώρα τους.