Στη Βρετανία διάφορες γυναίκες κάθε ηλικίας διασώζουν κότες από τη βιομηχανία μαζικής εκτροφής και τις φροντίζουν ως κατοικίδια. Μας διαβεβαιώνουν, μάλιστα, ότι είναι αφοσιωμένα και έξυπνα ζώα.
Μια 32χρονη γυναίκα από τη Βρετανία που σχεδιάζει παιδότοπους, η Σαρλότ Πέισι, αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο της στη φροντίδα των κατοικιδίων της. Όλα καλά ως εδώ, μόνο που τα κατοικίδιά της είναι πέντε κότες που διέσωσε το 2018 από μονάδες μαζικής εκτροφής και, τελικά, από τη σφαγή.
«Ήταν σε κακή κατάσταση όταν τις συλλέξαμε» λέει η Πέισι σήμερα σε σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας «Guardian». «Τους έλειπαν φτερά, έτρεμαν από φόβο, είχαν χλωμά λειριά και έδειχναν άρρωστες». Μια από αυτές πέθανε έπειτα από δύο μέρες, αλλά οι υπόλοιπες κατάφεραν να αναρρώσουν. Έτσι, σήμερα η Πέισι έχει την ευκαιρία να τις παρακολουθεί καθημερινά να ξεδιπλώνουν τις μοναδικές προσωπικότητές τους – για παράδειγμα, κάποιες έχουν αναλάβει ηγετικούς ρόλους στο κοτέτσι και έχουν κερδίσει προτεραιότητα στο καθημερινό τάισμα. «Είναι πολύ πιο έξυπνες απ' ό,τι πιστεύει ο κόσμος» όπως μας διαβεβαιώνει η διασώστριά τους, η οποία ισχυρίζεται ότι αναγνωρίζουν ακόμα και το όνομά τους και έρχονται όταν τις καλεί κάποιος.
Θύματα της ζήτησης για φθηνό κρέας
Η Πέισι είναι μόνο μία από τη νεοσύστατη λεγεώνα ανθρώπων που έχουν επιδοθεί στη διάσωση πουλερικών. Μία άλλη, η Νίκι Κόλουμ, δεν σταματά να εκπλήσσεται διαρκώς από τις ικανότητες των φτερωτών κατοικιδίων της. «Πολλοί μου λένε ότι τα κοτόπουλα δεν είναι σε θέση να νιώσουν αισθήματα και πως το μοναδικό που τους ενδιαφέρει είναι το φαγητό. Απολαμβάνω το γεγονός ότι πάντα χαίρονται που με βλέπουν – ακόμα και όταν δεν τους φέρνω φαγητό. Θα με βρείτε συχνά καθισμένη στον κήπο με ένα βιβλίο ή ένα φλιτζάνι τσάι και κότες στο χορτάρι γύρω μου, να φλυαρούν μεταξύ τους. Με εκπλήσσει ακόμα και το γεγονός ότι θέλουν να βρίσκονται κοντά σε ανθρώπους, μετά την παλαιότερη εμπειρία τους από το εργοστάσιο».
Στη Βρετανία υπάρχει και φιλανθρωπική οργάνωση αφιερωμένη σε αυτό ακριβώς το έργο, η British Hen Welfare Trust (Βρετανικό Ταμείο Πρόνοιας για Κότες, BHWT), που τις διασώζει από σφαγεία και τις μεταφέρει σε ένα δίκτυο που περιλαμβάνει πάνω από 40 τοπικά κέντρα. Η Κόλουμ, όπως και η Πέισι, περιγράφει τα κατοικίδιά της τη στιγμή της διάσωσης ως κοκαλιάρικα, σοκαρισμένα και τρομαγμένα. Είχαν περάσει 18 μήνες πάνω σε ένα σύρμα, ποτέ δεν είχαν νιώσει το χορτάρι κάτω από τα πόδια τους, ούτε τον ήλιο στην πλάτη τους. «Ταυτόχρονα» θυμάται η Κόλουμ «ερωτεύτηκα την ατόφια αποφασιστικότητά τους να επιβιώσουν και τον άμεσο ενθουσιασμό με το καινούριο περιβάλλον τους». Σήμερα η Κόλουμ παρουσιάζει την καθημερινότητά της με τα κοτόπουλα στον λογαριασμό της στο Instagram, που μετρά πάνω από 20.000 ακόλουθους.
Η BHWT ιδρύθηκε το 2005 από την 60χρονη σήμερα Τζέιν Χόγουορθ, η οποία επισημαίνει ότι δεν θέλει να επιτεθεί στους αγρότες, αλλά να ενθαρρύνει τη στροφή προς την ελευθέρα βοσκή. «Είναι εύκολο να κατηγορούμε τους αγρότες» τονίζει. «Τελικά όμως ο καταναλωτής είναι αυτός που έχει τη δύναμη να τους πείσει να εργαστούν διαφορετικά. Αν συνεχίσουμε να απαιτούμε φθηνά προϊόντα, αναγκάζονται να λειτουργήσουν με τον πιο οικονομικό τρόπο. Στο τέλος, αυτός που την πληρώνει είναι το ζώο».