Τρ. Αλεξιάδη: το τέλος επιτηδεύματος σε χωριά κάτω από 500 κατοίκους

Απάντηση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών Τρ. Αλεξιάδη σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Χρ. Μπγιάλα σχετικά με το τέλος επιτηδεύματος σε χωριά κάτω από 500 κατοίκους

Αθήνα, σήμερα την 1η Σεπτεμβρίου 2016, ημέρα Πέμπτη και ώρα 09.34΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια, για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Ε΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΥ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Δημήτριος Κρεμαστινός): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,  εισερχόμαστε στη συζήτηση των

ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ

Θα συζητηθεί η με αριθμό 1188/29-8-2016 πρώτη επίκαιρη ερώτηση του πρώτου κύκλου του Βουλευτή Γρεβενών του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Χρήστου Μπγιάλα προς τον Υπουργό Οικονομικών, σχετικά με το τέλος επιτηδεύματος σε χωριά κάτω από πεντακόσιους κατοίκους.

Θα απαντήσει ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών κ. Αλεξιάδης.

Παρακαλώ, κύριε Μπγιάλα, έχετε τον λόγο.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΓΙΑΛΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Υπουργέ, έθεσα αυτήν την ερώτηση επειδή ζούμε μέσα σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές και με το τέλος επιτηδεύματος το οποίο μπήκε το 2011 με τον ν. 3986/2011. Όμως, ο νόμος αναφέρει στο άρθρο 3 παράγραφος 3 τα απαλλασσόμενα μέρη, τις περιοχές οι οποίες απαλλάσσονται από το τέλος επιτηδεύματος. Αναφέρει συγκεκριμένα ότι για την απαλλαγή από το τέλος επιτηδεύματος των φορολογουμένων που ασκούν επιτήδευμα ή ελεύθερο επάγγελμα σε χωριά με πληθυσμό έως πεντακόσιους κατοίκους (500) και νησιά κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους, εκτός αν πρόκειται για τουριστικούς τόπους, λαμβάνονται υπ’ όψιν τα χωριά και τα νησιά, όπως προβλεπόταν πριν την έναρξη ισχύος για την εφαρμογή του σχεδίου ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ.

Για την εξεύρεση του πληθυσμού λαμβάνεται υπ’ όψιν η απογραφή τότε, βέβαια, της 18ηςΜαρτίου 2001. Μετά έγινε η απογραφή του 2011.

Όμως, ενώ ο νόμος είναι ξεκάθαρος και συγκεκριμένος και αναφέρει ότι λαμβάνονται υπ’ όψιν τα χωριά, έρχεται η ΠΟΛ 1149/20-6-2013 από τον τότε Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων Θεοχάρη Θεοχάρη και έχουμε μια διαφοροποίηση. Στη διευκρίνιση λέει ότι, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 31 του ν. 3986/2011, εξαιρούνται από την υποχρέωση καταβολής τέλους επιτηδεύματος οι επιχειρήσεις, φυσικά ή νομικά πρόσωπα και οι ελεύθεροι επαγγελματίες που ασκούν τη δραστηριότητά τους αποκλειστικά σε χωριά, όπως προβλεπόταν πριν από την έναρξη του σχεδίου ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ, με πληθυσμό έως πεντακόσιους κατοίκους (500) και νησιά έως τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους, εκτός και αν είναι τουριστικοί τόποι.

Επίσης, με την υπουργική απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών-ΠΟΛ 1167/2011 ορίστηκε για τον προσδιορισμό του πληθυσμού να λαμβάνεται υπ’ όψιν η απογραφή του 2001 και ως τουριστικοί τόποι να θεωρούνται αυτοί που περιλαμβάνονται στο Προεδρικό Διάταγμα 899/76, όπως τροποποιήθηκε με το Προεδρικό Διάταγμα 664/77.

Από τη διοίκηση, βέβαια, έχει ήδη γίνει δεκτό ότι θα ληφθεί υπ’ όψιν ο πληθυσμός των χωριών τα οποία αποτελούσαν πριν από την εφαρμογή του σχεδίου ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ (ν. 2539/1997) αυτοτελή νομικά πρόσωπα, δηλαδή κοινότητες.

Έρχεται και διαφοροποιεί τον όρο «χωριά» και θέτει τον όρο «κοινότητες». Συνεπώς, αν κάποιο χωριό δεν αποτελούσε κατά το εξεταζόμενο χρονικό διάστημα από μόνο του κοινότητα και ανήκε διοικητικά σε άλλη κοινότητα ή σε κάποιο δήμο, λαμβάνεται υπ’ όψιν για την απαλλαγή από το τέλος επιτηδεύματος ο πληθυσμός της κοινότητας ή αντίστοιχα του δήμου που υπαγόταν.

Παρόμοια είναι και η εγκύκλιος στις 3 Απριλίου του 2014, όπου αναφέρει το ίδιο, δηλαδή ότι για την εφαρμογή του δέχεται τα αυτοτελή νομικά πρόσωπα, δηλαδή τις κοινότητες.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Δημήτριος Κρεμαστινός): Κύριε Μπγιάλα, σας παρακαλώ, να ολοκληρώσετε.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΓΙΑΛΑΣ: Κλείνω, κύριε Πρόεδρε.

Αυτό το οποίο έχει συμβεί είναι ότι οι κοινότητες οι οποίες βρίσκονταν πλησίον σε έναν δήμο και ενώ είναι μικρές πληθυσμιακά, παρ’ όλα αυτά, χρεώνονται με το τέλος επιτηδεύματος.

Αυτό σημαίνει ότι έχουμε την εξής τεράστια αδικία. Ενώ, δηλαδή, αυτή η κοινότητα μπορεί να έχει πενήντα κατοίκους, παρ’ όλα αυτά πληρώνει τέλος επιτηδεύματος και πλησίον της ένα χωριό με τετρακόσιους, τετρακόσιους πενήντα κατοίκους, ένα ενεργητικό χωριό, μπορεί να μην πληρώνει τέλος επιτηδεύματος.

Είναι μια αδικία την οποία θα πρέπει να διορθώσουμε βασικά με ΠΟΛ, γιατί ο νόμος αναφέρεται σε χωριά και όχι σε κοινότητες. Έτσι, θα αποκαταστήσουμε αυτήν την αδικία η οποία συμβαίνει σε πολλά χωριά της επαρχίας.

Διότι αναφερόμαστε σε ένα χωριό με πενήντα - εκατό κατοίκους που έχει ένα καφενεδάκι και επειδή δεν αποτελούσε αυτοτελή κοινότητα το ίδιο, αλλά αποτελούσε κοινότητα μαζί με άλλα τρία - τέσσερα χωριά ή μαζί με έναν δήμο, προσαρτάται και πληρώνει τα 650 ευρώ. Επισημαίνω βέβαια ότι αυτό χρεώνεται όχι μόνο στους επαγγελματίες, αλλά και στους αγρότες οι οποίοι έχουν βιβλία εσόδων-εξόδων, υπάγονται δηλαδή στο κανονικό καθεστώς.

Θα ζητούσα, δηλαδή, από το Υπουργείο να εκδώσει μια ΠΟΛ, έτσι ώστε στο επόμενο φορολογικό έτος, στο οποίο θα γίνουν οι φορολογικές δηλώσεις, η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων να αλλάξει την κατάσταση και να την κάνει όπως ήταν στο 2011 και το 2012. Διότι η χρέωσή τους έγινε το 2013, το 2014 και το 2015.

Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Δημήτριος Κρεμαστινός): Ευχαριστούμε, κύριε Μπγιάλα.

Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε τον λόγο.

ΤΡΥΦΩΝ ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών):  Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Βουλευτά, με την ερώτησή σας θέτετε ένα πολύ σωστό θέμα, ένα θέμα που έχετε θέσει κι άλλες φορές και εσείς, αλλά και άλλοι Βουλευτές, στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, και σε νομοσχέδια, αλλά και σε συναντήσεις. Και αυτό, γιατί εδώ υπάρχει μια αδικία. Μιλάμε για δύο χωριά και το ένα είναι μικρότερο από το άλλο.

Πριν το ’97 το μικρό χωριό δεν αποτελούσε κοινότητα, ενώ το άλλο χωριό αποτελούσε κοινότητα. Αυτό το οποίο δεν αποτελούσε κοινότητα, αλλά μαζί με άλλα χωριά γύρω-γύρω σχημάτιζαν μια κοινότητα και έχει λιγότερους κατοίκους, επειδή ακριβώς δεν είχε ξεχωριστή νομική μορφή πριν το σχέδιο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ, πριν από το ’97, αυτήν τη στιγμή έχει τέλος επιτηδεύματος, ενώ το μεγαλύτερο χωριό (το οποίο ήταν κοινότητα) με βάση αυτές τις εγκυκλίους που υπήρχαν στο Υπουργείο Οικονομικών, πριν αλλάξει η πολιτική ηγεσία, δεν έχει τέλος επιτηδεύματος. Δηλαδή δεν έχει τέλος επιτηδεύματος το μεγαλύτερο χωριό και έχει τέλος επιτηδεύματος το μικρότερο χωριό, διότι υπήρχε αυτό το νομικό πρόβλημα.

Είναι κάτι που έχουμε εντοπίσει σαν πρόβλημα και κάτι που θέλουμε να αντιμετωπίσουμε, γιατί πρόκειται πραγματικά για μια αδικία. Βεβαίως, όπως εξηγεί πολύ σωστά το έγγραφο της αρμόδιας Διεύθυνσης Εφαρμογής Άμεσης Φορολογίας -το οποίο και θα καταθέσω στα Πρακτικά για να ενημερωθείτε αναλυτικά- αν είχαμε εφαρμόσει το πρόγραμμα ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ από το 2011, θα είχαμε πολύ μεγαλύτερα προβλήματα. Εμείς εφαρμόσαμε το πρόγραμμα ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ (πριν από το ’97). Είναι κάτι το οποίο διερευνούμε πώς ακριβώς θα λύσουμε, για να μην υπάρχουν αδικίες και κάτι στο οποίο θα δώσουμε σίγουρα λύση.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, όπως προκύπτει από το ίδιο το έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, σε εξαιρετικές περιπτώσεις που η φορολογική διοίκηση δεν διαθέτει στοιχεία για την ορθή επιβολή του τέλους επιτηδεύματος ή όχι, οι υπόχρεοι φορολογούμενοι μπορούν, εφόσον διαπιστώσουν λάθη, να υποβάλουν στην εφορία τους αίτηση για νέα εκκαθάριση, ώστε να ελεγχθούν τα πραγματικά περιστατικά. Έτσι, μετά από έλεγχο των πραγματικών περιστατικών, μπορεί να διαγραφεί το τέλος επιτηδεύματος. Υπάρχει και αυτή η δυνατότητα η οποία περιγράφεται μέσα στο συγκεκριμένο έγγραφο.

Σε κάθε περίπτωση, είναι στα θέματα τα οποία θα εξετάσουμε και θα αλλάξουμε, γιατί δεν θέλουμε να έχουμε τέτοιες άδικες φορολογικές ρυθμίσεις.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Δημήτριος Κρεμαστινός): Ορίστε, κύριε Μπγιάλα, έχετε τον λόγο για τρία λεπτά για να δευτερολογήσετε.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΓΙΑΛΑΣ: Κύριε Υπουργέ, χαίρομαι που δέχεστε τις επισημάνσεις της ερώτησης.

Στο σημείο αυτό, θα ήθελα μόνο να επισημάνω ότι η ΔΟΥ πριν από δύο χρόνια, πριν την εφαρμογή δηλαδή αυτής της εξειδίκευσης από χωριά σε κοινότητες, μέσω του συστήματος της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, μέσω των πληροφοριακών συστημάτων, είχε το τέλος επιτηδεύματος ανά χωριό και έτσι δεν επιβαλλόταν. Γι’ αυτό σας είπα ότι δεν επιβλήθηκε το 2011 και το 2012.

Με τη διευκρίνιση που έγινε μετά, με αυτή την ΠΟΛ που έγινε, θεωρώ ότι αλλάζει τη φιλοσοφία και το νόημα του νόμου. Γι’ αυτό και είπα ότι ο νόμος αναφέρεται σε χωριά και όχι σε κοινότητες αρχικά. Έρχεται η ΠΟΛ που αλλάζει, μπήκαν μέσα στα συστήματα ανά κοινότητες προ της εφαρμογής του ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, όπως υπήρχαν μέσα στην ελληνική επικράτεια.

Όμως, θεωρώ ότι είναι εύκολο να γίνει. Η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων μπορεί εύκολα, παίρνοντας τις απογραφές του 2011, όπου η ΕΛΣΤΑΤ έχει καταγεγραμμένο τον πληθυσμό σε κάθε κοινότητα και σε κάθε οικισμό και τον συνολικό, αλλά και τον αναλυτικό ανά χωριό, να μπει ξανά η κατάσταση από την ΕΛΣΤΑΤ όλων των χωριών μέσα στο σύστημα για να μην το εκδίδει.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, βέβαια, έχετε απόλυτα δίκιο ότι, όταν υπάρχει ένα λάθος, ο φορολογούμενος απευθύνεται στη ΔΟΥ και διορθώνεται. Όμως, εδώ δεν μπορεί να αλλάξει αυτό, να διορθωθεί για τη χρονιά που μας πέρασε και τις προηγούμενες, γιατί μέσα από το σύστημα βλέπει την κοινότητα και άρα χρεώνει το τέλος επιτηδεύματος.

Πιστεύω μέσα στο επόμενο διάστημα και μέχρι να φτάσουμε στο 2017 για την υποβολή των φορολογικών δηλώσεων, άρα και για τη χρέωση του τέλους επιτηδεύματος επαγγελματιών και αγροτών, να έχει τακτοποιηθεί το ζήτημα.

Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Δημήτριος Κρεμαστινός): Και εγώ ευχαριστώ.

Κύριε Υπουργέ, έχετε και πάλι τον λόγο.

ΤΡΥΦΩΝ ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών): Κύριε Βουλευτά, να είστε σίγουρος και εσείς και οι υπόλοιποι, ότι όλες αυτές οι αδικίες που έχουμε κληρονομήσει (διότι είναι αδικίες τις οποίες κληρονομήσαμε στο Υπουργείο Οικονομικών) είναι αδικίες που έχουμε εντοπίσει και με τις δυνατότητες που δίνει το συγκεκριμένο δημοσιονομικό και νομικό πλαίσιο στο οποίο ζούμε, τις διορθώνουμε μία-μία.

Βεβαίως, το πολιτικό πρόβλημα που πρέπει να συζητήσουμε κάποια στιγμή σε αυτή την Αίθουσα είναι ότι πολλές φορές (όχι εσείς βεβαίως) αλλά άλλοι οι οποίοι έχουν συντάξει αυτά τα νομοσχέδια ή έχουν υπογράψει αυτές τις ΠΟΛ, έρχονται εδώ, μας κουνούν το δάχτυλο και μας κατηγορούν για την εφαρμογή αυτού του νομικού πλαισίου. Τι να κάνουμε, όμως; Έχουμε μεγάλη υπομονή και το υφιστάμεθα και αυτό.

Αυτό για το οποίο πρέπει να είστε σίγουρος και εσείς και όλοι οι υπόλοιποι είναι ότι όλες αυτές οι αδικίες, είτε αφορούν την άμεση είτε αφορούν την έμμεση φορολογία, είναι αδικίες οι οποίες είναι σε γνώση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Οικονομικών και με την πρώτη ευκαιρία και την πρώτη δυνατότητα θα τις αντιμετωπίσουμε.

Σας ευχαριστώ.