Ομιλία Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Βασίλη Κόκκαλη στη συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του ΥπΑΑΤ: «Διακίνηση και εμπορία νωπών και ευαλλοίωτων αγροτικών προϊόντων και άλλες διατάξεις» την Πέμπτη 12.10.2017.
Κύριε Τσιρώνη, κύριε Αποστόλου, όταν δεν υπάρχουν επιχειρήματα για ένα νομοσχέδιο πραγματικά τομή, αναγκαστικά θα ακούγονται φωνές, όπως ότι δεν υπήρξε διαβούλευση, θα ακούγονται ρήσεις φιλοσόφων, ποιητών.
Κατ’ αρχάς, κανείς δεν αμφισβήτησε και δεν ισχυρίστηκε ότι στα δύο χρόνια διακυβέρνησης της χώρας λύσαμε όλα τα προβλήματα του αγροτικού τομέα, τα οποία δημιουργήσατε εσείς. Αυτό να το ξεκαθαρίσουμε.
Όσον αφορά το νομοσχέδιο, κανείς δεν αμφισβητεί ότι αυτό το νομοσχέδιο κινείται σε πολύ σωστή κατεύθυνση και επιλύει σε σημαντικό βαθμό δύο θέματα που έχουν να κάνουν με τον πρωτογενή τομέα. Το ένα είναι η ελληνοποίηση και το άλλο είναι η προστασία του αγροτικού εισοδήματος.
Μέσα σε αυτήν την Αίθουσα οι περισσότεροι συμφωνούμε και κατ’ αρχήν θα ψηφιστεί το νομοσχέδιο, πλην, όμως, ο κ. Τζαβάρας –λείπει;- «έριξε το γάντι» και αναγκαστικά πρέπει να το σηκώσω. Για να δούμε τώρα ποιος προστατεύει το αγροτικό εισόδημα, ποιος επιδιώκει την προστασία του αγροτικού εισοδήματος και ποιος όχι, να το δούμε έμπρακτα.
Μας κατηγόρησε ο κ. Τζαβάρας ότι ο νόμος που φέραμε στη Βουλή, δεν είναι σωστός, δεν είναι άρτιος και ότι οι παραγωγοί ενδιαφέρονται περισσότερο για το εάν θα πληρωθούν και πότε θα πληρωθούν.
Το 2013, κύριοι της Αντιπολίτευσης, ψηφίστηκε ο ν. 4152/2013. Με αυτόν τον νόμο η τότε Κυβέρνηση –νομίζω ήταν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ- θέλησε να επιλύσει το πρόβλημα στην καθυστέρηση των πληρωμών, αυτό για το οποίο ψηφίζουμε εμείς σήμερα. Θέλησε να το επιλύσει.
Ακούστε τι προέβλεπε αυτός ο νόμος, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, ήταν ενσωμάτωση κοινοτικής οδηγίας. Επέτρεπε τη σύναψη των συμβάσεων και πέραν της ορισθείσης από τον νόμο προθεσμίας. Ο νόμος ο οποίος θα ψηφιστεί σήμερα είναι αναγκαστικού δικαίου. Ορίζει ότι σε εξήντα ημέρες πρέπει να έχει πληρωθεί ο παραγωγός, διαφορετικά οποιαδήποτε συμφωνία μεταξύ των μερών είναι άκυρη.
Η ερώτηση είναι απλή: Να συγκρίνουμε τους δύο νόμους; Το 2013 ποιος προστατεύει το εισόδημα του παραγωγού; Ο γαλλικός Εμπορικός Κώδικας του 2010 προβλέπει προθεσμία τριάντα ημερών, ο ιταλικός το ίδιο, ο ισπανικός το ίδιο. Μάλιστα προβλέπει ότι οποιαδήποτε συμφωνία μεταξύ των μερών είναι άκυρη.
Και έρχεται Βουλευτής από αυτό εδώ το Βήμα και λέει ότι αυτό το νομοσχέδιο δεν προστατεύει, ότι δεν είναι σωστό. Για όνομα του Θεού! Είναι δυνατόν; Ο ν. 4152 του 2013 απέτυχε, διότι στην ουσία δεν προστάτευε. Ποια είναι η καινοτομία αυτού του νόμου; Υποχρεώνει τον παραγωγό -τον κάνει πραγματικά συμβαλλόμενο μέρος- ο ίδιος να ενεργοποιείται και να ειδοποιεί για τη μη εξόφληση.
Επίσης, ανέφερε ο κ. Τζαβάρας ότι το θέμα δεν είναι πότε θα πληρωθεί, αλλά εάν θα πληρωθεί. Μάλιστα είπε δηκτικά και επιδεικτικά «Μπορείτε να εξασφαλίσετε ότι η συγκεκριμένη επιταγή θα πληρωθεί»; Είναι δυνατόν να επιλέξουμε τον συμβαλλόμενο; Να πούμε στον αγρότη ότι «θα πουλήσεις σε αυτόν» γιατί πιθανόν είναι φερέγγυος; Προστατεύουμε την ίδια τη συναλλαγή.
Ανέφερε όμως και τον ν.3424/1955. Σωστή η επισήμανση, πλην, όμως, αυτός ο νόμος ορίζει μόνον τις ποινικές κυρώσεις. Το ζητούμενο είναι να οδηγείται ο αγρότης στα δικαστήρια για να εισπράξει το τίμημα ή να προστατευτεί εκ των προτέρων;
Αυτό είναι το ζητούμενο και αυτό πρέπει να δουν –και το έχουν καταλάβει- οι αγρότες. Να τους αναγκάζουμε να πηγαίνουν στα δικαστήρια, να εμπλέκονται σε κοστοβόρες και χρονοβόρες διαδικασίες για να εισπράξουν, εάν θα εισπράξουν -γιατί ουσιαστικά η πρόταση που ακούστηκε αυτό ήταν- ή να προστατεύσουμε εκ των προτέρων, όπως προστατεύουν οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, την ίδια, την αυτούσια συναλλαγή; Νομίζω ότι η απάντηση είναι μονόδρομος.
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Νομίζω ότι αυτό το νομοσχέδιο πρέπει να υπερψηφιστεί και στα άρθρα και επί της αρχής από όλα τα κόμματα, διότι πραγματικά δίνει μια σημαντική λύση, ένα καίριο πλήγμα κατ’ αρχάς στις ελληνοποιήσεις και μια σημαντική λύση στην προστασία του αγροτικού εισοδήματος.
Ευχαριστώ πολύ.