Περί ζιζανίων ο λόγος

Του Θωμά Χανή για το agrocapital.gr

1)Πυκνότητα ζιζανίου
Στις περισσότερες περιπτώσεις αύξηση της πυκνότητας ενός ζιζανίου μέχρι ενός σημείου, έχει ως συνέπεια τη γραμμική μείωση των αποδόσεων, ενώ επιπλέον αύξηση της πυκνότητας του ζιζανίου, δεν προκαλεί αναμενόμενη ανάλογη μείωση των αποδόσεων. 
 

2) Ομοιομορφία κατανομής του ζιζανίου.
Για την ίδια πυκνότητα ενός ζιζανίου, όσο πιο ανομοιόμορφη είναι η κατανομή του στον αγρό(μικρό ποσοστό κάλυψης του αγρού) τόσο μικρότερη είναι η μείωση της απόδοσης.
 

3) Χρόνος εμφάνισης και απομάκρυνσης
α) Τα ζιζάνια που εμφανίζονται κατά τα πρώτα στάδια ανάπτυξης των καλλιεργούμενων φυτών και παραμένουν μέχρι το τέλος της καλλιεργητικής περιόδου είναι πιο ανταγωνιστικά και μειώνουν περισσότερο την απόδοση απ' ότι τα ζιζάνια που εμφανίζονται αργότερα. 
β) Η παραμονή των ζιζανίων κατά τα πρώτα στάδια ανάπτυξης των καλλιεργούμενων φυτών δεν μειώνει την απόδοση, επειδή ανταγωνισμός είναι μικρός ή ανύπαρκτος.

4) Είδος καλλιεργούμενου φυτού
Μερικά είδη καλλιεργούμενων φυτών αντέχουν περισσότερο τον ανταγωνισμό του ίδιου ζιζανίου από ότι άλλα είδη. Αυτό οφείλεται στο ότι τα ανταγωνιστικότερα είδη έχουν ταχύτερο ρυθμό αύξησης κατά τα πρώτα στάδια ανάπτυξης με αποτέλεσμα να διαφεύγουν τον ανταγωνισμό του ζιζανίου στην κρίσιμη περίοδο.

5) Ποικιλία ή υβρίδιο καλλιεργούμενου φυτού
Μερικές ποικιλίες ή υβρίδια καλλιεργούμενων φυτών αντέχουν περισσότερο τον ανταγωνισμό του ίδιου ζιζανίου από ότι άλλες ποικιλίες ή υβρίδια. Αυτό οφείλεται σε διάφορες του ρυθμού φυτρώματος, ανάπτυξης του ριζικού συστήματος, απορρόφησης των θρεπτικών στοιχείων και νερού, της φυλλικής επιφάνειας αλλά και διαφορών στην προσαρμοστικότητα.

6) Πυκνότητα καλλιεργούμενου φυτού
Η αύξηση της πυκνότητας των καλλιεργούμενων φυτών αυξάνει την ανταγωνιστική τους ικανότητα έναντι των ζιζανίων και περιορίζει τις απώλειες της απόδοσης από ανταγωνισμό. Αυτό συμβαίνει επειδή με την αύξηση της πυκνότητας περιορίζεται ο χώρος ανάπτυξης των ζιζανίων που φυτρώνουν αργότερα και μικραίνει η κρίσιμη περίοδος του ανταγωνισμού.

7) Τύπος εδάφους-γονιμότητα-λίπανση
Τα περισσότερα ζιζάνια γίνονται πιο ανταγωνιστικά εναντίον των καλλιεργούμενων φυτών εκεί που οι συνθήκες γονιμότητας του εδάφους είναι ευνοϊκότερες για την ανάπτυξή τους. Κατά κανόνα, υψηλότερα επίπεδα θρεπτικών στοιχείων αυξάνουν την ανταγωνιστική ικανότητα των ζιζανίων, όπως π.χ. της αγριοβρώμης, της σετάριας και της μουχρίτσας. Το βλήτο και το άγριο σινάπι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε χαμηλά επίπεδα P(φωσφόρου) και δεν αναπτύσσονται σε εδάφη όπου τα επίπεδα P(φωσφόρου) είναι χαμηλά. Αύξηση της αζωτούχου λίπανσης στο σιτάρι, αύξησε την ανταγωνιστική ικανότητα της αγριοβρώμης και προκάλεσε μεγαλύτερη μείωση της απόδοσης. Αύξηση της αζωτούχου λίπανσης στο καλαμπόκι αύξησε την ανταγωνιστική ικανότητα του καλαμποκιού εναντίον της λουβουδιάς και του βλήτου και περιόρισε τη μείωση της απόδοσης σε σχέση με τον μάρτυρα. Η αζωτούχος λίπανση συνήθως αυξάνει την ανταγωνιστική ικανότητα των ζιζανίων, όταν αυτά απαντώνται σε μεγάλες πυκνότητες και αντίστροφα. Όψιμη εφαρμογή της αζωτούχου λίπανσης αυξάνει την ανταγωνιστικότητα των καλλιεργούμενων φυτών σε βάρος των ζιζανίων. Αυτό συμβαίνει, επειδή μια τέτοια επέμβαση συμπίπτει με την περίοδο των μεγάλων αναγκών των καλλιεργούμενων φυτών σε άζωτο, σε σύγκριση με τα ζιζάνια.