Του Δρ. Κων/νου Χαρτζουλάκη,
Γεωπόνου-Ερευνητή
[email protected]
Στις 15 Μαϊου 2013 εγκρίθηκε η τροποποίηση του Κανονισμού 29/2012 από τη διαχειριστική επιτροπή της ΕΕ με 15 ψήφους υπέρ, μεταξύ των οποίων η Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα και Πορτογαλία.
Καταψηφίστηκε από 9 χώρες, τη Γερμανία και τους "βόρειους συμμάχους” της εκτός από την Πολωνία και υπήρχαν 3 αποχές, μεταξύ των οποίων και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Νομίσαμε ότι ο Κανονισμός βάδιζε προς το "τυπογραφείο" των Βρυξελλών. Αμ δε! Γερμανία και «βόρειοι» σύμμαχοί της τελικά δεν ανέχθηκαν ότι το ελαιόλαδο, το προϊόν του ευρωπαϊκού Νότου, θα έβρισκε από 1/1/2014 τη θέση που του αξίζει. Δηλαδή σε κλειστές επώνυμες μικρές συσκευασίες στη μαζική εστίαση (εστιατόρια, ξενοδοχεία κ.λ.π.).
Με πραξικοπηματικό τρόπο επενέβησαν οι «Μεγάλες Δυνάμεις» και ο κανονισμός αλλάζει και οι μικρές επώνυμες συσκευασίες δεν θα είναι υποχρεωτικές, αλλά προαιρετικές. Δηλαδή παραμένουμε στο ίδιο παλιό καθεστώς. Τα γνωστά μπουκαλάκια του λαδόξιδου, συχνά πολυκαιρισμένου, εκτεθειμένα στους εχθρούς του ποιοτικού ελαιολάδου (θερμοκρασία, φως, υγρασία), απροστάτευτα από περιπτώσεις νοθείας.
Υποτίθεται ότι αυτές οι χώρες, που τόσο «κόπτονται» για την προστασία της υγείας των καταναλωτών θα έπρεπε να έχουν καταλάβει ότι αυτή η προστασία δεν μπορεί να επαφίεται στην καλή θέληση όσων από άγνοια ή από συμφέρον κερδοσκοπούν σε βάρος της.
Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει την προαιρετική εφαρμογή που (θα) προβλέπει ο κανονισμός να την μετατρέψει σε υποχρεωτική με κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ), όπως ακριβώς ισχύει στην Πορτογαλία εδώ και χρόνια και αποτέλεσε τον οδηγό για την Κομισιόν αλλά και την Ισπανία τελευταία. Και αυτό γιατί: Προστατεύεται το ελαιόλαδο από τις αλλοιώσεις και νοθείες, εξασφαλίζεται η ποιότητα του και ο καταναλωτής, ιδιαίτερα ο τουρίστας, γίνεται κοινωνός του επώνυμου ποιοτικού ελληνικού ελαιολάδου. Δεν καταστρατηγείται η ελευθερία του καταναλωτή/πελάτη ή του εστιάτορα/ ξενοδόχου αφού ο κανονισμός δεν θα τον υποχρέωνε να έχει οπωσδήποτε ελαιόλαδο. Αν έχει όμως, πάνω στο τραπέζι, τότε αυτό θα πρέπει να είναι επώνυμο σε σφραγισμένη συσκευασία.
Βρίσκει εμπορική διέξοδο ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού ελαιολάδου, που σήμερα φεύγει χύμα στις κατώτερες δυνατές τιμές στο εξωτερικό, προς όφελος των ελαιοπαραγωγών, που θα πουλούσαν ακριβότερα το λάδι τους.
Αποκτά επώνυμο και προστιθέμενη αξία ένα μεγάλο μέρος των 100-150 χιλιάδων τόνων του ελληνικού ελαιολάδου που διακινείται στην εσωτερική αγορά, προσφέροντας προστασία και γαστριμαργική απόλαυση στους πελάτες/καταναλωτές. Αυξάνουν το κύκλο εργασιών τους πολλές μικρομεσαίες κυρίως επιχειρήσεις τυποποίησης ελαιολάδου που σήμερα βρίσκονται διάσπαρτες σε όλη τη χώρα.