Τα ινδικά ζαχαρουργεία άρχισαν να πωλούν ζάχαρη χωρίς την υποστήριξη κρατικών επιδοτήσεων, οι οποίες θα μπορούσαν να αυξήσουν τις εξαγωγές κατά 14% πριν από ένα χρόνο έκαναν ρεκόρ πωλήσεων 6,5 εκατομμύρια τόνους το 2020/21, ανέφεραν αξιωματούχοι της βιομηχανίας στο Reuters την Τετάρτη. Μάλιστα, οι εξαγωγές της Ινδίας θα μπορούσαν να αυξηθούν περαιτέρω εάν αυξηθούν οι παγκόσμιες τιμές του προϊόντος.
Οι εξαγωγές θα βοηθήσουν τον δεύτερο μεγαλύτερο παραγωγό ζάχαρης στον κόσμο να μειώσει τα αποθέματα και να υποστηρίξει τις τοπικές τιμές, οι οποίες, σε αντίθεση με την παγκόσμια αγορά, έχουν υποστεί πίεση από την υπερπροσφορά στην εγχώρια αγορά. Θα μπορούσαν επίσης να καλύψουν ένα ράλι στις τιμές αναφοράς στη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο, το οποίο ανέβηκε σε υψηλά επίπεδα 4 ετών στις αρχές του τρέχοντος έτους.
"Η Ινδία θα μπορούσε εύκολα να εξάγει 6,5 εκατομμύρια τόνους την τρέχουσα σεζόν. Οι εξαγωγές θα μπορούσαν να αυξηθούν ακόμη περισσότερο εάν οι παγκόσμιες τιμές αυξηθούν πάνω από 18 σεντ", δήλωσε ο Prakash Naiknavare, διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Ομοσπονδίας Συνεργατικών Sugar Factories Ltd.
Τα μελλοντικά συμβόλαια ακατέργαστης ζάχαρης στη Νέα Υόρκη διαπραγματεύθηκαν περίπου 16,84 σεντς ανά λίβρα την Τετάρτη. Στα μέσα Δεκεμβρίου, η Ινδία ενέκρινε επιδότηση για να ενθαρρύνει τα ζαχαρουργεία να εξάγουν 6 εκατομμύρια τόνους ζάχαρης κατά την περίοδο εμπορίας 2020/21 που λήγει στις 30 Σεπτεμβρίου.
Πριν από αυτό, τα ζαχαρουργεία είχαν εξάγει μια μικρή ποσότητα - περίπου 15.000 τόνους, χωρίς καμία επιδότηση. Οι Mills έχουν μέχρι στιγμής συρρικνωθεί περίπου 5,8 εκατομμύρια τόνοι ζάχαρης από την κατανομή των εξαγωγών 6 εκατομμυρίων τόνων, δήλωσε ένας έμπορος με έδρα τη Βομβάη με μια παγκόσμια εμπορική εταιρεία. Μιλώντας με την προϋπόθεση της ανωνυμίας, ο έμπορος είπε ότι τα περισσότερα εργοστάσια είχαν εξαντλήσει την ποσόστωση εξαγωγής τους και μερικά είχαν αρχίσει να πωλούν για εξαγωγή χωρίς καμία επιδότηση.
Μαζί με άλλους εμπόρους, είπε ότι τα ζαχαρουργεία έχουν 150.000 τόνους ζάχαρης χωρίς επιδοτήσεις κατά την εξαγωγή, τις οποίες πωλούν περίπου 29.500 ρουπίες (331.38 ευρώ ανά τόνο σε σύγκριση με την τοπική τιμή άνω των 31.000 ρουπιών (348.23 ευρώ).
Ωστόσο, τα ζαχαρουργεία χρειάζονται κεφάλαια για να κάνουν πληρωμές σε αγρότες, οι οποίες έγιναν δύσκολες μετά το κλείσιμο λόγω COVID 19, η τοπική ζήτηση περιορίστηκε, δήλωσε ένας άλλος έμπορος με έδρα τη Βομβάη. Αν και τα ζαχαρουργεία μπορούν να δανειστούν από τις τράπεζες για να πληρώσουν τους αγρότες, αυτό οδηγεί σε πληρωμές τόκων και κόστος αποθήκευσης, επομένως μειώνουν τις απώλειες με την πώληση σε εξαγωγείς.
«Η Ινδία είναι δομικά ένα έθνος με πλεόνασμα παραγωγής και εξαγωγής ζάχαρης. Εάν δείτε τα δεδομένα παραγωγής ζάχαρης τα τελευταία δέκα χρόνια, θα διαπιστώσετε ότι η Ινδία έχει πλεόνασμα ζάχαρης σχεδόν όλα τα χρόνια.
Με τον όρο πλεόνασμα παραγωγής ζάχαρης εννοούμε ότι η παραγωγή της είναι μεγαλύτερη από την ετήσια απαίτηση κατανάλωσης της χώρας. Υπήρξαν δύο σεζόν (2017-18 και 2018-19) που η παραγωγή ζάχαρης της χώρας ήταν πάνω από 32 εκατ. τόνους, έναντι εγχώριας κατανάλωσης 25-25,5 εκατ. τόνων. Ακόμη, 3,8 εκατ. τόνοι ζάχαρης εξήχθησαν το 2018-19 και περίπου 5,6 εκατ. τόνοι το 2019-20» όπως δήλωσε πρόσφατα στην εφημερίδα Documento ο γενικός διευθυντής της Ινδικής Ενωσης Ζάχαρης (Indian Sugar Mills Association/ ISMA) Αμπινας Βέρμα.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις