Χειρισμός του εδάφους με προσοχή: Ο ρόλος της Γεωργίας στην ΚAΠ μετά το 2020

Χωρίς όργωμα και κάλυψη εδάφους

Παρά το γεγονός ότι ελήφθη υπόψη μόνο ελαφρώς στο τρέχον πρόγραμμα γεωργικών επιδοτήσεων της ΕΕ, η γεωργία διατήρησης αναμένεται να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην πράσινη αρχιτεκτονική της κοινής αγροτικής πολιτικής μετά το 2020 (ΚAΠ).

Το Conservation Agriculture (CA) προσφέρεται εύκολα σε παρερμηνείες, καθώς ο όρος «διατήρηση» υποδηλώνει συχνά δραστηριότητες που περιλαμβάνουν τη διατήρηση και αποκατάσταση υποβαθμισμένων φυσικών οικοτόπων για τη βελτίωση της βιοποικιλότητας.

Ωστόσο, παρόλο που το CA προωθεί επίσης τη βιοποικιλότητα, αντιμετωπίζει κυρίως ζητήματα που αναφέρονται σε ένα διαφορετικό φαινόμενο: υποβάθμιση του εδάφους.

Η οργανική ύλη του εδάφους εξαντλείται ολοένα και περισσότερο λόγω της εντατικοποίησης της χρήσης γης και των μονοκαλλιεργειών, ενώ η χρήση βαρέων μηχανημάτων τονίζει το έδαφος προκαλώντας συμπίεση του εδάφους.

Η CA εργάζεται για να το αντιμετωπίσει μέσω μιας σειράς γεωργικών πρακτικών που αποσκοπούν στην αποφυγή φυσικής υποβάθμισης, όπως η ανάπτυξη μόνιμης προστατευτικής κάλυψης φυτών στο έδαφος και η υποστήριξη ενός συστήματος γεωργικής παραγωγής που βασίζεται σε ολική ή μερική μείωση της οργώματος και της καλλιέργειας.

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Γεωργίας Διατήρησης (ECAF), οι αγρονομικές πρακτικές που περιλαμβάνονται στην ΑΠ βασίζονται σε τρεις βασικές αρχές που πρέπει να πληρούνται ταυτόχρονα: ελάχιστη διαταραχή του εδάφους, συντήρηση μόνιμων καλυμμάτων εδάφους και ποικιλομορφία του συστήματος καλλιέργειας.

Οι υποστηρικτές υποστηρίζουν ότι αυτές οι πρακτικές μπορούν να αποφέρουν οικονομική εξοικονόμηση για τους αγρότες όσον αφορά την ενεργειακή απόδοση, συμβάλλοντας επίσης στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και στην οικοδόμηση της ανθεκτικότητας του γεωργικού συστήματος στις κλιματικές αλλαγές.

Χωρίς άροση-όργωμα και κάλυψη εδάφους

Μεταξύ των πρακτικών του CA, η άροση και η κάλυψη εδάφους είναι οι πιο γνωστές.

Η γεωργία είναι η πρακτική της φύτευσης καλλιεργειών χωρίς άλεση του εδάφους, η οποία είναι ο συμβατικός τρόπος προετοιμασίας του εδάφους για φύτευση με το σκάψιμο, την ανάδευση και την ανατροπή.

Αν και η άροση και η μειωμένη άροση μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της απορροής και της διάβρωσης, οι πρακτικές ήταν αργές στην Ευρώπη.

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η μειωμένη άροση ή η άροση συντήρησης ασκείται σε περίπου 21,6% της αρόσιμης γης στην ΕΕ, ενώ η άροση δεν εφαρμόζεται μόνο στο 4% της αρόσιμης γης.

Σε κοινοβουλευτική ερώτηση που υποβλήθηκε τον περασμένο Μάρτιο, ο Βούλγαρος ευρωβουλευτής Atidzhe Alieva-Veli ρώτησε το εκτελεστικό όργανο της ΕΕ εάν πρόκειται να προωθήσει την εφαρμογή της «τεχνολογίας χωρίς άροση», συμπεριλαμβάνοντας την ως πράσινο μέτρο στην ΚΑΠ μετά το 2020.

Για τον φιλελεύθερο νομοθέτη, «η τεχνολογία χωρίς άροση είναι μια προσέγγιση που πρέπει να ενθαρρυνθεί ως μια αναγεννητική μορφή γεωργίας που διασφαλίζει όχι μόνο την υψηλή παραγωγικότητα της γεωργίας αλλά και την αναγέννηση του εδάφους».

Απαντώντας στην Alieva-Velli, η Επιτροπή αναγνώρισε τα περιβαλλοντικά και κλιματικά οφέλη από τη μείωση της μηχανικής διαταραχής του εδάφους, προσθέτοντας ότι η ΚΑΠ υποστηρίζει ήδη συγκεκριμένες πρακτικές που αποσκοπούν στην προστασία του εδάφους από την υποβάθμιση, συμπεριλαμβανομένης της ελάχιστης ή μηδενικής οργώσεως, της διατήρησης των καταλοίπων των καλλιεργειών και πράσινα καλύμματα.

Όσον αφορά τα καλύμματα εδάφους, αναφέρονται στις περιόδους του έτους όπου το έδαφος καλύπτεται από υπολείμματα ή καλλιέργειες, συμπεριλαμβανομένων των καλλιεργειών αλίευσης ή κάλυψης.

Οι καλλιέργειες κάλυψης είναι αποτελεσματικές στη μείωση της απώλειας εδάφους και θρεπτικών συστατικών διατηρώντας τη γη συνεχώς καλυμμένη με βλάστηση καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους.

Στην ΕΕ-28 κατά τη διάρκεια του χειμώνα του 2010, το 44% της αρόσιμης έκτασης καλύφθηκε με κανονικές χειμερινές καλλιέργειες, 5% με κάλυψη ή ενδιάμεσες καλλιέργειες και 9% με υπολείμματα φυτών, ενώ το 25% αφέθηκε ως γυμνό έδαφος και το 16% των Η κάλυψη του εδάφους της αρόσιμης περιοχής δεν καταγράφηκε.

Βάζοντας τη «CA» στην ΚΑΠ

Στο τρέχον πρόγραμμα γεωργικών επιδοτήσεων της ΕΕ, ορισμένα μέτρα σχετικά με το CA συμπεριλήφθηκαν στην πολιτική αγροτικής ανάπτυξης, γνωστή ως ο δεύτερος πυλώνας της ΚΑΠ.

Τα κράτη μέλη και οι περιφέρειες μπορούν να συμπεριλάβουν αυτά τα μέτρα στα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης σύμφωνα με τις ειδικές ανάγκες και προτεραιότητές τους.

Ορισμένες πτυχές που σχετίζονται με τις βασικές αρχές της γεωργίας διατήρησης υποστηρίχθηκαν επίσης στο πλαίσιο του προγράμματος «Ορίζοντας2020», τη χρηματοδότηση της ΕΕ για την έρευνα και την ευρωπαϊκή εταιρική σχέση καινοτομίας για την παραγωγικότητα και τη βιωσιμότητα της γεωργίας.

Ωστόσο, το πραγματικό βήμα προόδου για την υιοθέτηση της ΑΑ αναμένεται στη μεταρρύθμιση της ΚΑΠ μετά το 2020, καθώς οι πρακτικές γεωργικής διατήρησης μπορούν να προωθηθούν στο πλαίσιο του νέου συστήματος οικολογικών συστημάτων, της «πράσινης αρχιτεκτονικής» του προγράμματος.

Τα οικολογικά συστήματα είναι διαθέσιμα στο πλαίσιο των άμεσων πληρωμών, το οποίο αποτελεί το μεγαλύτερο κομμάτι των γεωργικών πόρων της ΕΕ.

Οι πρακτικές CA αναφέρονται σε τρεις στους δέκα «Καλές γεωργικές και περιβαλλοντικές συνθήκες» (GAECs) του νέου οικολογικού συστήματος και περιλαμβάνουν εναλλαγή, χωρίς όργωμα, κάλυψη εδάφους, χειμερινές καλλιέργειες και αμειψισπορά.

Τα οικολογικά προγράμματα στοχεύουν στην επιβράβευση των αγροτών για την περαιτέρω υλοποίηση βιώσιμων γεωργικών πρακτικών, πέρα ​​από τις υποχρεωτικές απαιτήσεις που καθορίζονται από τις προϋποθέσεις.

Όπως προτείνεται από την Επιτροπή στη μελλοντική ΚΑΠ, αυτοί οι τύποι πρακτικών μπορούν να συμβάλουν στην επίτευξη των βελτιωμένων περιβαλλοντικών και κλιματικών φιλοδοξιών της γεωργικής πολιτικής.

Όπως και στο προηγούμενο πρόγραμμα, οι πρακτικές CA θα μπορούσαν να προωθηθούν μέσω δεσμεύσεων περιβαλλοντικής και κλιματικής διαχείρισης που διατίθενται στο πλαίσιο αγροτικής ανάπτυξης.