ΣτΕ: Εξέλιξη της διαδικασίας χαρακτηρισμού έκτασης

Εάν έχει παρέλθει μακρό χρονικό διάστημα από την έκδοση της πράξης, το περιεχόμενό της ενδέχεται να μην αντιστοιχεί προς την πραγματική κατάσταση που υφίσταται κατά την τήρηση των διατυπώσεων δημοσιότητας, με τις οποίες επέρχονται πλήρως οι έννομες συνέπειες της πράξης, στο διάστημα αυτό η πραγματική κατάσταση δεν αποκλείεται να έχει μεταβληθεί με την αύξηση του ποσοστού δασοκάλυψης ορισμένης έκτασης ή με την ανάπτυξη δασικής βλάστησης σε έκταση η οποία είχε στο παρελθόν μη δασικό χαρακτήρα και, ως εκ τούτου, η έκταση να έχει αποκτήσει δασική μορφή επιγενομένως, μετά δηλαδή από την έκδοση πράξης χαρακτηρισμού της ως μη δασικής. Αν παρέλθει μεγάλο χρονικό διάστημα από την έκδοση της πράξης, με την οποία ορισμένη έκταση χαρακτηρίσθηκε ως μη δασική, δεν είναι πλέον επιτρεπτή η ολοκλήρωση της διαδικασίας χαρακτηρισμού με την τήρηση των διατυπώσεων δημοσιότητας και η τυχόν τήρηση των διατυπώσεων αυτών μετά την πάροδο του ευλόγου χρόνου δεν έχει ως αποτέλεσμα να επέρχονται οι έννομες συνέπειες της πράξης έναντι άλλων αρχών ή τρίτων, ο δε ενδιαφερόμενος δύναται να ζητήσει την έκδοση νέας πράξης χαρακτηρισμού.

Με την απόφαση 4197/2011 του Συμβουλίου της Επικρατείας έγινε δεκτό, κατά πλειοψηφία, ότι όταν η αρμόδια πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια επιτροπή καλείται στα πλαίσια της εν λόγω ενδικοφανούς διαδικασίας να κρίνει αντιρρήσεις ή προσφυγή, αντίστοιχα, που ασκήθηκαν μετά την παρέλευση μακρού χρονικού διαστήματος από την έκδοση της πράξης χαρακτηρισμού του Δασάρχη ή της απόφασης της πρωτοβάθμιας επιτροπής, χωρίς για τις πράξεις αυτές να έχουν τηρηθεί, με πρωτοβουλία του ενδιαφερόμενου ή τρίτου, οι προβλεπόμενες από τον νόμο διατυπώσεις δημοσιότητας, οι ως άνω επιτροπές δεν έχουν πλέον εξουσία να κρίνουν σχετικά με τον δασικό χαρακτήρα της προς χαρακτηρι­σμό έκτασης. Με την ίδια απόφαση η υπόθεση παραπέμφθηκε στην επταμελή σύνθεση του Τμήματος, προκειμένου να επιλυθεί οριστικώς το προαναφερθέν νομικό ζήτημα.

Αν δεν τηρη­θούν οι διατυπώσεις δημοσιότητας της πράξης χαρακτηρισμού, η τελευταία δεσμεύει μόνον τον οικείο Δασάρχη και τον ενδιαφερόμενο και όχι άλλες αρχές ή τρίτους, ως προς τους οποίους η πράξη αναπτύσσει τα έννομα αποτελέσματά της από την ολοκλήρωση των διατυπώσεων δημοσιότητας. Εάν η δημοσιοποίηση κατά τους τύπους που προβλέπονται στο νόμο της πράξης χαρακτηρισμού αφίσταται κατά πολύ του χρόνου της έκδοσής της, η γνωστοποίηση καθ’ εαυτή της ολοκλήρωσης των διατυπώσεων δημοσιότητας της πράξης χαρακτηρισμού δεν κινεί την προθεσμία των δύο μηνών για την άσκηση αντιρρήσεων κατά της πράξης, οι αντιρρήσεις δε εμπροθέσμως ασκούνται εντός ευλόγου, από την ημερομηνία της γνωστοποίησης, χρόνου.

Δεδομένου ότι παραπέμφθηκε στην επταμελή σύνθεση με την 4197/2011 απόφαση του Τμήματος (σκέψη 7) νομικό ζήτημα, το οποίο τίθεται και στην παρούσα υπόθεση, αλλά και λόγω της διαφορετικής, εν μέρει, νομολογίας ως προς την έναρξη της προθεσμίας για την άσκηση αντιρρήσεων σε περίπτωση παρέλευσης μεγάλου χρονικού διαστήματος από την έκδοση της πράξης χαρακτηρι­σμού έως τη δημοσιοποίησή της, το Τμήμα κρίνει ότι η υπόθεση πρέπει να παρα­πεμφθεί προς εκδίκαση στο Τμήμα υπό επταμελή σύνθεση.

Αναδημοσίευση από: Νόμος και Φύση