Μεγάλη αύξηση της παραγωγής στα νότια της χώρας
Η ιταλική παραγωγή ελαιόλαδου θα ξεπεράσει ξανά τους 300.000 τόνους στην επερχόμενη σεζόν 2025/26, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που εκπονήθηκαν από το l´OlivoNews σε συνεργασία με την Associazione Italiana Frantoiani Oleari (AIFO).
Και οι δύο οργανισμοί αναφέρονται ότι η αύξηση θα καθοδηγηθεί από τις νότιες περιοχές – Απουλία, Καλαβρία και Σικελία – όπου οι προσδοκίες δείχνουν αριθμούς πολύ πάνω από το μέσο όρο της προηγούμενης σεζόν. Αντίθετα, επισημαίνουν ότι στο κέντρο και το βόρειο μέρος, ο δάκος εμφανίζεται ως η κύρια πρόκληση, περισσότερο από τη μείωση του όγκου.
Ωστόσο, η AIFO προειδοποιεί πως οι αριθμοί είναι ακόμα προσωρινοί, καθώς οι επόμενες εβδομάδες — και ειδικά οι βροχές του Σεπτεμβρίου στην Απουλία — θα είναι κρίσιμες για να επιβεβαιωθεί ο τελικός όγκος της συγκομιδής.
Βορράς: μέτριες παραγωγές και πίεση από το δάκο
Πιεμόντε: 15-20 τόνους.
Λομβαρδία: 500 τόνους, με ελιές καλής ποιότητας.
Βένετο: 1.600 τόνους, με υγιές και καλά υδατωμένο καρπό.
Τρεντίνο-Άλτο Άδιτσε: 200 τόνους, επηρεασμένοι από τη ζέστη στην ανθοφορία και τη μύγα.
Φρίουλι-Βενετία Τζούλια: λιγότερο από 100 τόνους, με πίεση από τη μύγα τον Αύγουστο.
Λιγκουρία: 2.000 τόνους, μετά την αυξημένη παραγωγή του 2024.
Κέντρο: μέτρια παραγωγή, μεγάλη παρουσία του δάκου
Τοσκάνη: 15.000 τόνους (αντί για 20.000 το 2024), με έντονη προσβολή μύγας στην Γκρόσετο.
Εμίλια-Ρομάνια: 1.000 τόνους, μετά το προηγούμενο πλεόνασμα.
Μάρκε: 3.000 τόνους, χάρη στις καλοκαιρινές βροχές.
Ούμπρια: 4.500 τόνους, παρά την ξηρασία και τη μύγα.
Λάτσιο: 10.000-12.000 τόνους, με παρουσία μύγας αλλά χωρίς σοβαρό υδατικό στρες.
Αμπρούτσο: 7.000 τόνους, υγιείς ελιές παρά την ξηρασία.
Μολίζε: 3.000 τόνους, καλύτερα από το 2024.
Νότος: ο μεγάλος κινητήρας της ανάκαμψης
Καμπανία: 10.000 τόνους, με υγιή καρπό και κανονικές βροχές.
Πούλια: 150.000-160.000 τόνους, με πιθανότητα αύξησης αν ο Σεπτέμβριος βρέξει.
Βασιλικάτα: 4.000 τόνους, ανάκαμψη μετά την κατάρρευση του 2024.
Καλαβρία: 35.000 τόνους, η αστέρας της περιφέρειας με υγιείς ελιές και απουσία μύγας.
Σικελία: 35.000 τόνους (αντί για 26.000 το 2024), με καλή ποιότητα και περισσότερες βροχές.
Σαρδηνία: 4.500 τόνους, σταθερή και με παρουσία μύγας μόνο σε υγρές περιοχές.
Εθνική προοπτική
Με αυτές τις προβλέψεις, η Ιταλία στοχεύει σε μια ισχυρή σεζόν ανάκαμψης, ξεπερνώντας τους 300.000 τόνους ελαιόλαδου που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Αυτός ο αριθμός θα την επαναφέρει σε επίπεδα πιο κοντά στον ιστορικό μέσο όρο, μετά από μια ιδιαίτερα ασταθή σεζόν το 2024.
Ωστόσο, η τελική εξέλιξη θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις κλιματικές συνθήκες του Σεπτεμβρίου και του Οκτωβρίου, καθώς και από τη διαχείριση της μύγας της ελιάς, η οποία ήδη απειλεί σοβαρά το κέντρο και το βόρειο τμήμα της χώρας.