Η Ελλάδα επενδύει σε μελέτες, πληρώνει σε πρόστιμα και χάνει στην εφαρμογή
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές στις Βρυξέλλες, η Ελλάδα βρέθηκε για ακόμη μια φορά στο μικροσκόπιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με αφορμή την Επισκόπηση της εφαρμογής της περιβαλλοντικής πολιτικής 2025. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι οι αριθμοί που συνοδεύουν την ελληνική περίπτωση δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών το περιβαλλοντικό επενδυτικό κενό ανέρχεται σε 2,3 δισ. ευρώ ετησίως, ενώ το συνολικό κόστος συμμόρφωσης υπολογίζεται σε 5,3 δισ. ευρώ κάθε χρόνο
Στους διαδρόμους της Επιτροπής δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει ήδη καταβάλει πάνω από 184 εκατ. ευρώ σε πρόστιμα από το 2014, εξαιτίας παραβάσεων σε απορρίμματα και λύματα. «Η εικόνα αυτή δείχνει ότι η χώρα λειτουργεί με τη λογική του να πληρώνει αντί να συμμορφώνεται», σχολιάζει στέλεχος με γνώση των συζητήσεων.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε και το αίτημα της Αθήνας να μεταθέσει τους στόχους ανακύκλωσης του 2025 για το 2030. Η απόφαση αυτή, σύμφωνα με ευρωπαϊκή πηγή, ερμηνεύτηκε ως σιωπηρή παραδοχή αδυναμίας εφαρμογής. Την ίδια στιγμή, οι επιπτώσεις γίνονται αισθητές στη βιομηχανία, όπου η ανακύκλωση μόλις στο 17 % και η υγειονομική ταφή στο 80 % στερούν πρόσβαση σε φθηνότερες πρώτες ύλες και αυξάνουν την εξάρτηση από ακριβές εισαγωγές.
Δεν είναι όμως μόνο οι βιομηχανίες στον αγροτικό τομέα, η αδυναμία επίτευξης των στόχων για τα ύδατα και τη ρύπανση δημιουργεί ανησυχίες για τις ενισχύσεις της ΚΑΠ. Όπως ανέφεραν κοινοτικές πηγές, «αν δεν κλείσουν τα κενά στα περιφερειακά σχέδια, η Ελλάδα θα βρεθεί σε δύσκολη θέση όταν θα ζητήσει ευελιξία στις αγροτικές επιδοτήσεις».
Κύκλοι με γνώση των διαβουλεύσεων παραδέχονταν ότι «στις μελέτες είμαστε μπροστά ως χώρα·στα έργα είναι που δυσκολευόμαστε». Μια φράση που,όπως λένε, αποτυπώνει τη διπλή εικόνα άρτια θεωρητική προετοιμασία, αλλά αργοπορία στην πράξη.
Το κλίμα στο παρασκήνιο δεν ήταν ευνοϊκό αξιωματούχοι φέρονται να έχουν επεσήμανει ότι η Ελλάδα έχει πλέον φθάσει σε ένα όριο όπου η αδράνεια στοιχίζει ακριβά. Με τα πρόστιμα να πολλαπλασιάζονται και τις επενδυτικές ανάγκες να συσσωρεύονται, η πίεση προς την κυβέρνηση αυξάνεται. Ένα στέλεχος που συμμετείχε σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «η χώρα δεν μπορεί να ζητάει συνέχεια παρατάσεις και ταυτόχρονα να εμφανίζεται με ελλείψεις στις επενδύσεις».
Η συζήτηση που έγινε, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, δεν περιορίστηκε στους δείκτες αλλά,η περιβαλλοντική συμμόρφωση συνδέεται πλέον άμεσα με την οικονομική αξιοπιστία.