Στο Κόμο της Ιταλίας η Ευρώπη και Βόρεια Αμερική αναζητούν κοινό έδαφος για το μέλλον της γεωργίας
Η λίμνη Κόμο υποδέχθηκε φέτος το 41ο Συνέδριο Γεωργίας Βόρειας Αμερικής – ΕΕ, μια συνάντηση με βαρύ συμβολισμό και ουσία. Από την 30η Σεπτεμβρίου έως τη 2α Οκτωβρίου 2025, περισσότεροι από 250 εκπρόσωποι θεσμών, συνεταιρισμών και αγροτικών οργανώσεων από την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και το Μεξικό συγκεντρώθηκαν για να συζητήσουν το μέλλον της γεωργίας σε μια περίοδο εντεινόμενων πιέσεων.
Το πρόγραμμα άνοιξε με παρεμβάσεις του Francesco Lollobrigida, υπουργού Γεωργίας της Ιταλίας, και άλλων θεσμικών εκπροσώπων, θέτοντας τον τόνο για τις επόμενες ημέρες. Οι συζητήσεις κινήθηκαν γύρω από τις παγκόσμιες προκλήσεις στην παραγωγή, το αυξανόμενο κόστος ενέργειας και εισροών, την αστάθεια στο διεθνές εμπόριο αλλά και την ανάγκη για καινοτόμες πρακτικές βιωσιμότητας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκάλεσε η συζήτηση για την επικείμενη αναθεώρηση της συμφωνίας USMCA, με φόντο τις σχέσεις ΗΠΑ–ΕΕ, καθώς και το breakout session για τα αγροτικά δεδομένα, όπου εξετάστηκε πώς η ψηφιακή τεχνολογία μπορεί να στηρίξει τόσο την παραγωγικότητα όσο και τους κλιματικούς στόχους. Στο επίκεντρο βρέθηκε και η αγροτική εργασία, με αιχμή τα δικαιώματα των μεταναστών εργατών και την ανάγκη για θεσμικό διάλογο που θα εξασφαλίζει αξιοπρεπείς συνθήκες.
Το κλείσιμο της πρώτης ημέρας είχε έναν ισχυρό συμβολισμό. Ο Ευρωπαίος Επίτροπος για τη Γεωργία και τα Τρόφιμα, Christophe Hansen, έστειλε μήνυμα ενότητας «Σε δύσκολους καιρούς, οι κοινές μας προκλήσεις μας φέρνουν πιο κοντά. Οι αγρότες και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού αντιμετωπίζουν κοινά ζητήματα και έχουν πολλά να κερδίσουν μέσω της βαθύτερης συνεργασίας και της μάθησης», τόνισε, καταχειροκροτούμενος από το ακροατήριο.
Η συζήτηση στο Κομο δεν περιορίζεται σε τεχνοκρατικά πλαίσια αντιθέτως, αποτελεί μια ευκαιρία για να αποτυπωθεί με μεγαλύτερη σαφήνεια το πώς αντιλαμβάνονται οι δύο πλευρές τον ρόλο της γεωργίας στον 21ο αιώνα. Αν και τα συμφέροντα δεν είναι πάντοτε ταυτόσημα, η ίδια η πραγματικότητα των παγκόσμιων προκλήσεων καθιστά σαφές ότι ο μεμονωμένος δρόμος είναι αδιέξοδος. Η 41η Διάσκεψη έρχεται να επιβεβαιώσει πως η γεωργία δεν είναι μόνο υπόθεση παραγωγής τροφίμων, αλλά και ένα πεδίο στρατηγικής συνεργασίας που μπορεί να διαμορφώσει νέες ισορροπίες στην παγκόσμια σκηνή.