Ένα άρθρο του Σταμάτη Σεκλιζιώτη...
Διάβασα με προσοχή τις χθεσινές Κυβερνητικές Ανακοινώσεις για το πρόγραμμα "Ύδωρ 2.0". Σε γενικές γραμμές για όποιον δεν είναι και τόσο κοντά στα ζητήματα της Ελληνικής Γεωργίας, "επικοινωνιακά" ακούγεται εντυπωσιακό και ενδιαφέρον, μια που αφορά άρδευση αγροτικής γης και βελτίωση της παραγωγικής διαδικασίας και της παραγωγής.
Εκείνο όμως που μου δημιουργεί ερωτήματα, είναι η παράκαμψη σοβαρών ζητημάτων που αφορούν τα νερά και καθυστερούν χωρίς να διαφαίνονται λύσεις, όπως είναι τα νερά και τα Υ/Η φράγματα του Άνω Αχελώου τα οποία περιμένουν σχεδόν τελειωμένα (Μεσοχώρα και Συκιά) την λειτουργική τους χρήση, με τεράστιο ενεργειακό και αρδευτικό όφελος για τη χώρα και κυρίως για τον αγροτικό τομέα της Θεσσαλικής γης που διψά εδώ και δεκαετίες.... Για τα έργα αυτά (φράγματα, σήραγγες, κλπ) το ελληνικό κράτος έχει ξοδέψει ήδη πάνω από 600 εκατομμύρια €.... χωρίς την ελάχιστη ανταποδοτικότητα, λόγω αριθμού "υποκειμενικού περιεχομένου" διαδοχικών Αποφάσεων του ΣτΕ διακοπής των έργων για "περιβαλλοντικούς λόγους"..., επηρεασμένων από προ 25ετίας... θέσεις "οικολογικών οργανώσεων"....
Κατά το ΣτΕ "...η εκτροπή του Αχελώου παραβιάζει ευθέως την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης..". Σε αυτό το (κατά το ΣτΕ) ισχυρό νομικά συμπέρασμα κατέληξε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στην απόφαση με την οποία τον Ιανουάριο του 2014 ακύρωσε το έργο. Πρόκειται για την πέμπτη φορά: οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου ακυρώθηκαν το 1994 με δύο αποφάσεις του ΣτΕ, και στην συνέχεια το 2000, το 2005 και το 2006.
Φορείς της Θεσσαλίας, Περιφέρεια και Δήμοι, Τεχνικά και Γεωτεχνικά Επιμελητήρια, Επιστημονικός Κόσμος και Μελετητές περί την Αγροτική Οικονομία, των Στρατηγικών Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων από την εκτροπή...., οι οποίοι στο σύνολό τους μέχρι και σήμερα προσεγγίζουν το ζήτημα επιστημονικά, αναπτυξιακά και με σύγχρονες μεθοδολογίες αξιολόγησης των δεδομένων, θεωρούν ότι οι εν λόγω Αποφάσεις του ΣτΕ είναι Οικονομικά, Υδρολογικά, Ενεργειακά και Περιβαλλοντικά καταστροφικές για την περιοχή της Πίνδου, για την Θεσσαλική γη και την Εθνική Οικονομία.
Με τα έργα "μερικής" εκτροπής, και τις συμπληρωματικές "συγκομιδές νερού" με μικρότερα διάσπαρτα έργα & ταμιευτήρες, η κάλυψη των αρδευτικών αναγκών των σήμερα ανεπαρκώς αρδευόμενων περιοχών της Θεσσαλίας μπορεί να φτάσει στα 3,0 περίπου εκατ. στρέμματα, που είναι και οι πραγματικές ανάγκες... Αυτή η γενναία παροχή και συγκομιδή νερού προς τον Θεσσαλικό κάμπο θα μετέτρεπε την περιοχή σε έναν τεράστιο "εδώδιμο" κήπο, μέσα από νέες κατευθύνσεις γεωργικής αναδιάρθρωσης για την Θεσσαλία, γεγονός που θα μπορούσε να συμβάλλει ουσιαστικά στην ενίσχυση της οικονομικής βάσης της περιοχής και θα ενίσχυε το υδατικό της δυναμικό (ενίσχυση ροής Πηνειού και άλλων ποταμών) με παράλληλη προστασία από πλημμυρικές βιαιότητες τύπου "Ιανού" και την ευεργετική ανακοπή της ταπείνωσης του υδρολογικού υπόγειου ορίζοντα από τις μαζικές και ανεξέλεγκτες πολυετείς γεωτρήσεις και την σπατάλη νερού..., πάντοτε μέσα από νέα σχέδια Διαχείρισης..
Για τον "εδώδιμο κήπο της Θεσσαλίας" που θα μπορούσε να τον φανταστεί κανείς σε συνθήκες επάρκειας υδάτινων πόρων..., έχω αναφερθεί και πριν κάποια χρόνια, εδώ: (//www.facebook.com/stamatis.sekliziotis/posts/2756101721081041)
Η καλύτερη αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής δεν γίνεται με λόγια και θεωρίες, και χωρίς να καταλαβαίνουμε τι ακριβώς είναι η κλιματική αλλαγή και γιατί αυτή προκαλείται, αποκλειστικά σχεδόν, από ανθρώπινες "κακές" παρεμβάσεις στον φυσικό χώρο ή από αναστολές χωρίς όραμα μπροστά στην επιστήμη και την τεχνολογία..., αλλά αποτελεί "συνδυασμό καλών και σύγχρονων αγροτικών πρακτικών και περιβαλλοντικών πολιτικών, με σεβασμό στην επιστημονική μέθοδο διαχείρισης των πόρων"... (όπως π.χ. επάρκεια υδάτων, διαχείριση υδάτων, ισόρροπος και αμόλυντος υδροφόρος ορίζοντας, προστασία εδαφών, προσαρμοστικές Καλλιέργειες με αυξημένη Αγρ. Πρόσοδο ανά μονάδα επιφανείας, προσαρμογή της παραγωγής στο περιβάλλον αλλά και στις απαιτήσεις της εγχώριας και της ξένης ζήτησης, επέκταση της Γεωργίας Ακριβείας σε όλα τα επίπεδα, στροφή σε σύγχρονα συστήματα άρδευσης, εφαρμογή της αγροδασοπονίας με δημιουργία Αγροτοπίων καταφύγια άγριας ζωής, εκπαίδευση των τοπικών αγροτικών κοινωνιών στα ζητήματα ανάπτυξης με αειφορία και όφελος, κλπ)..
Σ΄αυτή τη χώρα έχουμε μία τάση να "οραματιζόμαστε μεγάλα έργα και τελικά να καταλήγουμε στα μικρά, αλλά και αυτά να τα παρουσιάζουμε για μεγάλα..."..
Η Χθεσινή εξαγγελία της Κυβέρνησης και του ΥΠΑΑΤ: //www.youtube.com/watch?v=qkncOwSjxGI
ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΥΠΑΑΤ: //www.minagric.gr/.../deltiatypou/12079-dt081121b
Σταμάτης Σεκλιζιώτης
* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο facebook στη προσωπική σελίδα του κ. Σεκλιζιώτη.
Σταμάτης Σεκλιζιώτης
Γεωπόνος (ΑΠΘ), Αρχιτέκτονας Τοπίου και πρώην Β’ Ακόλουθος Γεωργικών υποθέσεων Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ. Έχει τιμηθεί δυο φορές (2002, 2009) με τα Βραβεία Αριστείας για το Αγροτικό Ρεπορτάζ (Honorary Awards «Excellence in Reporting») του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ.