Το έργο Nature Urbaine είναι το μεγαλύτερο του είδους του στην Ευρώπη
Στην κορυφή ενός μεγάλου εκθεσιακού συγκροτήματος στο νότο του Παρισιού βρίσκεται ένα αγρόκτημα με μια διαφορά.
Το έργο Nature Urbaine είναι το μεγαλύτερο του είδους του στην Ευρώπη.
Με έκταση πάνω από 14.000 τετραγωνικά μέτρα, το έργο στοχεύει να γίνει μοντέλο βιώσιμης παραγωγής.
Η πανδημία COVID-19 διέκοψε πολλές πτυχές της καθημερινής ζωής και οι αρχές του Παρισιού ελπίζουν να κάνουν μια μόνιμη αλλαγή σε περισσότερες περιοχές παραγωγής φρούτων και λαχανικών στην καρδιά της πόλης.
Το έργο city-farm στον τελευταίο όροφο παρέχει την ευκαιρία στους ανθρώπους να νοικιάσουν χώρους για να παράγουν τα δικά τους φρούτα και λαχανικά.
Το έργο μας βασίζεται στην πραγματική προθυμία να βάλουμε μια αισθητική πίσω στην πόλη, αναφέρει η Sophie Hardy, διευθύντρια του έργου Urbaine, θέλει να φέρει τη φύση στο Παρίσι.
Οι αρχές του Παρισιού προσπαθούν να αναπτύξουν πιο πράσινα μοντέλα αειφορίας μέσω έργων όπως αυτό.
"Το πρόγραμμά μας βασίζεται στην πραγματική προθυμία να βάλουμε κάποια αίσθηση πίσω στην πόλη, για να υποστηρίξουμε την ανθεκτικότητά της", δήλωσε η Sophie Hardy.
Επίσης, να φανταστεί κανείς πώς θα μπορούσε να είναι πιο ενάρετος και πώς μπορούμε να επαναφέρουμε τη φύση σε μια πόλη που απέσυρε τη φύση για τόσα χρόνια.
Αλλά ένα αγρόκτημα σε μια πόλη διατρέχει τον κίνδυνο να επηρεαστεί η ανάπτυξη των φυτών από τους τοξικούς καπνούς της οδικής κυκλοφορίας.
Οι εκπομπές διοξειδίου του αζώτου έχουν υπερδιπλασιαστεί στη γαλλική πρωτεύουσα από το τέλος του κλεισίματος στα μέσα Μαΐου.
Ο Camille Billiemaz, διευθυντής παραγωγής λαχανικών στο Nature Urbaine, δήλωσε στο CGTN Europe ότι «με ορισμένα φυτά, όπου το ριζικό σύστημα προστατεύεται, το φυτό δεν απορροφά τη ρύπανση».
Οι εβδομαδιαίες αγορές είναι μια παράδοση σε όλη τη Γαλλία, με πολλούς ανθρώπους να προτιμούν να ψωνίζουν εκεί παρά σε καταστήματα με μεγάλες αλυσίδες.
Η αίσθηση της κοινότητας στο Nature Urbaine είναι μια θετική πτυχή.
Υπάρχουν όμως οικονομικές και πολιτιστικές προκλήσεις για έργα όπως αυτό, λέει ο Frederic Madre, ερευνητής βιοποικιλότητας.
"Τα αστικά αγροκτήματα είναι αρκετά ακριβά για την κατασκευή τους, επομένως οι τοπικές κοινότητες δεν είναι πραγματικά σε θέση να πληρώσουν για αυτό.
"Υπάρχουν επίσης προβλήματα που συνδέονται με το γεγονός ότι η πλειονότητα του πληθυσμού είναι αποσυνδεδεμένη από τη φύση. Και δεν μπορείτε να σέβεστε αυτό που δεν γνωρίζετε. Αλλά ελπίζουμε ότι οι άνθρωποι θα αλλάξουν τις καταναλωτικές τους συνήθειες."