Κίνα, ο παγκόσμιος δράκος του ρυζιού

 

 

 

 

 

 

 

 

Είναι αγροτική χώρα η Κίνα; Με πάνω από 300 εκατομμύρια αγρότες η Κίνα και με τεράστιες εκτάσεις, το πρόβλημα της καλλιεργήσιμης γης είναι υπαρκτό, γεγονός που αφήνει πολλά περιθώρια να αναπτυχθούν ευρωπαϊκά ασφαλή αγροτικά προϊόντα.

Στη δεκαετία του 2000 οι εξαγωγές αυξήθηκαν, όπως κι η εγχώρια κατανάλωση, μ΄ εξαίρεση τα φρούτα, τα λαχανικά, τους ελαιούχους σπόρους και προϊόντα με βάση το κρέας. Η Κίνα σε παγκόσμια κλίμακα κατέχει πρωτιές σε παραγωγή σε ρύζι, σιτάρι, πατάτα, σόργο, φιστίκι, τσάι, κεχρί, κριθάρι, ελαιοκράμβη, χοίρειο κρέας και ψάρια και μολονότι είναι αχανής χώρα μόλις το 10% της γης της είναι καλλιεργήσιμη.

Η ζήτηση επέτρεψε στις καλλιέργειες ν΄ αυξηθούν ενώ έχει επέλθει στροφή προς τη βιολογική γεωργία μετά τα κινεζικά διατροφικά σκάνδαλα. Η ζήτηση είναι υψηλή κι επιτυγχάνονται υψηλότερες αποδόσεις ενώ αναμένεται να υπάρξει περαιτέρω αύξηση στα δημητριακά. Εδώ και πολλές δεκαετίες το πρόβλημα του υπερπληθυσμού της χώρας και της έλλειψης τροφίμων προκάλεσε σημαντικές αλλαγές με την προσέλκυση ξένων ερευνητών, ώστε να φτιαχτούν αγροτικές υποδομές.

Το ρύζι παραμένει η πιο σημαντική καλλιέργεια της χώρας, αφού  αποτελεί γύρω στο 25% της έκτασης που καλλιεργείται. Οι ατέλειωτοι  ορυζώνες είναι κυρίως στο Νότο ενώ λόγω του θερμού κλίματος μπορεί ν΄ αναπτυχθεί ως διπλή και τριπλή καλλιέργεια. Το ρύζι καλλιεργείται νότια του ποταμού Χουάι, στην κοιλάδα του Γιανγκτσέ κ.ά.

Στις βόρειες περιοχές της Κίνας καλλιεργείται κυρίως σιτάρι, κριθάρι και αραβόσιτος, ενώ υψηλή παραγωγή έχει η χώρα και σε γλυκοπατάτα, ζαχαροκάλαμο και πατάτα. Σε ό,τι αφορά τη ζωική παραγωγή, κυριαρχούν το χοίρειο κρέας, η εκτροφή πουλερικών ενώ υπάρχει και  αγελαδινό γάλα.

Λόγω της κατάστασης με τα τοξικά απόβλητα σε ποτάμια, που σημειώθηκε πέρυσι, τώρα οι παραγωγοί στρέφονται σε εκτροφή ψαριών σε λίμνες, καθώς το ψάρι αποτελεί βασικό είδος στη διατροφή των Κινέζων.