Κανονισμός 2025/1117: Το τέλος του ντίζελ στα χωράφια και η αρχή των υβριδικών τρακτέρ — Τι αλλάζει για τους αγρότες στην πράξη
Δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο Κανονισμός 2025/1117, σηματοδοτώντας μια διακριτική αλλά ουσιαστική επανάσταση στον κόσμο της αγροτικής μηχανοκίνησης. Πρόκειται για μια δέσμη τεχνικών αλλαγών που, αν και αρχικά αφορούν τους κατασκευαστές, τελικά θα φτάσουν απευθείας στον αγρότη, επηρεάζοντας τις επιλογές, τις επενδύσεις και την καθημερινότητά του.
Ο νέος κανονισμός τροποποιεί το ρυθμιστικό πλαίσιο που διέπει την έγκριση τύπου των γεωργικών οχημάτων, και συγκεκριμένα τον Κανονισμό 167/2013, ανοίγοντας επισήμως τον δρόμο για την κυκλοφορία ηλεκτρικών και υβριδικών τρακτέρ κατηγορίας Τ1, δηλαδή των κλασικών ελκυστήρων που χρησιμοποιούνται ευρέως στην ελληνική ύπαιθρο. Έως σήμερα, τα «πράσινα» αυτά οχήματα παρέμεναν στη σφαίρα της καινοτομίας, χωρίς πλήρη ευρωπαϊκή αναγνώριση, καθιστώντας δυσχερή την εμπορική τους διάθεση και τη χρηματοδότησή τους.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι ο αγρότης θα μπορεί πλέον να αγοράσει ηλεκτρικό ή υβριδικό τρακτέρ, με όλα τα δικαιώματα και τις επιδοτήσεις που απορρέουν από την ένταξή του σε ευρωπαϊκά ή εθνικά προγράμματα. Και τα οφέλη είναι εμφανή: μείωση κατανάλωσης καυσίμων, χαμηλότερο κόστος συντήρησης, αθόρυβη λειτουργία, αλλά και ένα μηχάνημα έτοιμο για τις απαιτήσεις της εποχής της κλιματικής ουδετερότητας.
Παράλληλα, λύνεται και ένα τεχνικό αλλά κρίσιμο ζήτημα που αφορά τη σύζευξη των φρένων μεταξύ τρακτέρ και ρυμουλκούμενων, δηλαδή όταν συνδέεται ένα αγροτικό όχημα κατηγορίας Τ (με σύστημα H2L) με ένα ρυμουλκούμενο κατηγορίας R ή S (με σύστημα H1L). Ο νέος κανονισμός προσφέρει ξεκάθαρους κανόνες συμβατότητας, ενισχύοντας έτσι την οδική ασφάλεια και την τεχνική φερεγγυότητα των γεωργικών συνδυασμών.
Σημαντική είναι και η ενσωμάτωση των τεχνικών κανονισμών ECE 148, 149 και 150, οι οποίοι σχετίζονται με τον φωτισμό, τη σήμανση και την ορατότητα των γεωργικών οχημάτων. Η εφαρμογή τους εξασφαλίζει ότι τα νέα οχήματα θα είναι πιο ευδιάκριτα στο δρόμο, προσαρμοσμένα στα νέα ευρωπαϊκά πρότυπα και, κυρίως, νόμιμα σε όλο το φάσμα της κυκλοφορίας τους — ακόμη και σε επαρχιακούς δρόμους ή σε μετακινήσεις προς λαϊκές αγορές και αποθηκευτικούς χώρους.
Όπως επισημαίνει η CEMA, ο ευρωπαϊκός σύνδεσμος κατασκευαστών γεωργικών μηχανημάτων που συντόνισε αυτή την εξέλιξη, οι τροποποιήσεις αυτές ήταν καρπός επίμονης δουλειάς τα τελευταία δύο χρόνια, με την ενεργό συμμετοχή θεσμικών παραγόντων όπως ο Krisztian Uhlik στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο οποίος ολοκλήρωσε τη νομοθετική διαδικασία.
Για τον Έλληνα αγρότη, ο Κανονισμός 2025/1117 δεν είναι απλώς ένα ευρωπαϊκό κείμενο που αφορά τους κατασκευαστές. Είναι μια πύλη προς το αύριο, που του δίνει τη δυνατότητα να επιλέξει πιο αποδοτικά, καθαρά και ασφαλή μέσα, να εξοικονομήσει κόστος λειτουργίας, να συμμετάσχει σε νέα προγράμματα επιδότησης και —το σημαντικότερο— να νιώσει ότι η τεχνολογία τον αφορά, δεν τον προσπερνά.
Οι απαιτήσεις για περιβαλλοντική συμμόρφωση αυξάνονται διαρκώς, όπου η αγορά τιμωρεί την παλαιότητα και η παραγωγή απαιτεί ευελιξία, η δυνατότητα να επενδύσεις σε ηλεκτρικό ή υβριδικό εξοπλισμό με πλήρη νομική κάλυψη και τεχνική διαφάνεια δεν είναι πολυτέλεια, αλλά στρατηγική επιβίωσης.
Αυτός ο κανονισμός, όσο τεχνικός κι αν φαίνεται, είναι το πρώτο λιθαράκι για να στηθεί το μέλλον του ευρωπαϊκού αγρότη πάνω σε πιο σταθερές βάσεις. Και για εκείνους που βλέπουν πιο μακριά, είναι μια υπενθύμιση πως η αγροτική πρόοδος δεν έρχεται μόνο από το χωράφι, αλλά και από το ΦΕΚ.