Για να διαμαρτυρηθούν για την κατάστασή τους, αυτός και δεκάδες άλλοι Αφρικανοί εργάτες πήραν τα στρώματά τους και κοιμούνται σε μια πλατεία έξω από το δημαρχείο
Ο Lamine Diakite βρισκόταν στο δρόμο για δύο εβδομάδες. Εγκαταλείφθηκε καθώς οι περιπτώσεις κορανοϊού ανέβηκαν.
Για να διαμαρτυρηθούν για την κατάστασή τους, αυτός και δεκάδες άλλοι Αφρικανοί εργάτες πήραν τα στρώματά τους και κοιμούνται σε μια πλατεία έξω από το δημαρχείο στο Lepe, κοντά στα πορτογαλικά σύνορα.
«Οι καλύβες μας έχουν καεί αφήνοντας περισσότερους από 200 από εμάς στο δρόμο», δήλωσε ο Diakite, 32χρονος Μαλίνος, «και κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αυτό είναι κίνδυνος για εμάς και για τον υπόλοιπο πληθυσμό.»
Γνωστή για τις φράουλες της, το Lepe στη νότια Ισπανία προμηθεύει μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής αγοράς.
Εδώ, όπως και σε άλλες γεωργικές περιοχές, οι εργαζόμενοι ζουν σε βασικά καταφύγια χωρίς ελαφρύ ή τρεχούμενο νερό, λιθόστρωτα μαζί από ξύλινες παλέτες, πλαστικά σεντόνια και στρώματα, χώρους που εμπορεύονται μεταξύ τους για περίπου 250 €.
Παρά τις ανθυγιεινές συνθήκες και την αδυναμία παρακολούθησης της κοινωνικής απόστασης, δεν έχουν διεξαχθεί δοκιμές κοροναϊκού στα στρατόπεδα, λένε οι μετανάστες και αξιωματούχοι του Lepe.
Παρόλα αυτά, πολλοί έχουν συνεχίσει να εργάζονται σε άλλες περιοχές της Ισπανίας, όπως η Lerida στα βορειοανατολικά, όπου οι περιφερειακές αρχές επανέφεραν κλείδωμα δύο εβδομάδων τον Ιούλιο μετά την εμφάνιση μιας νέας επιδημίας που σχετίζεται με εποχιακούς εργαζόμενους.
«Είναι πολύ πιθανό ότι θα συνεχίσουν να υπάρχουν κρούσματα που συνδέονται με τους εποχιακούς εργαζόμενους», προειδοποίησε ο συντονιστής του Υπουργείου Υγείας έκτακτης ανάγκης, Φερνάντο Σίμον αυτήν την εβδομάδα.
Προς το παρόν, μόνο η βόρεια περιοχή της La Rioja έχει λάβει δραστικά μέτρα, δεσμεύοντας να δοκιμάσει όλους τους εποχιακούς εργαζόμενους εάν έχουν συμβόλαιο ή όχι.
Στα μέσα Ιουλίου, τρεις παραγκουπόλεις έβαλαν φωτιές γύρω από το Lepe σε μια σειρά από πυρκαγιές που ξεκίνησαν αμέσως μετά τη λήξη της περιόδου συλλογής για φράουλες, σμέουρα και βατόμουρα.
«Ήταν μια τρελή νύχτα», θυμάται ο Ismaila Fall, ένας 30χρονος άνδρας της Σενεγάλης που προσπάθησε να σβήσει τη φωτιά με νερό και άμμο και υποψιάζεται ότι ήταν σκόπιμη.
Αλλά όταν πρόκειται για εξεύρεση λύσης, ούτε το κράτος ούτε οι τοπικές αρχές είναι διατεθειμένες να αναλάβουν την ευθύνη.