Σε μια φανταστική χώρα της Μεσογείου, όπου ο ήλιος έλαμπε ανεμπόδιστος και τα βοσκοτόπια δεν υστερούσαν σε τίποτα από τα λιβάδια της Ελβετίας, η ζωή είχε αποκτήσει έναν ρυθμό ακαθόριστα ήρεμο, βαθιά τεκμαρτό. Η εργασία θεωρούταν ένα παρωχημένο ιδεώδες, η γραφειοκρατία μια μορφή τέχνης, και η ανάπαυση… δικαίωμα με θεσμική κατοχύρωση.
Το λεγόμενο Χλοοπάθειον – θεσμός καθολικής σιέστας εξασφάλιζε σε κάθε πολίτη την ελευθερία να αναπαύεται νοητά σε ένα εικονικό αγροτεμάχιο με χαλαρωτικά χαρακτηριστικά. Οι πιο τολμηροί το δήλωναν ως βοσκότοπο προσωπικής ενδοσκόπησης. Οι πιο πρακτικοί, απλώς λάμβαναν την ενίσχυση χωρίς περαιτέρω ερωτήσεις.
Επ’ αυτής της εύφορης κοινωνικής σύμβασης οικοδομήθηκε και η Σύγκλητος των Επιλέξιμων ένα ανώτατο διοικητικό σώμα που είχε αναλάβει τη διαχείριση, κατανομή και προφητική ερμηνεία των επιδοτήσεων. Τίποτα δεν περνούσε χωρίς τη σφραγίδα της. Ούτε οι πληρωμές, ούτε οι σιωπές.
Ο εκτελεστικός της βραχίονας, η Δήλος των Επιλέξιμων Πεδίων (ή απλώς ΔΕΠ), είχε αναλάβει τη μηχανογράφηση των χρησμών, τη διαχείριση των βοσκών (κυρίως φανταστικών) και την υποδοχή παραπόνων μέσω περιστεριών με QR code.
Όμως τα πράγματα είχαν αρχίσει να θολώνουν. Τα πρόστιμα από τις Δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Επιτήρησης είχαν πάρει μυθικές διαστάσεις. Η χώρα, χωρίς να το παραδεχθεί δημόσια, είχε εισέλθει σε μια φάση δημοσιονομικού οραματισμού χωρίς εκτέλεση. Οι φάκελοι στοιβάζονταν. Οι διορθώσεις πολλαπλασιάζονταν. Και το ερώτημα δεν ήταν πια πώς πληρώνεις, αλλά πώς προσεύχεσαι να πληρωθείς.
Ο χρησμός της τύχης. Η λύση ήρθε ξαφνικά, σαν θεόσταλτη ιδέα ή σαν αποτυχία στο Excel.
Ένας εξωτερικός σύμβουλος, που είχε υπηρετήσει παλαιότερα στην Αγορά Εσωτερικών Δικαιολογητικών και στη Μαντεία του ΟΣΕΔίου Όρκου, πρότεινε κάτι απλό. «Να παίξουμε Τζόκερ.»
Στην αρχή γελούσαν. Μετά άρχισαν να σκέφτονται. Στο τέλος ψήφισαν υπέρ.
Η ιδέα κωδικοποιήθηκε ως Σχέδιο ΠΥΘΙΑ: Πιθανολογική Υποστήριξη Θεσμικών Ιδεαλιστικών Αποπληρωμών. Η υλοποίηση ανατέθηκε στην Επιτροπή Μαντείας και Στατιστικής Χάριτος, με πρόεδρο τον κύριο Ευτυχίδη Σταμάταρχο, γιο παλαιού δικαιούχου του προγράμματος Αρωγής Ξηροθερμικής Επανεκκίνησης Καπνών και Τσιγάρων χωρίς φίλτρο
Το δελτίο δεν θα συμπληρωνόταν στην τύχη αυτό θα ήταν άδικο. Θα βασιζόταν σε στατιστικά δεδομένα ευνοημένων παραγωγών.
Τα τελευταία τέσσερα ψηφία των τραπεζικών λογαριασμών δικαιούχων που πληρώνονταν πάντα στην ώρα τους
– Τις ημερομηνίες των πίστωσεων
– Τον αριθμό πρωτοκόλλου της πρώτης καταβολής του Χλοοπάθειου
– Τη μέση ώρα διασταυρωτικού ελέγχου σε έτη μη επιλεξιμότητας
«Δεν είναι τζόγος», είχε πει ο Σταμάταρχος, «είναι μια προσπάθεια εξισορρόπησης των αόρατων δυνάμεων της θεσμικής αστοχίας.»
Η νίκη των αριθμών- και τότε, σαν να ανταποκρίθηκε η ίδια η Θεά Τύχη, οι αριθμοί ταίριαξαν.
Το δελτίο επιβεβαιώθηκε. Οι εσωτερικές μονάδες του ΔΕΠ ξέσπασαν σε ψιθυριστούς πανηγυρισμούς. Η Σύγκλητος, ψύχραιμη αλλά βαθιά συγκινημένη, ανακήρυξε την ημέρα «Επίσημη Επέτειο Προβλεψιμότητας». Κάποιοι πρότειναν ακόμη και την καθιέρωση εθνικού συμβόλου μιας λύρας με πέντε σωστά νούμερα και Τζόκερ.
Όμως η χαρά ήταν πρόωρη. Όταν το δελτίο παρουσιάστηκε στην Αρχή Κρατικής Λήξεως Ελπίδος Τύχης (ΑΚΛΕΤΥ) για επικύρωση, οι ελεγκτές ανασήκωσαν το φρύδι — συλλογικά, σχεδόν τελετουργικά.
Το χαρτί δεν ήταν αυθεντικό είχε προέλθει από αρχείο δηλώσεων του 2009, η μελάνη ήταν από παλαιό δελτίο παραπόνων, και το barcode αντιστοιχούσε σε αγροτεμάχιο που είχε καταρρεύσει ηθικά το 2017. Οι αριθμοί, ελαφρώς διαφοροποιημένοι, αντιστοιχούσαν σε πραγματικούς τραπεζικούς λογαριασμούς δικαιούχων που ουδέποτε έδωσαν συγκατάθεση να συμμετάσχουν σε χρησμική διαδικασία.
Ο περιπτεράς που είχε πουλήσει το δελτίο — γνωστός ως Πολύευκλος ο Σταματημένος, παλαιός πλανοδιογράφος επιδοτήσεων και κάτοχος πτυχίου μεταγραφικής τεκμηρίωσης — εξαφανίστηκε. Μαζί του και το τελευταίο δελτίο του σχεδίου ΠΥΘΙΑ.
Ύστερον η Σύγκλητος ανακάλεσε το σχέδιο. Η Επιτροπή διαλύθηκε με ψήφισμα ευγνωμοσύνης. Το Μητρώο των Ευνοημένων Δικαιούχων έκλεισε μέχρι νεωτέρας. Όμως στα υπόγεια του αρχείου της ΔΕΠ, ανάμεσα σε ξεχασμένα αποκόμματα και σκονισμένες αποφάσεις επιλεξιμότητας, υπάρχει ακόμη ένα τελευταίο δελτίο.
Λευκό κενό. Με μία μόνο λέξη στο πάνω μέρος, γραμμένη με πένα από άλλη εποχή «ΜΟΙΡΑ».
Το παρόν κείμενο είναι προϊόν μυθοπλασίας. Όλες οι ονομασίες, θεσμοί και πρόσωπα είναι φανταστικά. Αν και σε αυτή τη χώρα, η φαντασία ενίοτε προηγείται της πολιτικής απόφασης. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, οργανισμούς ή πρακτικές είναι τυχαία. Ή και όχι. Άλλωστε, η τύχη δεν κάνει διασταυρωτικούς ελέγχους.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις