Τα αίτια της μείωσης του εισοδήματος του παραγωγού δεν εξαντλούνται

Στο διάστημα των τελευταίων ετών ακόμα και πριν την οικονομική κρίση, το καθαρό αγροτικό εισόδημα

μειώνεται διαρκώς.
 

Το φαινόμενο αυτό, σε συνδυασμό με την πολύ περιορισμένη διαδοχή, συνιστά ανασταλτικό παράγοντα

κατά την επιδίωξη της βελτίωσης της ανταγωνιστικής θέσης του αγροτικού τομέα.

Σχεδόν το 30% της γεωργικής γης και το 70% του συνόλου των αγροτικών εκμεταλλεύσεων βρίσκεται σε περιοχές

που χαρακτηρίζονται ως «λιγότερο ανεπτυγμένες», είναι ορεινές και νησιωτικές . Κατά το έτος 2005 μόνο το 5%

του συνόλου των αγροτών στην έλλάδα είχε βασική ή πλήρη γεωργική κατάρτιση, όταν τα αντίστοιχα ποσοστά

για την ΕΕ -27 ήταν 20% και για την Ολλανδία και Γερμανία 70% .  

Οικονομικοί Λογαριασμοί Γεωργίας

Οι Οικονομικοί Λογαριασμοί Γεωργίας αναφέρονται στο Εισόδημα των δραστηριοτήτων του γεωργικού κλάδου

Tα μέτρα του Πυλώνα Ι της νέας κοινής πολιτικής για τη γεωργία προϋποθέτουν την απόλυτη αντιστοίχησή τους με συγκεκριμένους στόχους και συνθήκες και αποκλείουν γενικευμένες πληρωμές σε όλες τις εκμεταλλεύσεις. τερματίζεται η στήριξη των γεωργών μόνο και μόνο επειδή ασχολούνται με τη γεωργία.
Οι πληρωμές μπορούν να αιτιολογηθούν με βάση τη συσχέτισή τους με αγαθά που εξυπηρετούν το κοινωνικό σύνολο και που διαφορετικά δεν θα προσφέρονταν γιατί δεν θα αποζημιώνονταν από την αγορά. για παράδειγμα, η στρατηγική πράσινης ανάπτυξης για τη γεωργία και τα τρόφιμα πεδία και μεταξύ άλλων περιλαμβάνει:

1.  Καινοτομία με στόχο τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας κατά τη χρήση των πόρων και την αύξηση της παραγωγικότητας με βιώσιμο τρόπο.
2.  Ένθάρρυνση των βιώσιμων γεωργικών συστημάτων με περιορισμό της εξάρτησης από εξωτερικές εισροές συμπεριλαμβανομένων της ενέργειας, του νερού και των αγροχημικών.
3.  Έγκαιρη προσαρμογή απέναντι στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου για τα οικοσυστήματα και την παραγωγή των τροφίμων που αυτή συνεπάγεται.

Με άλλα λόγια, η έννοια του «πρασινίσματος-greening»προσεγγίζεται με δύο τρόπους: ο ένας έχει σχέση
με τον περιορισμό της παραγωγής αρνητικών εξωτερικών επιδράσεων (π.χ. αζωτούχα λιπάσματα στον υδροφόρο ορίζοντα, περιορισμό της βιοποικιλότητας, αρνητικές επιπτώσεις στο κλίμα, κ.λπ.) και ο άλλος με την παραγωγή δημόσιων αγαθών, κυρίως περιβαλλοντικών.

Η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) διαθέτει για την ελληνική γεωργία την προγραμματική περίοδο 2014-20 εγκεκριμένους πόρους άνω των 19 δισεκατομμυρίων ευρώ, ποσό που ξεπερνά το σύνολο των πόρων που θα λάβουν μαζί όλοι οι άλλοι τομείς της ελληνικής οικονομίας