Οι πολίτες στον ανεπτυγμένο κόσμο πέρασαν σχεδόν δύο μήνες καραντίνας λόγω πανδημίας. Σε αυτό το διάστημα, αναπτύχθηκαν σημαντικοί φόβοι για έλλειψη βασικών αγαθών όπως ψωμί, βούτυρο και όσπρια με συνέπεια αρκετά νοικοκυριά να προμηθευτούν μεγάλες ποσότητες για να διασφαλίσουν την επάρκειά τους.
Σύμφωνα με τον Economist, το παγκόσμιο εμπόριο αγαθών σίτισης -μια παγκόσμια τροφική «αλυσίδα» 8 τρισ. δολαρίων- προσαρμόζεται αξιοπρόσεκτα στη νέα πραγματικότητα. Χιλιάδες επιχειρήσεις υποχρεώθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να αλλάξουν άρδην τη στρατηγική τους για να αντεπεξέλθουν στις πρωτόγνωρες συνθήκες. Οι κίνδυνοι για την επάρκεια τροφίμων είναι πολλοί. Από τις μειωμένες σοδειές έως την έλλειψη εργατικών χεριών, οι αστάθμητοι παράγοντες που καθορίζουν την παγκόσμια τροφική «αλυσίδα» δοκιμάστηκαν στα όριά τους την περίοδο της καραντίνας.
Η παγκόσμια ζήτηση φαγητού έχει τριπλασιαστεί από το 1970
Η διαδικασία παραγωγής που ξεκινά από το χωράφι και καταλήγει στο πιρούνι του καταναλωτή, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Economist, αντιστοιχεί στο 10% του παγκόσμιου Α.Ε.Π. και παρέχει εργασία σε περίπου 1,5 δισ. ανθρώπους. Η παγκόσμια ζήτηση για φαγητό έχει, δε, τριπλασιαστεί από το 1970 καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός φτάνει τα 7,7 δισ. σήμερα.
Την ίδια ώρα, ο αριθμός των ανθρώπων που διαθέτουν την ελάχιστη τροφή για να επιβιώσουν μειώθηκε από 36% στο 11%. Οι εξαγωγές τροφίμων έχουν εξαπλασιαστεί τις τελευταίες τρεις δεκαετίες ενώ περίπου τέσσερις στους πέντε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο τρέφονται με προϊόντα που έχουν κατά κύριο λόγο παραχθεί σε άλλες χώρες από εκείνη που κατοικούν. Σε γενικές γραμμές, ο ρόλος του κράτους περιορίζεται, παρότι σε αρκετές περιπτώσεις οι κυβερνήσεις επιχειρούν να ρυθμίσουν τιμές και να ελέγξουν τη διανομή, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις