Ο γνωστός συντοπίτης μας, Βασίλης Έξαρχος Γεωπόνος M.sc και Υποψήφιος Διδάκτωρ Εδαφολογίας αυτή την φορά κάνει παρέμβαση για τα προβληματικά κτήματα Ακτινιδίων.
Σύμφωνα με τον κ. Έξαρχο υπάρχουν πολλά αγροκτήματα Ακτινιδίων τόσο νεαρά όσο και παραγωγικά, τα οποία θα λέγαμε κοινώς, ότι είναι "Σταματημένα" και δεν προχωράνε...
Η μεθοδολογία του επιβλέποντα γεωπόνου είναι η εύρεση, όχι μόνο της βασικής πρωταρχικής γενεσιουργούς αιτίας του προβλήματος αλλά και των δευτερογενών αιτιών.... διότι ότι γίνεται στην φύση έχει πάντα πολλές αιτίες, ή αλλιώς είναι "Πολυπαραγοντικό"...
Η Γεωπονική επιστήμη ειδικά επί του πεδίου (στο χωράφι), είναι πολύ δύσκολη, θα λέγαμε ότι είναι "Χαοτική"... Ο λόγος όπως προαναφέραμε, ότι σε όλα τα προβλήματα εμπλέκονται πολλοί παράγοντες με τις περισσότερες περιπτώσεις να έχουμε περίπου την ίδια κλινική εικόνα, εξασθενημένα καχεκτικά φυτά που «κιτρινίζουν» και «ξεραίνονται» τα φύλλα. Έτσι ενώ είναι δύσκολο για τον γεωπόνο να γνωματεύσει τα προβλήματα που υπάρχουν στα σύγχρονα καλλιεργούμενα φυτά, μια ιδιαίτερη καλλιέργεια που ονομάζεται Ακτινίδια, είναι ακόμη πιο δύσκολη στην εύρεση και επίλυση των προβλημάτων.
Πρωταρχικός σκοπός όπως προαναφέραμε, για την επίλυση ενός προβλήματος σε ένα κτήμα Ακτινιδίων είναι να βρούμε τις αιτίες, που συνήθως χωρίζονται στις εξής κατηγορίες:
1) "Βιοτικές" καταπονήσεις οι οποίες προέρχονται από ασθένειες και εχθρούς, όπως: Φυτόφθορα, Αρμιλλάρια, Αλτερνάρια, Βοτρύτη, Νηματώδεις, Βαμβακάδα ,Ίσκα κ.α.
2)"Α/βιοτικές" καταπονήσεις οι οποίες προέρχονται από λάθος άρδευση, κακή θρέψη(λίπανση), από παγετούς, αέρα, χαλάζι, τοξικότητα από ζιζανιοκτόνα, κακής ποιότητας νερού ποτίσματος, συμπιεσμένα και όχι καλά στραγγιζόμενα εδάφη, κακές καλλιεργητικές φροντίδες (όπως λάθος κλάδεμα, καθυστερημένο αραίωμα, όχι καλό δέσιμο κλαδιών) κ.α.
Έτσι αφού εντοπιστεί το πρόβλημα, η λύση του συνήθως κρατάει πολύ καιρό και χρειάζεται κόπο, υπομονή και υπακοή από τον αγρότη Ακτινιδιοπαραγωγό προς τον επιβλέποντα Γεωπόνο...
Στην φωτογραφία βλέπετε ένα τέτοιο εξασθενημένο κτήμα, που βρίσκεται στον Μακρύγιαλο Πιερίας, το οποίο μετά από ένα χρόνο, στο πλαίσιο της Συμβουλευτικής Γεωργίας με τον κ. Έξαρχο, επανήλθε και έχει μία βιώσιμη οικονομικά παραγωγή.
Αν θέλουμε να μπούμε και σε περισσότερες λεπτομέρειες, το κτήμα αυτό ήτανε σε μόνιμο "υδατικό" στρες με βασική αιτία τους ριζοπαθογόνους μύκητες(φυτόφθορα), και την ελλιπή άρδευση. Σαν δευτερογενείς αιτίες θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τους Νηματώδης και το Αργιλώδες- συμπιεσμένο κακής στράγγισης έδαφος. Βέβαια σε όλα αυτά εάν προσθέσουμε και το μόνιμο πρόβλημα των τελευταίων ετών που ακούει στο όνομα κλιματική αλλαγή, η επίλυση του προβλήματος είναι φανερό ότι είναι μια πολύ δύσκολη εξίσωση...
Και όταν λέμε κλιματική αλλαγή για το ακτινίδιο, τι εννοούμε;
Εννοούμε ένα καλοκαίρι που δεν βρέχει σχεδόν καθόλου, με πολύ υψηλές θερμοκρασίες, χαμηλές σχετικές υγρασίες και έντονη ηλιακή ακτινοβολία. Ενώ το χειμώνα αντίστροφα, δεν πληρούνται οι χαμηλές θερμοκρασίες για το ομαλό σπάσιμο του λήθαργου…
Έτσι το Ακτινίδιο, όπως προαναφέραμε και σε άλλα άρθρα, είναι ένα από τα πρώτα θύματα της κλιματικής αλλαγής, που δυσχεραίνει ακόμα πιο πολύ το έργο του επιβλέποντα γεωπόνου στην αντιμετώπιση των προαναφερθέντων προβλημάτων στον αγρό ...
Επειδή ως γνωστόν, θαύματα δεν γίνονται.
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι, όταν εφαρμόζουμε τις σωστές καλλιεργητικές φροντίδες… και κάνουμε τις επεμβάσεις με τα κατάλληλα σκευάσματα θρέψης και φυτοπροστασίας «ΕΓΚΑΙΡΩΣ» (όπως ορίζει το πρωτόκολλο της Γεωπονικής επιστήμης) και όχι καθυστερημένα…, τότε πολλά φυτά μπορούν να επανέλθουν στην κανονική παραγωγή…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΜΠΟΝΙΔΗΣ
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις