Δεν αποτελεί είδηση ότι η παραγωγή ελαιολάδου στην Ιταλία παραμένει για ακόμη μία σεζόν ανεπαρκής για την κάλυψη της εγχώριας και εξωτερικής της ζήτησης. Για τον λόγο αυτό, οι επιχειρηματίες της χώρας αναγκάζονται να πραγματοποιούν αγορές του προϊόντος εκτός συνόρων.
Συγκεκριμένα, κατά τους πρώτους έξι μήνες της τρέχουσας ελαιοκομικής περιόδου 2024/25 (Νοέμβριος–Απρίλιος), η Ιταλία έχει εισαγάγει πάνω από 52.000 τόνους από την Τυνησία. Η χώρα έχει παγιωθεί ως ο κύριος προορισμός του τυνησιακού ελαιολάδου, απορροφώντας το 29% του συνόλου των εξαγωγών. Ποσοστό ταυτόσημο με εκείνο που είχε καταγραφεί κατά τους μήνες Δεκέμβριο 2023 και Οκτώβριο 2024, όπως είχαμε ήδη αναφέρει στο παρόν δελτίο.
Με αυτόν τον όγκο αγορών, η γειτονική χώρα ξεπερνά την Ισπανία και τις ΗΠΑ, οι οποίες απορροφούν το 26% και το 19,6% του συνόλου αντίστοιχα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε το Εθνικό Παρατηρητήριο Γεωργίας (ONAGRI) –το οποίο υπάγεται στο Υπουργείο Γεωργίας, Υδάτινων Πόρων και Αλιείας της Κυβέρνησης της Τυνησίας– η χώρα εξήγαγε συνολικά 180.200 τόνους, γεγονός που αντιπροσωπεύει αύξηση 40,1% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο του προηγούμενου έτους. Ωστόσο, η αξία των πωλήσεων υποχώρησε κατά 28,9%, φθάνοντας τα 740 εκατομμύρια ευρώ, λόγω της μεγάλης πτώσης της μέσης τιμής ανά κιλό (48,9%) στις διεθνείς αγορές.
Η ΕΕ, το χύμα και το βιολογικό έχουν την πρωτοκαθεδρία
Πέραν της Ιταλίας, κύριος προορισμός του τυνησιακού ελαιολάδου είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, με ποσοστό 59,5% του συνόλου, ακολουθούμενη από τις ΗΠΑ (24,9%) και την Αφρική (9,6%). Ωστόσο, τα στοιχεία δείχνουν ότι το 88% του εξαγόμενου ελαιολάδου πωλήθηκε χύμα, ενώ το 11,9% διακινήθηκε συσκευασμένο, με το 82,5% να είναι εξαιρετικά παρθένο.
Όσον αφορά το βιολογικό ελαιόλαδο, οι στατιστικές δείχνουν ότι η Ιταλία ηγείται επίσης της ζήτησης, εισάγοντας το 58% από τους 34.300 τόνους που εξήχθησαν, συνολικής αξίας 142 εκατομμυρίων ευρώ. Ακολουθούν η Ισπανία (21%) και οι ΗΠΑ (11%).
Σε αυτό το πλαίσιο, η μέση τιμή του βιολογικού ελαιολάδου διαμορφώθηκε στα 4,14 €/κιλό, αν και μόνο το 5% του συνόλου των εξαγωγών ήταν συσκευασμένο, γεγονός που καταδεικνύει μια εκκρεμότητα στη στρατηγική προστιθέμενης αξίας.