Για την Ελληνίδα αγρότισσα τη ξεχασμένη αυτή γυναίκα της ελληνικής υπαίθρου

Η Διεθνής Ημέρας Αγρότισσα καθιερώθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 18 Δεκεμβρίου 2007 και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Οκτωβρίου για να υπενθυμίζει τη συμβολή της γυναίκας στην αγροτική παραγωγή και την αγροτική κοινωνία εν γένει, αλλά και τις προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζει.

Για την Ελληνίδα αγρότισσα τη ξεχασμένη αυτή γυναίκα της ελληνικής υπαίθρου 

Το 50% των τροφίμων, που παράγονται ετησίως στον κόσμο, το καλλιεργούν γυναίκες. Στην Αφρική, το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο 80%-90% και στην Ασία στο 60%, σύμφωνα με στοιχεία του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO).
Η γυναίκα της υπαίθρου στηρίζει την ελληνική οικογένεια, πρέπει να αντιμετωπίσει όλες τις αντιξοότητες που συνεπάγεται η αγροτική παραγωγή, καλούμενη παράλληλα να ανταποκριθεί εξίσου καλά σε όλους τους ρόλους της. Η εικόνα της Ελληνίδας αγρότισσας είναι έντονα χαραγμένη στις μνήμες όλων μας, για την στωικότητα και την υπομονή με την οποία αντιμετώπιζε τις δυσκολίες. Η προσφορά της και η αξία της είναι αδιαμφισβήτητες.

Το 50% των τροφίμων που παράγονται ετησίως το καλλιεργούν γυναίκες

Η οικονομική κρίση επέβαλε την επιστροφή πολλών νέων γυναικών στην ύπαιθρο και την αγροτική παραγωγή, έπειτα από πολλά χρόνια αποχής και εγκατάλειψης του αγροτικού τομέα. Τα προβλήματα όμως που οδήγησαν τους ανθρώπους μακριά από την ύπαιθρο εξακολουθούν να υπάρχουν και οφείλουμε να τα αντιμετωπίσουμε ώστε η απασχόληση στον αγροτικό τομέα να είναι αποδοτικότερη και να προσελκύσει περισσότερους ανθρώπους
Όταν μιλούμε για την Μάνα πρέπει να έχουμε σεβασμό και εκτίμηση στο πρόσωπο της βάζοντας πάνω από όλα την Ελληνίδα μάνα αγρότισσα απανταχού της Ελλάδος. 

Mάνα αγρότισσα

Βγαλμένο από αφηγήσεις γερόντων στο χωριό Μαυρομμάτι της Καρδίτσας, που φιλοξενεί τη σπηλιά που γεννήθηκε ο «γιος της καλογριάς», Αρχιστράτηγος του’ 21  Γεώργιος Καραϊσκάκης.

Υφάδι και κλωστή στα χέρια σου κρατούσες
σαν άλλο αερικό την προίκα σου κεντούσες
της λάμπας το φυτίλι συντροφιά σου
να συνοδεύει στοργικά τα όνειρά σου.
Ο ύπνος μετρημένος και βαθύς
γιατί έπρεπε νωρίς να σηκωθείς
για να νοιαστείς αδέλφια, γονικά και ζωντανά,
τα χέρια σου ακούραστα, για όλα ικανά.

Για το χωράφι έφευγες νωρίς τα ξημερώματα
με τραχανά που έβρασες χορτάσαν τόσα στόματα.
Κι αν ήσουν νιόπαντρη και είχες και μικρό
μαζί θα το’ παιρνες αβίαστα θαρρώ,
θα το’ βαζες στη γούρνα, εκεί κάποιας σποριάς

προφυλαγμένο, ταϊσμένο και ας βρυχιόταν ο βοριάς

Κόντρα στη νύστα θ’ αντηχούσε το τραγούδι
με την πλεξούδα φάνταζες σαν του αγρού λουλούδι
Και όταν στο σπίτι θα γυρνούσες κουρασμένη
λίγο νερό στο πρόσωπο και η δουλειά προσμένει,
να μαγειρέψεις σαν σωστή νοικοκυρά
για να χορτάσουν ο αφέντης, η γιαγιά και τα παιδιά.

Μάνα αγρότισσα, μάνα αγρότισσα
όπου και αν γύρισα, για σένα ρώτησα.

                                                 Ελένη Τέγου