Καθώς η πανδημία COVID-19 αναγκάζει τις χώρες να κλείσουν τα σύνορά τους, οι γεωργικοί τομείς αντιμετωπίζουν μεγάλες προκλήσεις. Ακόμα και σε χώρες που είναι απίθανο να αντιμετωπίσουν την επισιτιστική ανασφάλεια - όπως αυτές στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική - οι εκμεταλλεύσεις αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις στην εργασία, λόγω νέων εμποδίων που κρατούν τους εργαζόμενους χαμηλού κόστους. Και ο αντίκτυπος της διαταραχής στην προσφορά εργαζομένων είναι πιθανό να προκαλέσει μόνιμες αλλαγές στον κλάδο μετά τη λήξη της πανδημίας.
Οι εγγενείς κίνδυνοι ανάλογα με τους ξένους εποχιακούς εργαζόμενους έχουν υλοποιηθεί σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και των Κάτω Χωρών, οι οποίοι εξαρτώνται από την εργασία από την Ανατολική Ευρώπη. Μεταξύ του κλεισίματος των συνόρων και των φόβων για ασθένεια και καραντίνα, αυτοί οι εργαζόμενοι δεν έρχονται αυτή τη σεζόν και πολλές καλλιέργειες της Δυτικής Ευρώπης πρόκειται να σαπίσουν στα χωράφια.
Σε τμήματα των Ηνωμένων Πολιτειών, οι φόβοι σχετικά με τις ελλείψεις στη γεωργική-εργασία αυξάνονταν ακόμη και πριν από την κρίση του COVID-19. Οι Αμερικανοί δεν θέλουν να εργαστούν στους αγρούς, επομένως οι αγρότες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από εποχιακούς μετανάστες εργαζόμενους στο Μεξικό. Οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα βίζα H-2A - που καλύπτουν αυτούς που έχουν προσληφθεί για να καλύψουν γεωργικές εργασίες διάρκειας μικρότερης του ενός έτους - κατάλαβαν το 10% όλων των αγροτών στις ΗΠΑ.
Ωστόσο, το κόστος και η πολυπλοκότητα του προγράμματος H-2A αποτελούσαν από καιρό ένα σημαντικό εμπόδιο για τους διακινούμενους εργαζόμενους. Με την πανδημία COVID-19, αυτή η πρόκληση επιδεινώθηκε. Παρόλο που οι προξενικοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ μπορούν τώρα να παραιτηθούν από τη συνέντευξη θεώρησης για τους αιτούντες για πρώτη φορά και τους επαναπατριζόμενους εργαζόμενους, η επεξεργασία H-2A έχει επιβραδυνθεί σημαντικά. Προσθέστε σε αυτό το νέο βάρος για την υγεία και την ασφάλεια για τους εργοδότες, οι οποίοι πρέπει να τηρούν κοινωνικά απομακρυσμένα πρωτόκολλα όχι μόνο στην εργασία, αλλά και στη στέγαση και τις μεταφορές που παρέχουν στους εργαζομένους H-2A και η γεωργική παραγωγικότητα αναμένεται να μειωθεί σημαντικά.
Μετά από αυτήν την εμπειρία, φαίνεται απίθανο οι αγρότες να επιστρέψουν στις επιχειρήσεις ως συνήθως. Αντιθέτως, πολλοί πιθανότατα θα προσπαθήσουν να μετριάσουν τους κινδύνους που απορρέουν από την εξάρτηση από ξένους εποχιακούς εργαζόμενους αυτοματοποιώντας περισσότερες από τις δραστηριότητές τους.
Για να είμαστε βέβαιοι, η αυτοματοποίηση απαιτεί σημαντική εκ των προτέρων επένδυση και ορισμένες εργασίες (όπως η συγκομιδή φρούτων και λαχανικών) είναι πιο δύσκολο να αυτοματοποιηθούν από άλλες. Ωστόσο, οι τεχνολογίες όπως τα αεροσκάφη, τα αυτόνομα τρακτέρ, τα ρομπότ σποράς και οι ρομποτικοί θεριστές συνεπάγονται δραματική μείωση της εξάρτησης των αγροτών από την εργασία των μεταναστών.
Εάν οι μεγάλοι γεωργικοί παραγωγοί στις προηγμένες οικονομίες κάνουν αυτά τα βήματα, οι συνομήλικοί τους στις αναπτυσσόμενες χώρες μπορούν να ακολουθήσουν το ίδιο, ακόμη και σε μέρη χωρίς έλλειψη εργασίας. Για παράδειγμα, η Νότια Αφρική διαθέτει μεγάλο αριθμό ανειδίκευτων, συχνά ανέργων εργαζομένων που ταιριάζουν στη γεωργική εργασία. (Αντιμετωπίζει, ωστόσο, έλλειψη ειδικευμένου εργατικού δυναμικού.)
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις