Το σημερινό στρες των αγροτών

Οι καιροί είναι σκληροί σε ένα αγρόκτημα. Κανείς δεν θα αμφισβητήσει ότι μετά από ένα χρόνο σκληρού καιρού, χαμηλότερες τιμές εμπορευμάτων, πίεση στο αγρόκτημα που έχει υποστεί πτωχεύσεις και, δυστυχώς, αύξηση των «αυτοκτονιών» των αγροκτημάτων. Κορυφή όλων αυτών με τις πρόσφατες αβεβαιότητες και καραντίνες του COVID-19 εμφανίζεται ένα ακραίο άγχος και κατάθλιψη για όσους εργάζονται στη γη.

 Όταν μιλάμε για άγχος στο αγρόκτημα, μιλάμε επίσης για όποιον είναι παραγωγός τροφίμων και ινών, συμπεριλαμβανομένων των αγροτών και των κτηνοτρόφων, αλλά και των μεταναστών, των δασών, των κυνηγών και των ψαράδων. Αυτό το άγχος προέρχεται από την απειλούμενη απώλεια σημαντικών πόρων που απαιτούνται για την παραγωγή βασικών στοιχείων για τη ζωή, όπως η τροφή, ειδικά η γη, αλλά συμπεριλαμβανομένου του εξοπλισμού, των ζώων, των εγκαταστάσεων, του ανθρώπινου κεφαλαίου και της εργασίας και όλων των χρηματοοικονομικών υποστηρικτικών στοιχείων.

Οποιεσδήποτε απειλές για αυτές τις ανάγκες για καλλιέργεια μας κάνουν να είμαστε υπεύθυνοι και υπερβολικά αντιδραστικοί.

Οι αγρότες ανησυχούν για το COVID-19 και την οικογενειακή υγεία, καθώς και το Πρότυπο Ανανεώσιμων Καυσίμων, την απώλεια αγορών στην Κίνα και την έλλειψη ελέγχου στις προτιμήσεις των καταναλωτών, μεταξύ άλλων σημαντικών προκλήσεων.

Και όταν οι αγρότες έχουν  άγχος, οι κοινότητες που εξαρτώνται από τους αγρότες κλονίζονται.

 Το COVID-19 είναι ένας νέος και απροσδόκητος παράγοντας που αυξάνει την αβεβαιότητα που αισθάνονται οι αγρότες. Πρέπει να βασιστούμε σε αυτό που έχει αποδειχθεί για να βοηθήσουμε τους αγρότες να αντιμετωπίσουν τη δυσφορία κατά τις προηγούμενες απρόβλεπτες στιγμές. Μαζί με τη συνεχιζόμενη συνεχή ενοποίηση της γεωργίας, όπως όλοι γνωρίζουν, υπήρξε ταυτόχρονα μια εμφάνιση πολλών μικρών επιχειρήσεων. Αυτά τα μικρά αγροκτήματα έχουν επικεντρωθεί συχνά στην αναγεννητική ή βιώσιμη παραγωγή, προσπαθώντας να βάλουν τις ανάγκες πίσω στο έδαφος και το νερό που απαιτείται για την παραγωγή τροφίμων.

Περισσότερη υποστήριξη για τους αγρότες που έχουν ανάγκη

Υπάρχει μια ολόκληρη γενιά που θέλει να καλλιεργήσει. Αν και μπορεί να είναι αγχωτικό όταν οι γιοι και οι κόρες δεν είναι σίγουροι αν θέλουν να καλλιεργήσουν, για εκείνους που θέλουν να ξεκινήσουν, υπάρχουν περισσότερες πηγές πίστωσης και ασφάλισης από ό, τι πριν μερικές δεκαετίες.

Οι κοινότητες έχουν περισσότερες υποστηρίξεις για να κρατήσουν τους ανθρώπους γύρω, καθώς και ανοικτές τηλεφωνικές κρίσεις, πρόγραμμα ασφάλειας και υγείας στη γεωργία που βοήθησαν στη μείωση του ποσοστού θανάτων από τις φυσικές αιτίες θνησιμότητας στο αγρόκτημα κατά το ήμισυ. Οι θάνατοι παιδιών στο αγρόκτημα έχουν μειωθεί ακόμη πιο σημαντικά. Έχουμε καλύτερη κατανόηση της συμπεριφοριστικής υγείας από ό, τι είχαμε ποτέ σε προηγούμενες γενιές. Τα αγροτικά μέσα όπως τα αγροτικά περιοδικά, το ραδιόφωνο και η τηλεόραση βοήθησαν στη μεταφορά πληροφοριών στους αγρότες και τους κτηνοτρόφους, και η γνώση μας για τη συμπεριφοριστική υγεία έχει αυξηθεί αλματωδώς. Υπάρχουν ιδιαίτερα περισσότεροι πόροι για να βοηθήσουν τους αγρότες να κατανοήσουν και να διαχειριστούν τις προκλήσεις της ψυχικής υγείας.

Οι άνθρωποι των αγροκτημάτων είναι πιο πιθανό σήμερα να είναι ανοιχτοί για να επικοινωνήσουν. Είναι πιο πιθανό να κατανοήσουν τη σχέση μεταξύ της συμπεριφοριστικής τους υγείας και της παραγωγικότητας των ζώων και των καλλιεργειών τους. Θέλουν να είναι σε βέλτιστη ψυχολογική κατάσταση, καθώς και σε καλή φυσική και οικονομική κατάσταση για να συνεχίσουν τη γεωργία.

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε, όταν είμαστε υπερβολικά τεταμένοι ή καταθλιπτικοί, επηρεάζει τη λήψη αποφάσεών μας και επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να επικεντρώσουμε όλη μας την προσοχή στην επιχείρηση.

Όταν οι αγρότες μαθαίνουν να διαχειρίζονται τη συμπεριφοριστική τους υγεία, είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Αυτό περιλαμβάνει τη διασφάλιση ότι οι παραγωγοί κοιμούνται σωστά, μοιράζονται τις ανησυχίες τους με μέλη της οικογένειας που πρέπει να γνωρίζουν, να αφιερώσουν χρόνο για να μιλήσουν και να φέρουν τους άλλους σε μια ομάδα διαχείρισης.