Αγνοώντας τις δεσμεύσεις που διατυπώνονται στην Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, ορισμένοι ευρωβουλευτές είναι έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν δημόσια χρήματα για να υποστηρίξουν το ορυκτό αέριο σε ψηφοφορία στις 9 Νοεμβρίου, υποστηρίζοντας μια ρυπογόνα βιομηχανία η οποία είναι ήδη υπεύθυνη για περισσότερες εκπομπές στην Ευρώπη από τον άνθρακα και η οποία θα υπονομεύσει Ουδετερότητα της ΕΕ για το κλίμα και φιλοδοξίες μηδενικής ρύπανσης.
Κατά τη διάρκεια της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τον Οκτώβριο, είδαμε τη φρικτή καταστροφή της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής, καθώς χάθηκε ντροπιαστικά η ευκαιρία να καταστεί η ΚΓΠ ένας ισχυρός πυλώνας της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας.
Για να επιδεινωθούν τα πράγματα, συνεχίζονται οι προσπάθειες υπονόμευσης της Πράσινης Συμφωνίας, με πολλά μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να υποστηρίζουν τις δημόσιες επιδοτήσεις για το ορυκτό αέριο πριν από μια κρίσιμη ψηφοφορία για τα ταμεία ανάκτησης, στη μέση μιας περιβαλλοντικής και κλιματικής κρίσης και κατά της Ευρώπης προσπάθειες για την αντιμετώπισή του.
Παρακολουθούμε μια τεράστια ώθηση από ένα μεγάλο μέρος αυτού που θα έπρεπε να είναι το πιο πράσινο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θα συμπεριλάβει ποτέ αέριο στον μηχανισμό δίκαιης μετάβασης, τη διευκόλυνση ανάκαμψης και ανθεκτικότητας και ακόμη και την ταξονομία, το εργαλείο που θα καθοδηγήσει τις πράσινες επενδύσεις της ΕΕ για τις επόμενες δεκαετίες.
Η δικαιολογία είναι πάντα η ίδια: χρειαζόμαστε το αέριο ως γέφυρα για να αφήσουμε τον άνθρακα πίσω και να οδηγήσουμε την ΕΕ στην ουδετερότητα του κλίματος.
Παγίδα ορυκτών αερίων
Δεν χρειαζόμαστε αέριο για να οικοδομήσουμε το μέλλον των μηδενικών εκπομπών της ΕΕ: αντιθέτως, οι επενδύσεις σε ορυκτά αέρια κινδυνεύουν να κλειδώσουν την ΕΕ σε μια άλλη ορυκτή παγίδα, η οποία θα υπονομεύσει την κλιματική ουδετερότητά της και τις φιλοδοξίες μηδενικής ρύπανσης.
Εάν είμαστε σοβαροί για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, απλά δεν μπορούμε να επενδύσουμε περισσότερα δημόσια κεφάλαια σε ορυκτά καύσιμα, συμπεριλαμβανομένου του φυσικού αερίου.
Το ορυκτό αέριο είναι ήδη υπεύθυνο για περισσότερες εκπομπές στην Ευρώπη από ό, τι ο άνθρακας, οι εκπομπές που πρέπει να μειωθούν προκειμένου η ΕΕ να επιτύχει τους δικούς της κλιματικούς στόχους και τους στόχους της συμφωνίας του Παρισιού.
Εξάλλου, η τρέχουσα υποδομή εφοδιασμού με φυσικό αέριο μπορεί ήδη να καλύψει τη ζήτηση της ΕΕ σε οποιοδήποτε σενάριο, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλειας του εφοδιασμού, ακόμη και λαμβάνοντας υπόψη την ταχεία κατάργηση του άνθρακα.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι η ΕΕ εισάγει ήδη περισσότερο αέριο από ό, τι καταναλώνει και ότι η τρέχουσα χωρητικότητα με καύση φυσικού αερίου είναι αρκετή για να ανταποκριθεί στις βραχυπρόθεσμες αυξήσεις της ζήτησης.
Για να μην αναφέρουμε ότι έχει ήδη αναπτυχθεί επέκταση 22% επιπλέον δυναμικότητας παραγωγής αερίου.
Το φυσικό αέριο δεν προσθέτει τίποτα ούτε στην εξίσωση εργασίας. Η επένδυση σε ορυκτά αέρια δεν αποδίδει σε όρους δημιουργίας θέσεων εργασίας, ενώ τα έργα ανανεώσιμης ενέργειας δημιουργούν δέκα φορές περισσότερες άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας σε σύγκριση με το φυσικό αέριο.
Η ανανεώσιμη ενέργεια είναι επίσης ήδη φθηνότερη από το ορυκτό αέριο και το ανταγωνιστικό χάσμα θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια.
Ακόμη και η διαφημιστική εκστρατεία υδρογόνου που, σύμφωνα με τους υποστηρικτές του φυσικού αερίου, θα δικαιολογούσε τις επενδύσεις σε νέους αγωγούς, εκτιμάται σε μεγάλο βαθμό. Σε ένα επιχειρηματικό μοντέλο όπου οι αγωγοί αερίου μεταφέρουν μείγμα ορυκτών αερίων 90% και υδρογόνου 10%, τα κέρδη βρίσκονται σαφώς με το ορυκτό αέριο.
Η χρήση του Carbon Capture and Storage (CCS) για την παραγωγή του λεγόμενου μπλε υδρογόνου δεν είναι επίσης βιώσιμη, με το CCS να είναι μια λύση στο τέλος του αγωγού, μακριά από τη δέσμευση όλων των εκπομπών CO2.
Ώρα να αφήσουμε πίσω τα ορυκτά καύσιμα
Εάν τα θεσμικά όργανα της ΕΕ ανησυχούν σοβαρά για την Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, πρέπει να σταθούν στο λόμπι φυσικού αερίου και να αποκλείσουν ρητά οποιαδήποτε υποστήριξη στα ορυκτά καύσιμα από το πακέτο ανάκτησης που θα εγκρίνουν στις 9 Νοεμβρίου.
Τα δημόσια χρήματα πρέπει να δαπανηθούν για τις βέλτιστες διαθέσιμες λύσεις για την επίτευξη ουδετερότητας του κλίματος και τη μετάβαση προς ένα μέλλον χωρίς ρύπανση, συμπεριλαμβανομένων των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της ενεργειακής απόδοσης.
Συνολικά, η επένδυση δημόσιου χρήματος σε ορυκτά αέρια είναι εντελώς ανοησία. Δεν θα βοηθήσει την ΕΕ να επιδιώξει τη φιλοδοξία της για την κλιματική ουδετερότητα, ούτε να εξασφαλίσει μια δίκαιη μετάβαση για κοινότητες και περιοχές που βασίζονται στον άνθρακα.
Όμως, η νεότερη γενιά που βρισκόταν στους δρόμους για να απαιτήσει δράση για το κλίμα θα πληρώσει το λογαριασμό, εκτός από την πληρωμή για τις συνέπειες μιας επιδεινωμένης κλιματικής κρίσης.
Ενώ είναι προφανές ότι το λόμπι φυσικού αερίου πιέζει τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να διατηρήσουν ζωντανή τη βιομηχανία ορυκτών αερίων, οι ευρωβουλευτές θα πρέπει να ακούνε τους ανθρώπους και όχι τους ρυπαίνοντες και να ενεργούν σύμφωνα με αυτό που τους ζήτησαν οι Ευρωπαίοι, δηλαδή να οδηγήσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση σε ένα πράσινο και βιώσιμο μέλλον.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις