Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα παρουσιάσει την υπεράκτια αιολική στρατηγική της την Πέμπτη (19 Νοεμβρίου), αντικατοπτρίζοντας βασικά στοιχεία των σχεδίων της Γερμανίας. Θα είναι αρκετό για να οδηγήσει την ενεργειακή μετάβαση;
Η Γερμανία φιλοξενεί επί του παρόντος δύο δεκάδες υπεράκτια αιολικά πάρκα, που βρίσκονται στη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική Θάλασσα στα ανοικτά των ακτών της χώρας.
Και παρόλο που προστίθενται νέες τουρμπίνες κάθε χρόνο, η επέκταση τείνει να επιβραδύνεται: ενώ 1.800 υπεράκτιες ανεμογεννήτριες συνδέθηκαν με το δίκτυο το 2017, μόνο 1.400 νέες προστέθηκαν έως το 2020.
Μια τροποποίηση του νόμου για την αιολική ενέργεια στη θάλασσα (WindSeeG), η οποία εγκρίθηκε από το Bundestag στις αρχές Νοεμβρίου, προβλέπει μια σταθερή επέκταση του υπεράκτιου ανέμου τα επόμενα χρόνια.
Μέχρι το 2030, το 65% των αναγκών ηλεκτρικής ενέργειας της Γερμανίας θα καλυφθεί από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά το 2019, το μερίδιο αυτό είχε κολλήσει στο 42%.
Έχει πολύ δρόμο ακόμη
Η στρατηγική της ΕΕ για την υπεράκτια ενέργεια κινείται προς παρόμοια κατεύθυνση. Μέχρι το 2030, περίπου το 40% της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ θα πρέπει να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας - σχεδόν διπλάσιο σήμερα μερίδιο - προκειμένου να ικανοποιηθούν οι φιλοδοξίες της ΕΕ για το κλίμα.
Οι υπεράκτιες ενέργειες όπως η αιολική ενέργεια, τα παλιρροιακά και τα κύματα, θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη αυτού του στόχου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πιστεύει ότι η υπεράκτια ικανότητα «θα πρέπει να πολλαπλασιαστεί κατά 25 φορές έως το 2050» για να επιτευχθούν οι κλιματικοί στόχοι του μπλοκ.
Ωστόσο, ο Πράσινος ευρωβουλευτής Michael Bloss δήλωσε ότι το σχέδιο χρηματοδότησης για την επέκταση της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας δεν είναι επαρκές.
Οι επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν πρέπει να επιδοτούνται από το κράτος και να προέρχονται από ιδιωτικά δάνεια αντ 'αυτού, πιστεύει ο Bloss. Ωστόσο, στην τρέχουσα οικονομική κρίση, θα απαιτηθούν δημόσια χρήματα για να διασφαλιστεί η πραγματοποίηση επενδύσεων καθόλου, λέει, ζητώντας από τα κράτη μέλη της ΕΕ να αξιοποιήσουν το ταμείο αποκατάστασης κοροναϊών του μπλοκ για να χρηματοδοτήσουν έργα υπεράκτιας αιολικής ανάπτυξης.
Επέκταση δικτύου στο έδαφος
Ένας βασικός παράγοντας για το ξεκλείδωμα του υπεράκτιου ανέμου είναι η κατασκευή της απαραίτητης υποδομής στην ξηρά, επειδή η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από την ακτή πρέπει να τροφοδοτείται στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας στην ξηρά.
Ο Bloss πιστεύει ότι υπάρχουν ακόμη πολλά να καλύψουμε αυτόν τον τομέα. Παρόλο που η Γερμανία είναι σε καλή θέση σε σύγκριση με άλλες χώρες της ΕΕ όσον αφορά την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας υπεράκτιας, εξακολουθεί να υπάρχει έλλειψη δικτύων μεταφοράς στην ξηρά, είπε.
Για αυτόν, είναι σαν να βάζεις το καροτσάκι μπροστά στο άλογο. Και εγείρει το ερώτημα γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη έμφαση στον υπεράκτιο άνεμο, τόσο στη Γερμανία όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Το Γερμανικό Υπουργείο Οικονομίας (BMWi), σύμφωνα με τις δικές του δηλώσεις, αναφέρει ότι η υπεράκτια αιολική ενέργεια είναι η φθηνότερη επιλογή για παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας, η οποία δικαιολογεί ένα φιλόδοξο σχέδιο επέκτασης.
Ωστόσο, η βουλευτής Nina Scheer (SPD) φοβάται ότι η υπερβολική εστίαση σε μία τεχνολογία κινδυνεύει να οδηγήσει σε καθυστέρηση στη συνολική επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Αντ 'αυτού, τάσσεται υπέρ της αποκεντρωμένης επέκτασης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μικρής κλίμακας, όπως ηλιακών συλλεκτών, για να επιταχύνει τη μετάβαση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. «Και με αυτόν τον τρόπο, η τοπική επέκταση στην περιοχή ως μέρος του ευρέος συνδυασμού ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι ζωτικής σημασίας.»
Ο σχεδιασμός επέκτασης δεν πρέπει να οδηγεί σε εξάρτηση από ένα δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας που δεν υπάρχει ακόμη, υποστηρίζει, λέγοντας, ότι είναι πιο επείγον να ευθυγραμμιστεί συστηματικά το υπάρχον δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας με την κυμαινόμενη παροχή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Επίσης, επέκρινε την έλλειψη κινήτρων για τροφοδοσία ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές στο δίκτυο. Κατά την άποψή της, το σύστημα που εισήχθη το 2016, σύμφωνα με το οποίο διατίθενται προσφορές για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δεν έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό.
Σε αυτές τις προσφορές, οι εταιρείες ενέργειας ανταγωνίζονται για συμβάσεις κατασκευής ανεμογεννητριών στη θάλασσα. Σύμφωνα με τον Scheer, η αναμενόμενη μείωση των τιμών για την πράσινη ηλεκτρική ενέργεια δεν έχει υλοποιηθεί ως αποτέλεσμα.
Επομένως, υποστηρίζει την προτεραιότητα στην ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τη διατήρηση του συστήματος τροφοδοσίας σύμφωνα με το γερμανικό νόμο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (EEG) Ως αποτέλεσμα, θα προωθούνταν εξίσου διαφορετικές πηγές ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αντί να ευνοείται μια μόνο τεχνολογία, υποστηρίζει.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις