Η μεταβλητότητα στην τιμολόγηση του βαμβακιού και στα προβλήματα του κλάδου παρέμεινε χαμηλή κατά τη διάρκεια του 2023 και το 2024.
Σε μεγάλο βαθμό τα ίδια ζητήματα που ταλαιπωρούν τον κλάδο συνεχίζουν να υφίστανται, ενώ οι ανταγωνιστές στην παγκόσμια αγορά κάθε άλλο παρά στάσιμοι είναι.
Κατά τη διάρκεια του 2024 Mid-South Farm and Gin Show, ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Βάμβακος, Joe Nicosia, κάλυψε την τρέχουσα κατάσταση της αγοράς βαμβακιού, καθώς και ορισμένα ανησυχητικά στοιχεία για το μέλλον του κλάδου.
"Οι παγκόσμιες προβλέψεις, όπως και σχεδόν τα πάντα όσον αφορά το βαμβάκι, ήταν υπερβολικά αισιόδοξες", δήλωσε ο Nicosia. "Όταν ρίχνουμε μια ματιά στην παγκόσμια παραγωγή, αν κοιτάξουμε πίσω τα τελευταία πέντε χρόνια, μπορούμε να δούμε πού ήταν οι παγκόσμιες εκτιμήσεις τον Μάιο κάθε έτους. Και κάθε χρόνο απογοητευτήκαμε".
Το 2023, οι εκτιμήσεις για την παραγωγή βαμβακιού τοποθετούσαν τις ΗΠΑ γύρω στα 16,5 εκατομμύρια δεμάτια, ενώ το 2024 προέβλεπαν μόλις 12,4 εκατομμύρια.
"Άλλη μια πολύ απογοητευτική χρονιά για την παραγωγή στις Ηνωμένες Πολιτείες", δήλωσε ο Nicosia. "Αλλά όταν πρόκειται για την κατανάλωση, δεν τα πάει πολύ καλύτερα".
Η ρίζα του προβλήματος
Αν και οι εξωτερικοί παράγοντες παίζουν σίγουρα ρόλο σε κάθε εμπόρευμα, η ζήτηση είναι πάντα ο πρωταρχικός παράγοντας που καθορίζει τις τιμές.
"Δεν μπορούμε να έχουμε παγκόσμια κατανάλωση βαμβακιού. Είναι μέρος της αχίλλειου πτέρνας μας για το τι πρέπει να έχουμε για να ανταγωνιστούμε τις τεχνητές ίνες", δήλωσε ο Nicosia.
Ακόμη και οι τάσεις από τους πραγματικούς Αμερικανούς καταναλωτές δείχνουν ότι το βαμβάκι βυθίζεται σιγά σιγά σε μερίδιο αγοράς, χωρίς να διαφαίνεται ανάκαμψη στον ορίζοντα. Ομοίως, η κινεζική κατανάλωση έχει σταματήσει με τις αγορές κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων να διαφοροποιούνται σιγά σιγά και να περιλαμβάνουν υψηλά ποσοστά τεχνητών ινών.
"Αυτό είναι πρόβλημα για εμάς. Και όταν το εξετάζουμε, πώς θα αυξήσουμε την κατανάλωση, δεν πρόκειται να γίνει με την τιμή. Διότι η αναλογία τιμών βαμβακιού-πολυεστέρα εξακολουθεί να ευνοεί σημαντικά τον πολυεστέρα", δήλωσε ο Nicosia. "Τι συμβαίνει λοιπόν με το βαμβάκι; Πού πάμε από εδώ και πέρα; Λοιπόν, πρέπει να ανταγωνιστούμε. Και αν δεν ανταγωνιστούμε, θα μας νικήσουν, όχι μόνο από την πλευρά της παραγωγής. Αλλά και στην πλευρά της κατανάλωσης".
Η ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με τα πλεονεκτήματα του βαμβακιού έναντι των τεχνητών ινών θα είναι ζωτικής σημασίας για τη μελλοντική πορεία, καθώς και η ιδιαίτερη προσοχή στη βιωσιμότητα και την ιχνηλασιμότητα. Ο τελικός στόχος θα είναι μια καταναλωτική βάση που θα αγαπάει το βαμβάκι όσο αγαπούν οι βαμβακοπαραγωγοί το βαμβάκι.
"Στην ουσία, είτε μας αρέσει είτε όχι, ο κόσμος δεν έχει την ίδια αγάπη που έχουμε εμείς για τις ίνες μας σήμερα", δήλωσε.
Νέα εποχή για το βαμβάκι
"Έχουμε εισέλθει σε μια νέα εποχή εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες", δήλωσε ο Nicosia. "Το 2023 είναι πραγματικά η αρχή και ελπίζω όχι το τέλος ίσως ενός πολέμου στον οποίο μπήκαμε και ελπίζω απλώς να μην έχουμε ήδη χάσει πριν καν αρχίσουμε να πολεμάμε. Και αυτό γιατί μπαίνουμε σε μια μάχη για την κυριαρχία ή και ίσως για την επιβίωσή μας".
Η Βραζιλία αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια έναν ανησυχητικό ανταγωνιστή για το αμερικανικό βαμβάκι, με την εθνική παραγωγή να επεκτείνεται από περίπου 6 εκατ. μπάλες το 2005 σε μια πρόβλεψη για πάνω από 15 εκατ. μπάλες το επόμενο έτος.
Ενώ η κυριαρχία της Βραζιλίας στις εκτάσεις βαμβακιού δεν είναι μυστικό, ένας νέος ανταγωνιστής έχει γρήγορα πηδήξει στην ίδια ταχέως επεκτεινόμενη γραμμή τάσης.
"Η Αυστραλία θα έχει τη δυνατότητα να καλλιεργήσει 5-6 εκατομμύρια μπάλες όταν έχει διαθέσιμο νερό Και σήμερα το έχει", δήλωσε ο Nicosia. "Όταν κοιτάμε την Αυστραλία και τη Βραζιλία το 2016 σε σχέση με το πού βρισκόμαστε σήμερα, η συνδυασμένη παραγωγή που είχαν πήγε από 10 εκατομμύρια δέματα σε 19,5 εκατομμύρια δέματα".
Καθώς η ζήτηση βαμβακιού μειώνεται, η παγκόσμια ανάπτυξη σε οποιοδήποτε τμήμα του τομέα του βαμβακιού θα μπορούσε να αρχίσει να παραγκωνίζει το μερίδιο αγοράς των ΗΠΑ.
Τελικά οι τελικοί χρήστες θα βρεθούν αντιμέτωποι με την επιλογή της προέλευσης του βαμβακιού, μια επιλογή που οι ΗΠΑ θα πρέπει να διεκδικήσουν.
"Τα τελευταία επτά χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Αυστραλία και η Βραζιλία δεν είχαν ποτέ μεγάλες σοδειές μαζί", δήλωσε ο Nicosia. "Η Αυστραλία είχε δύο καταστροφικές ξηρασίες εξίσου καταστροφικές με αυτές που είχαμε στο Δυτικό Τέξας τα τελευταία δύο χρόνια. Η Βραζιλία είχε δύο χρόνια που ούτε οι σοδειές της ήταν τόσο μεγάλες. Αλλά αν ποτέ και οι τρεις έχουμε μια κορυφαία σοδειά, αυτό είναι που έρχεται - Ένας πόλεμος τιμών".
Ο Nicosia δήλωσε ότι στη μάχη για ένα ποιοτικό κομμάτι της παγκόσμιας ζήτησης βαμβακιού, υπάρχουν τέσσερις τρόποι με τους οποίους οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να αναδειχθούν στην κορυφή.
4 τρόποι για να κερδίσετε
1. Αύξηση της κατανάλωσης
2. Ασθενέστερο δολάριο ΗΠΑ
3. Θετικός καιρός στις ΗΠΑ
4. Πόλεμος τιμών
Η νίκη είναι σημαντική, όχι μόνο για λόγους υπερηφάνειας, αλλά και για την εξασφάλιση διεξόδων για το αμερικανικό βαμβάκι και τη διασφάλιση του μέλλοντος της εγχώριας βαμβακοβιομηχανίας.
"Είναι σημαντικό γιατί δεν πρόκειται να είμαστε για πάντα ξηροί στο Δυτικό Τέξας. Θα καλλιεργήσουμε ξανά μια σοδειά", δήλωσε ο Nicosia. "Όταν το κάνουμε αυτό, χρειαζόμαστε σπίτια. Χρειαζόμαστε εξαγωγικές διεξόδους για αυτό το βαμβάκι. Πρέπει να είμαστε σε θέση να χτίσουμε τις υποδομές μας. Η βιομηχανία μας δεν είναι φτιαγμένη για να επιβιώνει με 12 έως 15 εκατομμύρια δεμάτια ετησίως".
Οι βελτιώσεις που θα γίνουν σε έναν μόνο τομέα δεν θα αλλάξουν εντελώς το αποτέλεσμα της βιομηχανίας. Σύμφωνα με τον Nicosia, ολόκληρη η βιομηχανία θα πρέπει να εξελιχθεί.
"Οι φορτωτές βαμβακιού δεν μπορούν να το κάνουν. Ο παραγωγός δεν μπορεί να το κάνει. Το σύστημά μας για τις αποθήκες δεν μπορεί να το κάνει. Το σύστημα εκκοκκιστηρίων μας δεν μπορεί να ζήσει από αυτό. Απλά δεν μπορεί. Δεν είναι αρκετά έσοδα, δεν είναι αρκετή οικονομική δραστηριότητα", δήλωσε ο Nicosia. "Πρέπει να έχουμε μια διέξοδο για να μπορούμε να διαχειριστούμε μεγαλύτερες παραγωγές, αν θέλουμε να επιβιώσουμε".
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις