ΕΕ: Η υπεραλίευση, πληγή για το θαλάσσιο περιβάλλον στη Μεσόγειο

.Μάλιστα, σύμφωνα με την έκθεση που εξετάζει τις πολιτικές για το περιβάλλον και την αλιεία, καθώς και τα κοινοτικά κονδύλια που έχουν τα τελευταία χρόνια διατεθεί για την προστασία των θαλασσών, το πρόβλημα είναι εντονότερο στη Μεσόγειο, όπου η υπεραλίευση συνεχίζεται.

Η έκθεση με θέμα «Θαλάσσιο περιβάλλον: η προστασία της Ε.Ε. έχει μεγάλο εύρος, όχι όμως και βάθος» εξετάζει την αποτελεσματικότητα των ευρωπαϊκών πολιτών στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Όπως επισημαίνει:

• Συνολικά, παρά την ύπαρξη πλαισίου για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, η Ε.Ε. δεν κατάφερε να αποκαταστήσει την καλή περιβαλλοντική κατάσταση των θαλασσών, ούτε να περιορίσει την αλιεία σε βιώσιμα επίπεδα σε όλες τις θάλασσες. Η δράση της Ε.Ε. συνέβαλε στην επίτευξη προόδου στον Ατλαντικό, όπου η κατάσταση πολλών ιχθυαποθεμάτων σταθεροποιήθηκε ή/και βελτιώθηκε. Στη Μεσόγειο όμως η κατάσταση των αλιευτικών αποθεμάτων παρέμενε κακή. Σύμφωνα με μελέτες, τα ποσοστά εκμετάλλευσης στη Μεσόγειο και στον Εύξεινο Πόντο είναι 2,2 φορές υψηλότερα από τα συμβατά.

• Από 1,2 δισ. ευρώ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας, τα κράτη-μέλη χρησιμοποίησαν 70 εκατ. (6%) για μέτρα προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος και μόλις 2 εκατ. (0,2%) για τον περιορισμό του αντίκτυπου της αλιείας στο θαλάσσιο περιβάλλον.

• Οι θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές καλύπτουν το 10% των θαλασσών της Ε.Ε. και παρέχουν περιορισμένη προστασία στη θαλάσσια βιοποικιλότητα. Απαιτείται η αύξησή τους στο πλαίσιο ενός ορθά διαχειριζόμενου και καλά συνδεδεμένου δικτύου.

• Επιπλέον, οι προστατευτικές διατάξεις για τα είδη και τους οικοτόπους καταρτίστηκαν πριν από 25 χρόνια και δεν λαμβάνουν υπόψη τις πρόσφατες επιστημονικές γνώσεις, με αποτέλεσμα να μην καλύπτουν όλα τα απειλούμενα είδη.

• Τα κράτη-μέλη δεν μπορούν να επιβάλλουν περιορισμούς στις αλιευτικές δραστηριότητες πέραν των χωρικών υδάτων τους, χωρίς να έχουν προηγηθεί πολυμερείς συζητήσεις.

Η έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου καταλήγει σε τρεις συστάσεις:

• Να προσδιοριστούν οι αλλαγές (κανονιστικές και διοικητικές) που χρειάζονται για την προστασία ευαίσθητων ειδών και οικοτόπων.

• Να ενισχυθούν τα μέτρα προστασίας στη Μεσόγειο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από κοινού με τα ενδιαφερόμενα κράτη-μέλη, πρέπει να εξετάσει τη δυνατότητα καθιέρωσης περαιτέρω προστατευόμενων περιοχών αλιείας στη θαλάσσια λεκάνη της Μεσογείου και να υποβάλλει τακτικά στοιχεία σχετικά με την πρόοδο που επιτυγχάνεται και την ανάγκη λήψης διορθωτικών μέτρων, στο πλαίσιο ενός πολυετούς σχεδίου.

• Να αυξηθεί η κοινοτική χρηματοδότηση, αλλά μόνο για τους στόχους διατήρησης του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

«Οι θάλασσές μας αποτελούν πραγματικό θησαυρό, από οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική άποψη. Εντούτοις, η δράση της Ε.Ε. δεν έχει μέχρι στιγμής επιτύχει να αποκαταστήσει την καλή περιβαλλοντική κατάσταση των ευρωπαϊκών θαλασσών ή να περιορίσει την αλιεία σε βιώσιμα επίπεδα», δήλωσε ο Joao Figueiredo, μέλος του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου και αρμόδιος για την έκθεση.

Πηγή: Καθημερινή