Η ανθρώπινη επίδραση στα δάση του κόσμου

Τα δάση καλύπτουν πάνω από το 30% της γης στον πλανήτη. Στις αρχές του 20ου αιώνα, υπήρχαν περίπου 50 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους σε όλο τον κόσμο. Σήμερα, αυτός ο αριθμός έχει συρρικνωθεί σε λιγότερο από 40 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Μεγάλο μέρος αυτής της μείωσης μπορεί να αποδοθεί στην επέκταση της χρήσης γεωργικής γης και στην αύξηση της ζήτησης για προϊόντα ξύλου και χαρτιού.

Η ανάπτυξη και η μείωση της δασικής κάλυψης δεν είναι ομοιόμορφη. Οι έρημοι, οι γεωργικές εκτάσεις και οι αστικές περιοχές μεγαλώνουν σε όλο τον κόσμο, και ενώ ορισμένες χώρες απομακρύνουν γρήγορα τα δάση από το οικοσύστημά τους, άλλες βλέπουν αύξηση της δασικής κάλυψης τους.

Υποχωρώντας Γραμμή Φύλλων

Από το 1990, η παγκόσμια δασική έκταση έχει συρρικνωθεί κατά 3,1 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, με πολλές από αυτές τις απώλειες να σημειώνονται στη Νότια Αμερική και την Υποσαχάρια Αφρική.

Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου, ένα από τα σημαντικότερα «φίλτρα» άνθρακα στον πλανήτη, έχει αντιμετωπίσει έντονη πίεση από την ανθρώπινη δραστηριότητα τις τελευταίες δεκαετίες. Το διευρυνόμενο δίκτυο δρόμων της Βραζιλίας ήταν κρίσιμο για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

Η Δυτική Αφρική έχασε 90% της δασικής της κάλυψης τον περασμένο αιώνα – σε ορισμένες χώρες, όλο το δάσος εκτός προστατευόμενων περιοχών έχει υλοτομηθεί, ενώ η παράνομη υλοτομία απειλεί πάρκα και καταφύγια.

Δασική ανανέωση

Ωστόσο υπάρχουν μερικά μέρη στον κόσμο όπου τα δάση επεκτείνονται.

Η Ευρώπη, ειδικότερα, γνώρισε ευρεία αναγέννηση των δασών τον περασμένο αιώνα. Η Κίνα είναι ένα άλλο, ίσως εκπληκτικό, μέρος όπου υπήρξαν μεγάλες αυξήσεις σε δασικές εκτάσεις.

Κάθε χρόνο, σύννεφα σκόνης ερχόμενα από την έρημο Γκόμπι εκτοπίζουν έως και 2.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα φυτικού εδάφους και βλάπτουν τις καλλιέργειες δίπλα στην επεκτεινόμενη έρημο. Σε απάντηση, η κυβέρνηση δημιούργησε το πρόγραμμα Three-North Shelterbelt , το οποίο ελπίζει ότι θα σταματήσει την ερημοποίηση. Χιλιάδες μίλια νεοφυτευμένης βλάστησης θα λειτουργήσουν σαν τοίχος, που θα συγκρατεί την εξάπλωση της ερήμου Γκόμπι.

Η μεγάλη εικόνα

Οι δραστηριότητες που οδηγούν σε αποψίλωση των δασών διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή, αλλά είναι πάντα οικονομικής φύσης. Το φοινικέλαιο, η υλοτομία, η εκτροφή βοοειδών, ακόμη και η παραγωγή ξυλάνθρακα είναι όλοι οι τρόποι με τους οποίους οι άνθρωποι προσπαθούν να βγουν από τη φτώχεια στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Τα καλά νέα είναι ότι καθώς το κατά κεφαλήν εισόδημα στις αναπτυσσόμενες χώρες συνεχίζει να αυξάνεται, η πίεση στα δάση θα μειώνεται.

Σε περιοχές με χαλαρή διαφθορά και μεγάλο πληθυσμό ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, η αποψίλωση των δασών θα μπορούσε να παραμείνει πρόβλημα έως ότου βελτιωθούν οι οικονομικές συνθήκες. Ευτυχώς, οι πέντε χώρες με τη μεγαλύτερη δασική κάλυψη – Ρωσία, Βραζιλία, Καναδάς, ΗΠΑ και Κίνα – βρίσκονται ή κινούνται προς μια πιο ευνοϊκή πλευρά της καμπύλης.

Ένα άλλο φωτεινό σημείο σε αυτή την ιστορία είναι ότι οι κυβερνήσεις προστατεύουν όλο και περισσότερο τους βιότοπους με τη μορφή φυσικών καταφυγίων και εθνικών πάρκων. Από το 1990, η ποσότητα της εθνικά προστατευόμενης γης στον κόσμο έχει σχεδόν διπλασιαστεί.

Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις