Αν και τρωκτικά ζώα, οι κάστορες μαζί με τους σκίουρους, είναι από τα πλέον συμπαθή. Ικανότατοι μηχανικοί- αρχιτέκτονες της φύσης, φτιάχνουν τη φωλιά τους με ιδιαίτερη μαεστρία χρησιμοποιώντας διάφορα υλικά του περιβάλλοντος, που ζουν.
Ο κάστορας κατοικεί συνήθως σε τρεχούμενα νερά και στην Ευρώπη θεωρείται προστατευόμενο ζώο. Ως γουνοφόρο ζώο είναι περιζήτητο, για την ένδυση και την υποδηματοποιία ενώ το λίπος του χρησιμοποιήθηκε στη φαρμακοβιομηχανία και τη χημική βιομηχανία.
Οι επιστήμονες κατατάσσουν τους κάστορες σε δυο βασικά είδη τον ευρωπαϊκό και τον αμερικανικό. Σήμερα, υπάρχουν ελάχιστοι κάστορες κυρίως σε χώρες της βόρειας Ευρώπης ενώ στην Αμερική εξακολουθούν να τροφοδοτούν οι κάστορες ακόμη κι υλικό για τις ταινίες, σε περιοχές ιδιαίτερα δασώδεις.
Αυτό το ζωάκι φτάνει σε μήκος ως 90 εκατοστά ενώ με τη μεγάλη ουρά που φτάνει το 1/3 του σώματος του, μπορεί να φτάσει και τα 130.
Δεινός κολυμβητής, αφού μπορεί να αναπνέει και κάτω από το νερό, χρησιμοποιεί τα κοφτερά δόντιά του και καταφέρνει να κόβει ένα ολόκληρο δέντρο μέσα σε μια νύχτα. Φτιάχνει τη φωλιά του κάτω από το νερό σε λίμνες, ακόμη και σε ποτάμια και μάλιστα για να σταθεί δημιουργεί φράγματα με κορμούς δέντρων, κλαδιά, πέτρες και λάσπη.
Το αξιοπερίεργο βέβαια είναι ότι όλα τα υλικά τα κουβαλούν οι αρσενικοί κάστορες ενώ τα θηλυκά μάλλον είναι εκείνα που αναλαμβάνουν το χτίσιμο κάνοντας και διαχωρισμό στο σπίτι, που είναι…δυάρι, διότι έχει και το κυρίως διαμέρισμα και αποθήκη για την τροφή για τις δύσκολες μέρες ενώ με μια τρύπα στην κορυφή έξω από το νερό, υπάρχει κι εξαερισμός. Τα μικρά καστοράκια μόλις καταφέρνουν και κολυμπήσουν καλά, αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους κι ανεξαρτητοποιούνται, αφού πηγαίνουν σε δική τους φωλιά.