Καλλιέργεια της τομάτας

Οι τομάτες θέλουν ένα έδαφος ζεστό και πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά. Το ανεκτό pH του εδάφους για καλλιέργεια τομάτας είναι 5,5 με 7,0. Το ιδανικό pH του εδάφους είναι: 6,0 με 6,8.

Συνήθως γίνεται σπορά σε γλαστράκια ή οργανωμένα σπορεία και στη συνέχεια μεταφυτεύονται τα νεαρά φυτά στις τελικές τους θέσεις στο έδαφος. Ανάλογα με το μικροκλίμα που επικρατεί στην περιοχή, η φύτευση των σπορόφυτων μπορεί να γίνει τέλη Μαρτίου με αρχές Απριλίου. Η θερμοκρασία του περιβάλλοντος, δεν πρέπει να είναι χαμηλότερη από 12 βαθμούς Κελσίου. Κάτω από τους 12 βαθμούς Κελσίου, το φυτό παθαίνει ζημιές σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής του (φύτρωμα, ανάπτυξη, καρποφορία).

Κατά την μεταφύτευση, πρέπει να φυτευθούν πιο βαθιά από ότι ήταν στη γλάστρα ή το σακούλι τους. Καλύπτεται με χώμα ο μίσχος τους μέχρι και 1 με 2 εκατοστά κάτω από το τελευταίο φύλλο. Η τοματιά αναπτύσσει ρίζες στο μέρος του μίσχου που είναι κάτω από το χώμα, ενώ το φυτό θα στηριχθεί καλύτερα.

Το κλάδεμα είναι συνδυασμένο με την υποστύλωση-στήριξη της ντοματιάς. Η τομάτα με το κλάδεμα διαμορφώνεται σε μονοστέλεχο φυτό.

Αφαιρούνται όλοι οι πλάγιοι βλαστοί όταν το μήκος τους φτάσει τα 5 με 10 εκατοστά. Η αφαίρεση των νεαρών πλάγιων βλαστών γίνεται με το χέρι, επειδή είναι τρυφεροί και εύθραυστοι. Αφαιρώντας τους βλαστούς όσο ακόμη είναι μικροί, αποφεύγονται οι μεγάλες πληγές που επουλώνονται δύσκολα και αυξάνουν τον κίνδυνο μετάδοσης παθογόνων και μυκητιάσεων δια των πληγών.

Το κλάδεμα πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε εβδομάδα ώστε να αφαιρούνται οι πλευρικοί βλαστοί που παράγει συνεχώς το φυτό, ενώ παράλληλα το στέλεχος του φυτού πρέπει να υποστυλώνεται.

Οι τομάτες που κλαδεύονται, μπορούν να φυτευτούν σε κοντινές αποστάσεις.

Για επιτάχυνση της παραγωγής των καρπών εφαρμόζεται κορφολόγημα (αφαίρεση της κορυφής του φυτού), 1,5 με 2 μήνες πριν το τέλος της συγκομιδής. Το κορυφολόγημα εφαρμόζεται για να σταματήσει το φυτό να παράγει νέα φύλλα και ταξικαρπίες που δε θα προλάβουν να ωριμάσουν και παράλληλα για να αναγκαστεί να επιταχύνει την ωρίμανση των καρπών που ήδη έχει. Η κορυφή αφαιρείται μετά από 2-3 τουλάχιστον φύλλα από την τελευταία ταξιανθία του φυτού.

Καθώς τα φυτά μεγαλώνουν και όταν αρχίζει να ωριμάζει η πρώτη ταξικαρπία, αρχίζει και η διαδικασία της αποφύλλωσης, δηλαδή της αφαίρεσης των φύλλων που βρίσκονται κάτω από αυτήν. Η αποφύλλωση γίνεται για να επιτραπεί ο καλύτερος φωτισμός των καρπών που βρίσκονται κοντά στο στάδιο της ωρίμανσης, γιατί το άμεσο φως βελτιώνει την ποιότητα των καρπών.

Τα φύλλα στο στάδιο αυτό αφαιρούνται γιατί, καθώς αρχίζουν ή ήδη έχουν "γεράσει", δε δέχονται αρκετό φωτισμό για φωτοσύνθεση και δε συνεισφέρουν στην παραγωγή. Η αποφύλλωση συνεχίζεται μετά τη συγκομιδή των καρπών της κατώτερης ταξικαρπίας και όταν αρχίζει να ωριμάζει η αμέσως επόμενη ταξικαρπία, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν.

Το πότισμα γίνεται συνήθως με στάγδην άρδευση. Η τομάτα απαιτεί συχνά και σταθερά ποτίσματα. Το ακανόνιστο ή ελλειπές πότισμα στρεσάρει το φυτό και δημιουργεί ασθένειες.

Η τομάτα χρειάζεται υποστήλωση, η οποία γίνεται με καλάμια ή σπάγγο.

Ενώ στη συμβατική καλλιέργεια η απόδοση φτάνει μέχρι 15 τόνους ανά στρέμμα τον χρόνο, η ανώτατη απόδοση στη βιολογική δεν ξεπερνά τους 10 τόνους.

Βιβλιογραφία:

Ποντίκης Κ. Α., 2003, Ειδική Δενδροκομία Τόμος Α’, Μηλοειδή,

Εκδόσεις Σταμούλη

Ποντίκης Κ. Α., 1996 Ειδική Δενδροκομία Τόμος Β’, Ακρόδρυα-

Πυρηνόκαρπα, Εκδόσεις Σταμούλη

http://informatics.aua.gr:8080/scam/2/resource/590

http://informatics.aua.gr:8080/scam/2/resource/572

http://informatics.aua.gr:8080/scam/2/resource/561

         http://informatics.aua.gr:8080/scam/2/resource/115