Εδώ και μερικούς μήνες έχουμε ακούσει μόνο για το οικοσύστημα, την ανάγκη να το φροντίσουμε, την ευκαιρία που πρέπει να αλλάξουμε στον τρόπο λειτουργίας μας. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που βιώνουμε σήμερα, με ανθρώπινες απώλειες που έχουν διαστρεβλώσει τη ζωή πολλών από εμάς, μας ζητά να δούμε το οικοσύστημα με διαφορετικό τρόπο και ίσως θα μπορούσαμε απλώς να ξεκινήσουμε από εκεί που σταματήσαμε. Η επείγουσα ανάγκη να δράσουμε για να σώσουμε τον κόσμο των επικονιαστών, εκείνων που συνήθως περικλείουμε στον κόσμο των μελισσών.
Οι μέλισσες μας έχουν διδάξει πόσο ζωτικής σημασίας είναι η ικανότητα να συσχετίζεται με το περιβάλλον τους. Κάθε μέλισσα στην κυψέλη έχει έναν ρόλο που είναι λειτουργικός για όλη την οικογένεια. βγαίνει, πετάει, επικονιάζει και μετά επιστρέφει επιμελώς, ίσως αγνοώντας ότι έχει κάνει εξαιρετική δουλειά για όλη την ανθρωπότητα. Η παραγωγή ειδών φρούτων και λαχανικών εξαρτάται από το έργο του. Αλλά εξαρτάται επίσης από την επιβίωση των περισσότερων από τα αυθόρμητα είδη που μπορούν να αναπαραχθούν χάρη στην αποτελεσματική επικονίαση.
Δεν μπορούμε να περιμένουμε πια. Η ποιότητα του περιβάλλοντος στο οποίο παράγουμε γίνεται θεμελιώδης για την επιβίωση αυτών των εξαιρετικών εντόμων. Το νευρικό τους σύστημα πληρώνει πολύ υψηλή τιμή σε περιβάλλοντα όπου η ανθρωπογενής πίεση λόγω ενός βιομηχανικού αγροτικού μοντέλου που χρησιμοποιεί συνθετική χημεία είναι ισχυρή. Η αδιάκριτη χρήση φυτοφαρμάκων και ζιζανιοκτόνων έχει θέσει σε κίνδυνο τη ζωή των μελισσών με ένα θάνατο που κατά την τελευταία δεκαετία αμφισβητεί σοβαρά την πιθανότητα να διαδραματίσουν το ρόλο τους στο φυσικό οικοσύστημα. Σε αυτό προστίθεται η κλιματική αλλαγή, η οποία σταδιακά καθιστά τα περιβάλλοντα διαβίωσης λιγότερο ανώμαλα με ανώμαλες θερμοκρασίες και βροχοπτώσεις, τα οποία μπερδεύουν και αναστέλλουν περαιτέρω τα έντομα.
Σήμερα γίνεται όλο και περισσότερη συζήτηση για την οικολογική μετάβαση στη γεωργία. μιας νέας προσέγγισης που θα πρέπει να εγγυάται τη συνεπή ενίσχυση των πολιτικών αειφορίας για ένα σύστημα παραγωγής το οποίο, σε ένα παγκοσμιοποιημένο, βιομηχανικό και χρηστικό όραμα, αντίθετα συνέβαλε στην κατάρρευση του πλανήτη. Η πορεία της μετάβασης θεωρείται από πολλούς ως η μόνη πραγματική εναλλακτική λύση για την εργασία με την ανθεκτικότητα των φυσικών μας περιβαλλόντων. Κατά τη διάρκεια του κλειδώματος που προκλήθηκε από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης των τελευταίων μηνών, συλλέξαμε μαρτυρίες από πολλά μέρη για βελτίωση των συνθηκών υγείας των θαλασσών μας, των ποταμών μας, του αέρα που αναπνέουμε. Η επιβεβαίωση, για εκείνους που εξακολουθούσαν να έχουν αμφιβολίες, ότι κάθε δραστηριότητα στον πλανήτη που πραγματοποιήθηκε απρόσεκτα σε σχέση με την ισορροπία των φυτών και των ζώων στηρίζεται στη σοβαρή επιδείνωση των συνθηκών του οικοσυστήματος στο σύνολό του.
Αυτό που μπορεί να είναι η απάντησή μας δεν είναι να συζητήσουμε σήμερα. Είναι σαφές ότι η ανάκαμψη που μας περιμένει πρέπει να λάβει υπόψη αυτές τις πτυχές και η αλλαγή του τρόπου ζωής, της παραγωγής, της κατανάλωσης, της διαχείρισης της παρουσίας μας στον πλανήτη πρέπει να είναι απτή και διαρκής.
Οι πολίτες της Ευρώπης ανησυχούν έντονα μιλώντας για μέλισσες και επικονιαστές, γνωρίζοντας ότι ο κόσμος αυτών των εντόμων είναι μια αποτελεσματική δοκιμασία του δράματος που βιώνει το περιβάλλον μας. Η σκέψη αντικατάστασης αυτού του ρόλου με την τεχνολογία (υπάρχουν επίσης εκείνοι που φαντάζονται τα μικρά drone να εγγυηθούν τη γονιμοποίηση των λουλουδιών) δεν είναι ένας τρόπος να ελευθερωθεί η συνείδηση κάποιου και να συνεχίσει να λειτουργεί με έναν μη βιώσιμο τρόπο. Οι παρεμβάσεις για τον περιορισμό των πιο επιβλαβών δραστικών συστατικών (τα λεγόμενα νεονικοτινοειδή) εμφανίστηκαν αμέσως πολύ ντροπαλά και σίγουρα δεν ήταν αρκετά αποτελεσματικές. Πρέπει να ενισχύσουμε ένα διαφορετικό, βιώσιμο μοντέλο παραγωγής που ξέρει πώς να λαμβάνει υπόψη την ισορροπία μεταξύ φυτικών και ζωικών οργανισμών. Πρέπει να ενισχύσουμε την αρχή της οικολογικής υποδομής (φράχτες, λιβάδια κ.λπ.) που δεν περιορίζεται στην επιβολή κοινοτικών μέτρων, αλλά τελικά σε πραγματικές πολιτιστικές συνιστώσες του τρόπου σύλληψης της διαχείρισης της γεωργικής παραγωγής που δεν μπορεί να χαθεί στο όνομα της παγκοσμιοποίησης και μεγιστοποιώντας τα κέρδη.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις