Η Κίνα και η Ινδία αυξάνουν την αποθήκευση σιτηρών

Η Ινδία και η Κίνα αυξάνουν ραγδαία την αποθηκευτική τους ικανότητα σε σιτηρά, καθώς οι δύο χώρες επιδιώκουν να ενισχύσουν την επισιτιστική τους ασφάλεια και να συνεχίσουν την πορεία τους προς την αυτάρκεια.

Η παραγωγή βασικών προϊόντων αυξάνεται και στις δύο χώρες χάρη στις κυβερνητικές πολιτικές που ενθαρρύνουν την εγχώρια παραγωγή και αποθαρρύνουν τις εισαγωγές, σύμφωνα με την Υπηρεσία Εξωτερικών Γεωργικών Υποθέσεων (FAS) του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ. Η Ινδία αναμένεται να σημειώσει ρεκόρ στην παραγωγή σιταριού και καλαμποκιού το 2025-26, ενώ η παραγωγή ρυζιού αναμένεται να σταθεροποιηθεί μετά από εννέα συνεχόμενα έτη αύξησης. Ομοίως, η Κίνα αναμένεται να σημειώσει αύξηση της εγχώριας παραγωγής καλαμποκιού κατά 1,7%, σιταριού κατά 1,5% και ρυζιού κατά 0,5% κατά την εμπορική περίοδο 2025-26.

Καθώς η παραγωγή αυξάνεται, και οι δύο χώρες θα χρειαστούν περισσότερη χωρητικότητα αποθήκευσης υψηλής ποιότητας, με το έλλειμμα αποθήκευσης της Ινδίας να εκτιμάται σε σχεδόν 50%. Σημαντικό μέρος των υφιστάμενων αποθηκευτικών χώρων είναι παρωχημένο ή δεν προστατεύει επαρκώς τις καλλιέργειες, με αποτέλεσμα υψηλά επίπεδα αλλοίωσης, που φτάνουν έως και το ένα τέταρτο της συγκομιδής στην Ινδία. Οι ετήσιες απώλειες τροφίμων μετά τη συγκομιδή στην Κίνα κυμαίνονται μεταξύ 289 και 368 εκατομμυρίων τόνων, με μέσο ποσοστό απώλειας περίπου 14%, σύμφωνα με μια πολιτική έκθεση του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας του Χενάν.

Η κατασκευή ποιοτικών, σύγχρονων αποθηκευτικών χώρων θα συμβάλει στην αντιμετώπιση ορισμένων από τα προβλήματα αλλοίωσης και θα βοηθήσει στην κάλυψη της εγχώριας ζήτησης και των δύο χωρών, που είναι οι πιο πυκνοκατοικημένες στον κόσμο με πάνω από 1,4 δισεκατομμύρια κατοίκους η καθεμία.

«Η ελαχιστοποίηση των απωλειών μετά τη συγκομιδή και την αποθήκευση μπορεί να συμβάλει στην ανακούφιση της πίεσης για μεγαλύτερη παραγωγή», δήλωσε ο Rajan Aggarwal, αντιπρόεδρος της AGI India, η οποία αποτελεί μέρος της AGI, ενός παγκόσμιου ηγέτη με έδρα τον Καναδά στον σχεδιασμό, τη μηχανική και την κατασκευή λύσεων και συστημάτων εξοπλισμού για σιτηρά, λιπάσματα, τρόφιμα, ζωοτροφές και σπόρους.

Η ινδική κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να επενδύσει 15 δισεκατομμύρια δολάρια με τελικό στόχο να διαθέτει επαρκή χωρητικότητα για την αποθήκευση του 100% της παραγωγής σιτηρών της χώρας, ενώ η Κίνα έχει αυξήσει τη χωρητικότητα αποθήκευσης κατά 34% τα τελευταία 10 χρόνια.

Η Κίνα και η Ινδία έχουν αυξήσει την παραγωγή καλλιεργειών, συμπεριλαμβανομένου του καλαμποκιού, του σιταριού και της σόγιας, και η επερχόμενη εμπορική περίοδος 2025-26 δεν αποτελεί εξαίρεση. Και οι δύο κυβερνήσεις ενθαρρύνουν την εγχώρια παραγωγή για να εξασφαλίσουν την επισιτιστική ασφάλεια και να μειώσουν την εξάρτηση από τις εισαγωγές για την κάλυψη των αναγκών των καταναλωτών.

«Επιδιώκουν να επιτύχουν μεγαλύτερο επίπεδο επισιτιστικής ασφάλειας, και μέρος αυτής της προσπάθειας είναι η μείωση της απώλειας τροφίμων», δήλωσε ο Tanner Ehmke, οικονομολόγος σιτηρών και ελαιούχων σπόρων στην CoBank. «Στην Ινδία, υπάρχει σήμερα τεράστια ποσότητα αποβλήτων, περίπου το 25% της παραγωγής τους. Η απλή ύπαρξη ενός πιο αποτελεσματικού συστήματος αποθήκευσης που μειώνει τα απόβλητα θα αυξήσει το επίπεδο επισιτιστικής ασφάλειας».

Αυτό είναι κάτι που θα χρειαστεί η Ινδία, καθώς ο πληθυσμός της συνεχίζει να αυξάνεται και τα εισοδήματα να ανεβαίνουν.

«Υπάρχουν όλο και περισσότεροι καταναλωτές στην Ινδία που απαιτούν περισσότερες θερμίδες και αυτό θα απαιτήσει μια πιο στρατηγική προσέγγιση στο σύστημα διαχείρισης των σιτηρών», δήλωσε ο Ehmke.

Με μόνο το 11% της συνολικής καλλιεργήσιμης έκτασης του πλανήτη, η Ινδία πρέπει να τροφοδοτήσει το 18% του παγκόσμιου πληθυσμού, είπε ο Aggarwal. Η συνολική παραγωγή σιτηρών είναι 350 εκατομμύρια τόνοι και η αποθηκευτική ικανότητα είναι μόνο 145 εκατομμύρια τόνοι, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει έλλειμμα 47% στην αποθήκευση, είπε.

«Η ζήτηση για σιλό αποθήκευσης στην Ινδία θα παραμείνει για πολλά χρόνια», είπε ο Aggarwal.

Η Ινδία αναμένεται να έχει την τρίτη συνεχόμενη ρεκόρ συγκομιδή σιταριού το 2025-26, με 115 εκατομμύρια τόνους, με βάση την αύξηση των καλλιεργειών και τις βέλτιστες συνθήκες καλλιέργειας, ανέφερε η FAS. Η παραγωγή ρυζιού, μετά από εννέα συνεχόμενες ρεκόρ συγκομιδές, αναμένεται να παραμείνει σταθερή στα 143 εκατομμύρια τόνους.

«Το ρύζι και ο σίτος είναι οι δύο βασικές καλλιέργειες για την πολιτική επισιτιστικής ασφάλειας της Ινδίας, που καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μερίδιο της κρατικής στήριξης των τιμών και άλλων εγχώριων προγραμμάτων στήριξης της γεωργίας», ανέφερε η FAS.

Άλλες καλλιέργειες δημητριακών, όπως το καλαμπόκι, το κεχρί, το σόργο και η κριθάρι, έχουν χαμηλότερη κρατική στήριξη, αλλά η παραγωγή καλαμποκιού έχει αυξηθεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες χάρη στη στήριξη του ιδιωτικού τομέα, σύμφωνα με την FAS. Έχει δημιουργηθεί ένα νέο τμήμα ζήτησης από την κυβερνητική πολιτική που ενθαρρύνει τη χρήση καλαμποκιού και άλλων σιτηρών για την παραγωγή αιθανόλης, σύμφωνα με την FAS. Η παραγωγή καλαμποκιού το 2025-26 προβλέπεται να φτάσει το ρεκόρ των 42 εκατομμυρίων τόνων χάρη στην αύξηση των καλλιεργειών.

Επί του παρόντος, το μεγαλύτερο μέρος των σιτηρών της Ινδίας αποθηκεύεται σε συμβατικές αποθήκες και υπαίθριες εγκαταστάσεις. Αυτές οι μέθοδοι αποθήκευσης είναι επιρρεπείς σε απώλειες λόγω της έκθεσης στα στοιχεία της φύσης, τα παράσιτα και άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Η χώρα διαθέτει περίπου 3 εκατομμύρια τόνους σύγχρονης αποθηκευτικής χωρητικότητας από χάλυβα, ανέφερε ο Aggarwal.

«Η προτίμηση για σιλό από χάλυβα κερδίζει έδαφος», ανέφερε. «Η μείωση της απώλειας σιτηρών μέσω μιας πιο επιστημονικής αποθήκευσης είναι μία από τις πιο πρακτικές λύσεις για την αντιμετώπιση της αυξανόμενης ζήτησης σε σιτηρά».

Η σοβαρή έλλειψη εργατικού δυναμικού για τη φόρτωση και εκφόρτωση σάκων σιτηρών από τις παραδοσιακές εγκαταστάσεις αποθήκευσης αυξάνει επίσης το ενδιαφέρον για τα σιλό, είπε, όπως και το αυξανόμενο κόστος της γης. Τα σύγχρονα σιλό αποθήκευσης βελτιστοποιούν επίσης τη χρήση της γης, αυξάνοντας παράλληλα τη χωρητικότητα αποθήκευσης σιτηρών.

«Η προώθηση της επιστημονικής αποθήκευσης από την Ινδία αναμένεται να αυξήσει την ευαισθητοποίηση και την αποδοχή μεταξύ των αγροτών και των εταιρειών επεξεργασίας σιτηρών», δήλωσε ο Aggarwal.

Η αύξηση της χωρητικότητας αποθήκευσης σιτηρών μπορεί να μειώσει τις απώλειες μετά τη συγκομιδή, καθώς οι σιλό προστατεύουν τα σιτηρά από παράσιτα, υγρασία και ανάπτυξη μυκήτων. Οι απώλειες από τέτοια αλλοίωση εκτιμάται ότι ανέρχονται σε περίπου 8% έως 10%, δήλωσε ο Aggarwal. Η αύξηση της αποθηκευτικής ικανότητας θα επιτρέψει επίσης στην ινδική κυβέρνηση να διατηρήσει μεγαλύτερα και ασφαλέστερα αποθέματα ασφαλείας, βελτιώνοντας έτσι την ικανότητά της να σταθεροποιεί τις τιμές και να ανταποκρίνεται σε κρίσεις τροφίμων, είπε.

«Η αξιόπιστη αποθήκευση υποστηρίζει το δημόσιο σύστημα διανομής (PDS) και άλλα προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας, εξασφαλίζοντας σταθερή προμήθεια ποιοτικών σιτηρών», δήλωσε ο Aggarwal. «Με λιγότερη σπατάλη και καλύτερη ποιότητα σιτηρών, η Ινδία μπορεί να αυξήσει τις εξαγωγές σιτηρών της, ενισχύοντας παράλληλα την αγροτική οικονομία».

Τέλος, η ύπαρξη μιας πιο ισχυρής υποδομής αποθήκευσης θα εξασφαλίσει τη διαθεσιμότητα τροφίμων κατά τη διάρκεια ακραίων καιρικών φαινομένων ή κακών σοδειών, είπε.

Όπως και η Ινδία, η Κίνα αναμένεται να σημειώσει αύξηση στην εγχώρια παραγωγή καλαμποκιού, σιταριού και ρυζιού. Η παραγωγή καλαμποκιού εκτιμάται σε 300 εκατομμύρια τόνους, αύξηση 1,7% από το προηγούμενο έτος, σύμφωνα με το FAS. Η παραγωγή σιταριού εκτιμάται σε 142 εκατομμύρια τόνους, μια αύξηση 1,5%, λόγω της βελτίωσης της απόδοσης και της σταθερής καλλιεργούμενης έκτασης, ενώ η παραγωγή ακατέργαστου ρυζιού εκτιμάται σε 208,6 εκατομμύρια τόνους, μια αύξηση 0,5% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Η παραγωγή σόργου και κριθαριού αναμένεται να παραμείνει σταθερή, σύμφωνα με την FAS, αλλά οι εισαγωγές αναμένεται να μειωθούν.

Η κυβέρνηση εφαρμόζει πολιτικές για την αύξηση της εγχώριας παραγωγής και της αυτάρκειας σε σιτηρά, διατηρώντας παράλληλα στρατηγικά αποθέματα και περιορίζοντας τις εισαγωγές, σύμφωνα με την FAS.

«Η Κίνα συνεχίζει να προωθεί την αύξηση της τοπικής παραγωγής μέσω εγχώριων προγραμμάτων στήριξης που εστιάζουν στη βελτίωση της απόδοσης παρά στη βελτίωση των χαρακτηριστικών ή της ποιότητας», ανέφερε η FAS. «Με την έμφαση που δίνει το Πεκίνο στην ασφάλεια των τροφίμων και των ζωοτροφών, η έκταση αναμένεται να παραμείνει σταθερή και οι εισαγωγές θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν πολιτικές και κανονιστικές προκλήσεις».

Πριν από πέντε χρόνια, οι εισαγωγές σιτηρών (καλαμπόκι, σόργο, κριθάρι, σιτάρι και ρύζι) ανήλθαν συνολικά σε περίπου 64 εκατομμύρια τόνους. Το ποσό αυτό μειώθηκε σε 29 εκατομμύρια τόνους το 2024-25 και αναμένεται να αυξηθεί ελαφρώς σε 31 εκατομμύρια τόνους κατά την τρέχουσα εμπορική περίοδο, σύμφωνα με τα στοιχεία της FAS.

Πηγές του κλάδου ανέφεραν ότι το Πεκίνο έχει περιορίσει τις εισαγωγές σιτηρών από τον Απρίλιο του 2024, εφαρμόζοντας διάφορα εμπόδια, όπως την καθυστέρηση του εκτελωνισμού και την αναβολή της έκδοσης δασμολογικών ποσοστώσεων, σύμφωνα με την FAS. Το 2024, οι λειτουργίες αποθεματοποίησης σιτηρών σε όλα τα επίπεδα αύξησαν τις αγορές εγχώριων σιτηρών για την προστασία του εισοδήματος των αγροτών, ανέφερε.

«Η Κίνα προσπαθεί να τοποθετήσει στρατηγικά αυτά τα αποθέματα σε άλλες περιοχές της χώρας, ίσως πιο μακριά από τα λιμάνια και πιο κοντά στους παραγωγούς ή πιο κοντά στην προσφορά», δήλωσε ο Ehmke.

Η ινδική κυβέρνηση σχεδιάζει να επενδύσει 15 δισεκατομμύρια δολάρια για να δημιουργήσει επιπλέον 700 εκατομμύρια τόνους (70 εκατομμύρια τόνους) αποθηκευτικής ικανότητας σιτηρών τα επόμενα πέντε χρόνια, κατασκευάζοντας χιλιάδες αποθήκες και σιλό σε όλη την Ινδία. Τα επόμενα τρία χρόνια, η χώρα σχεδιάζει να τριπλασιάσει την αποθηκευτική της ικανότητα σιταριού από 2,8 εκατομμύρια τόνους σε 9 εκατομμύρια τόνους.

Η Ινδία υστερεί στον τομέα της αποθήκευσης, δήλωσε ο Ehmke, επειδή η βιομηχανία σιτηρών ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από την κυβέρνηση.

«Αν η κυβέρνηση δεν εμπλεκόταν τόσο πολύ στη διαχείριση της εφοδιαστικής αλυσίδας, αυτή η αποθήκευση θα υπήρχε ήδη, επειδή οι εξαγωγείς θα είχαν τη δυνατότητα να διαχειρίζονται την προσφορά με βάση τα σήματα της αγοράς», είπε. «Θα μπορούσαν να επωφεληθούν από τις μεταφορές στην αγορά και, ως εκ τούτου, να πληρώσουν για τη δική τους αποθήκευση. Επειδή αυτή η ελεύθερη αγορά δεν υπάρχει στην Ινδία, γι' αυτό η κυβέρνηση ξεκινά αυτό το τεράστιο έργο για την επέκταση της αποθήκευσης σιτηρών».

Η ινδική κυβέρνηση εργάζεται εδώ και αρκετά χρόνια για τη βελτίωση της αποθηκευτικής ικανότητας και ποιότητας στη χώρα μέσω μιας σειράς προγραμμάτων. Η πρωτοβουλία Agriculture Marketing Infrastructure (AMI), που εισήχθη το 2014, παρέχει επιδοτήσεις σε ιδιώτες, αγρότες και συνεταιρισμούς για την ανάπτυξη αποθηκευτικής υποδομής.

Στο πλαίσιο της AMI, χορηγείται επιδότηση 25% για έργα στις πεδιάδες, ενώ τα έργα σε ορεινές και άλλες συγκεκριμένες περιοχές μπορούν να λάβουν επιδότηση 33,33%. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, έως τις 31 Οκτωβρίου 2024 είχαν εγκριθεί 48.611 έργα υποδομών αποθήκευσης.

Σύμφωνα με έκθεση του Υπουργείου Οικονομικών, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί σιλό τύπου hub-and-spoke, όπου τα σιλό hub διαθέτουν ειδική σιδηροδρομική παρακαμπτήριο και αποθήκη εμπορευματοκιβωτίων. Η μεταφορά από τα σιλό spoke στα σιλό hub γίνεται οδικώς, ενώ η μεταφορά από hub σε hub γίνεται σιδηροδρομικώς.

Σε ορεινές και απομακρυσμένες περιοχές, η κυβέρνηση διερευνά τη χρήση κινητών μονάδων αποθήκευσης σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP) των Ηνωμένων Εθνών. Οι μονάδες μπορούν να εγκατασταθούν γρήγορα και έχουν χωρητικότητα αποθήκευσης 400 τόνων. Η κυβέρνηση συνεργάστηκε επίσης με το WFP σε ένα πιλοτικό έργο έξυπνης αποθήκης. Η αποθήκη χρησιμοποιεί αισθητήρες για την παρακολούθηση της θερμοκρασίας, της υγρασίας, της ροής του αέρα και της δραστηριότητας των τρωκτικών.

Η Food Corporation of India (FCI), μια δημόσια εταιρεία που ανήκει στο Υπουργείο Καταναλωτικών Υποθέσεων, Τροφίμων και Δημόσιας Διανομής, βελτιώνει επίσης τις εγκαταστάσεις μαζικής αποθήκευσης. Κάθε χρόνο, η FCI αγοράζει ένα σημαντικό μέρος της παραγωγής σιταριού και ρυζιού της Ινδίας σε τιμές που καθορίζονται από την κυβέρνηση.

Η FCI δήλωσε ότι διαθέτει 2,275 εκατομμύρια τόνους σιλό από χάλυβα σε λειτουργία και άλλα 4,1 εκατομμύρια τόνους υπό κατασκευή. Συνολικά, η FCI διαχειρίζεται 41 εκατομμύρια τόνους αποθηκευτικής χωρητικότητας, τόσο ιδιόκτητης όσο και μισθωμένης, σύμφωνα με την ίδια. Τα έργα υλοποιούνται στο πλαίσιο ενός μοντέλου σύμπραξης δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, σύμφωνα με την FCI.

Τα πρόσφατα έργα περιλαμβάνουν εγκαταστάσεις σιλό 50.000 τόνων στο Darbhanga, Bihar, στο Samastipur, Bihar, στο Sahnewal, Punjab, στο Baroda, Gujarat, στο Chheharta, Punjab και στο Batala, Punjab.

Ο Aggarwal της AGI δήλωσε ότι η ζήτηση στην Ινδία αφορά κυρίως αποθήκες με επίπεδο πυθμένα, με λίγες αιτήσεις για σιλό με χοάνη. Η χωρητικότητα των μεμονωμένων σιλό κυμαίνεται από 2.500 έως 12.500 τόνους για τα σιλό με επίπεδο πυθμένα και από 100 έως 500 τόνους για τα σιλό με χοάνη.

«Προς το παρόν, το μερίδιο των νέων έργων σε σχέση με τα έργα επέκτασης είναι ίσο», ανέφερε. «Γεωγραφικά, η ζήτηση είναι ομοιόμορφα κατανεμημένη σε όλη την Ινδία».

Ακόμη και με την υποστήριξη της κυβέρνησης, παραμένουν προκλήσεις στην επέκταση των σύγχρονων αποθηκευτικών εγκαταστάσεων στην Ινδία, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης ευαισθητοποίησης και χρηματοδότησης για μεγάλα έργα, δήλωσε ο Aggarwal. Υπάρχει επίσης περιορισμένη διαθεσιμότητα της κατάλληλης τεχνολογίας για σιλό και εξοπλισμό χειρισμού υλικών, γαλβανισμένων φύλλων σιδήρου υψηλής ποιότητας και άλλων συστημάτων που απαιτούνται, όπως υπηρεσίες μηχανικής, προμήθειας και κατασκευής, συντήρησης, μηχανικής και κυβερνητικής υποστήριξης.

Με τις συγκεντρωμένες προσπάθειές της για τον εκσυγχρονισμό της αποθήκευσης σιτηρών, η Κίνα αύξησε τη συνολική της χωρητικότητα σε 700 εκατομμύρια τόνους μέχρι το τέλος του 2023, μια αύξηση 36% από το 2014, σύμφωνα με την Εθνική Διοίκηση Τροφίμων και Στρατηγικών Αποθεμάτων.

Μόνο από το 2021 έως το 2025, η χώρα κατασκεύασε και αναβάθμισε εγκαταστάσεις αποθήκευσης σιτηρών με συνολική χωρητικότητα άνω των 65 εκατομμυρίων τόνων, σύμφωνα με την υπηρεσία. Ανέφερε ότι οι ξεπερασμένες μέθοδοι αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένης της αποθήκευσης σε στοίβες και των υπαίθριων σωρών, έχουν σε μεγάλο βαθμό εξαλειφθεί σε ολόκληρη τη χώρα. Τεχνολογίες αποθήκευσης σιτηρών «τέσσερα σε ένα», που καλύπτουν τη μηχανική, τον εξαερισμό, τον υποκαπνισμό, την παρακολούθηση και την ψύξη, έχουν εφαρμοστεί ως πρότυπο στις κρατικές αποθήκες σιτηρών.

Σύμφωνα με την πολιτική έκθεση του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας του Χενάν, η κυβέρνηση παρείχε ένα συνδυασμό κεντρικών επενδυτικών επιδοτήσεων, τοπικών δημοσιονομικών επιδοτήσεων και αυτοχρηματοδότησης των αγροτών για την προμήθεια νέου εξοπλισμού αποθήκευσης.

«Έχει επίσης δημιουργήσει ένα σύστημα υπηρεσιών μετά τη συγκομιδή για να καλύψει τις τεχνικές ανάγκες των αγροτών σε ό,τι αφορά τον καθαρισμό, την ξήρανση και την αποθήκευση των σιτηρών μετά τη συγκομιδή, βελτιώνοντας αποτελεσματικά τις συνθήκες αποθήκευσης των σιτηρών των αγροτών, ενισχύοντας την ποιότητα αποθήκευσης και μειώνοντας τα ποσοστά απώλειας αποθήκευσης σιτηρών των αγροτών», ανέφερε.

Πολλές ψηφιακές αποθήκες σιτηρών έχουν κατασκευαστεί ή ανακαινιστεί, μειώνοντας το μέσο ποσοστό απώλειας αποθήκευσης σιτηρών και φέρνοντάς το κάτω από 1,2%, σύμφωνα με την έκθεση. Κάθε φορά που τα σιτηρά εισέρχονται ή εξέρχονται από την αποθήκη, οι απώλειες μπορούν να μειωθούν κατά περισσότερο από 100 τόνους.

Προβλέποντας την αυξανόμενη ζήτηση της Ινδίας για σιλό, η AGI ίδρυσε το 2022 μια γραμμή παραγωγής για αποθήκευση σιτηρών και μόνιμες λύσεις χειρισμού στο Μπανγκαλόρ της Ινδίας. Η εγκατάσταση εξυπηρετεί την εγχώρια ζήτηση και τις εξαγωγές προς πελάτες της Ασίας-Ειρηνικού.

«Είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής σιλό και έχει κατασκευάσει εγκαταστάσεις αποθήκευσης για 700.000 τόνους σιταριού», ανέφερε ο Aggarwal.

Η AGI σχεδιάζει μια άλλη πλήρως αυτοματοποιημένη γραμμή παραγωγής σε μια νέα εγκατάσταση 55 στρεμμάτων κοντά στο Hosur, στο Ταμίλ Ναντού. Η εγκατάσταση, η οποία αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το τρίτο τρίμηνο του 2026, θα επικεντρωθεί στην κάλυψη της αυξανόμενης ανάγκης για αποθήκευση σιτηρών και μόνιμο και φορητό εξοπλισμό χειρισμού και μεταφοράς σιτηρών, είπε.

Η AGI Milltec έχει επεκτείνει την παρουσία της με εγκαταστάσεις άνω των 15.000 μύλων στην Ινδία σε διάστημα 24 ετών. Η εταιρεία κατανοεί την ανάγκη του κλάδου να επιταχύνει τις προσπάθειές του για την αντιμετώπιση των μελλοντικών προκλήσεων στον τομέα της επισιτιστικής ασφάλειας, δήλωσε ο Aggarwal.

«Εργαζόμαστε σκληρά για να διαδώσουμε την ευαισθητοποίηση σχετικά με τις αξίες και τα οφέλη της επιστημονικής αποθήκευσης σε εκστρατείες που μοιράζονται μέσω των κοινωνικών μέσων, εμπορικών εκθέσεων και συναντήσεων με πελάτες», είπε ο Aggarwal. «Η ομάδα πωλήσεών μας λαμβάνει τακτική τεχνική και εμπορική εκπαίδευση, εξοπλίζοντάς την ώστε να βοηθά με αυτοπεποίθηση και να προωθεί τις ευκαιρίες των πελατών».

Είναι πιθανό η βελτιωμένη αποθήκευση που μειώνει την αλλοίωση και επιτρέπει στις χώρες να δημιουργήσουν αποθέματα με την πάροδο του χρόνου να απελευθερώσει περισσότερο σιτάρι και ρύζι για εξαγωγή, είπε ο Ehm

«Αλλά αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πολιτική και από το αν η κυβέρνηση θα άρει τους ελέγχους στις εξαγωγές», είπε. Η Ινδία έχει επί του παρόντος απαγορεύσει τις εξαγωγές σιταριού και προϊόντων σιταριού και μόλις αυτή την άνοιξη κατάργησε τις απαγορεύσεις εξαγωγής ρυζιού που είχαν αρχίσει το καλοκαίρι του 2022.

«Όποια και αν είναι η μορφή της αποθήκευσης, θα μειώσει την αλλοίωση», είπε ο Ehmke. «Στην Ινδία αυτό είναι μια μεγάλη νίκη. Πρέπει να επαινέσουμε τις προσπάθειές τους».