Δεν δίνει επαρκή λύση στον πρωτογενή τομέα η αύξηση του ανώτατου αριθμού αδειών διαμονής για εργασία πολιτών τρίτων χωρών με τα προβλήματα της μετάκλησης εργατών γης από τρίτες χώρες να παραμένουν. Ειδικότερα στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας συμπληρώνεται το ανώτατο όριο αδειών διαμονής για εποχική εργασία για τα έτη 2021 και 2022 με 1.500 θέσεις για εργάτες γης ωστόσο οι παραγωγού εκπέμπουν σήμα ότι οι εργάτες δεν φτάνουν.
Στην περιοχή του Αιτωλικού όπου για παράδειγμα η φετινή σοδιά φαίνεται να είναι πολύ καλή και οι ελαιοπαραγωγοί της περιοχής διαπιστώνουν πως λιγοστεύουν τα χέρια και φέτος που ήδη κάνουν τις πρώτες επαφές με αλλοδαπούς εργάτες επαληθεύονται οι φόβοι τους, καθώς ήδη βλέπουν ότι δεν βρίσκουν άτομα για να μαζέψουν τις ελιές τους!
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου ελαιοπαραγωγών Αιτωλικού Φώτης Ακρίδας μιλώντας στην εφημερίδα «Συνείδηση» για το θέμα, τόνισε:
«Η παραγωγή είναι ικανοποιητική φέτος. Υπάρχει παραγωγή, καθώς μας βοήθησε και ο καιρός, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, εδώ στην περιοχή του Αιτωλικού δηλαδή δεν είχαμε χαλάζι και άλλες ζημιές. Τα δένδρα μας είναι φέτος φορτωμένα και θέλω να πιστεύω πως θα μας πάει καλά και ο καιρός μέχρι το τέλος Οκτωβρίου ή το πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου, που θα ξεκινήσουμε την συγκομιδή.
Πέρυσι είχαμε τη μισή παραγωγή απ’ ότι φαίνεται να έχουμε φέτος και οι τιμές ήταν ικανοποιητικές. Σίγουρα δεν ήταν αυτό που αναμέναμε δεδομένου πως αυξήθηκε πάρα πολύ το κόστος παραγωγής, αλλά ήταν ικανοποιητικές ας πούμε.
Η έλλειψη εργατών γης για τη συγκομιδή ελιάς τα τελευταία χρόνια μας δημιουργεί πρόβλημα και σίγουρα φέτος που η παραγωγή είναι καλύτερη το πρόβλημα θα είναι μεγαλύτερο. Αυτό είναι σημαντικό ζήτημα πλέον, από τα βασικότερα.
Πέρυσι με τη μισή παραγωγή πολλοί ελαιοπαραγωγοί δεν κατάφεραν να μαζέψουν όλη την παραγωγή τους και βλέπουμε και φέτος πως μειώθηκαν και πάλι τα εργατικά χέρια. Δεν υπάρχουν επίσης και Έλληνες για να μαζέψουν ελιές. Τα μεροκάματα είναι πολύ καλά και δεν έρχεται για δουλειά κανείς. Δεν μιλάμε για μεροκάματα των 25 ευρώ, αλλά παραπάνω.
Οι Έλληνες έχουν εφησυχαστεί από τα επιδόματα και δεν αναζητούν εργασία στις ελιές. Είμαστε σε μεγάλο αδιέξοδο ως προς αυτό το ζήτημα. Επίσης, φέτος η απόφαση που ελήφθη από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης για τις ελιές καλαμών μας καλύπτει μερικώς, φαίνεται πως «λύνονται» τα χέρια των εμπόρων, που θα μπορέσουν να εξαγάγουν τις ελιές παρά τα τόσα προβλήματα, που μπορεί να προκύπτουν από τη λύση αυτή που δόθηκε.
Τα προβλήματα όμως αυτά θα τα βλέπουμε ένα – ένα και θα τα αντιμετωπίζουμε, αλλά το πρόβλημα των εργατών γης δεν αντιμετωπίζεται. Ένας εργάτης γης μαζεύει από 6 έως 8 τόνους αναλόγως το πόσο βοηθάει το δένδρο και η ωρίμανση του καρπού.
Φανταστείτε τώρα έναν ελαιοπαραγωγό,που θέλει να μαζέψει 40 και 100 τόνους και πόσους εργάτες γης του δικαιολογεί το Kράτος, το οποίο στα 25 στρέμματα δικαιολογεί έναν εργάτη γης. Ο αριθμός αυτών των στρεμμάτων μπορεί να αποδώσει και 30 τόνους ελιές.
Ένα άτομο μπορεί να μαζέψει τόσες ελιές; Είναι δυνατόν; Η προσωπική εργασία για τους ελαιοπαραγωγούς είναι κανόνας, αλλιώς δεν γίνεται τίποτε απολύτως. Επιπροσθέτως, σ’ αυτό σκεφτείτε και την έλλειψη εργατών που υπάρχει φέτος, αλλά και τα τελευταία χρόνια και συνεχώς βλέπουμε να αυξάνεται η έλλειψη αυτή».
Πηγή: Εφημερίδα Συνείδηση
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις