Στη σύνοδο κορυφής για τη βιοποικιλότητα την Τετάρτη, οι διπλωμάτες βρέθηκαν αντιμέτωποι με το γεγονός ότι ο αριθμός των πληθυσμών των σπονδυλωτών μειώθηκε κατά τα δύο τρίτα μεταξύ 1970 και 2016, σύμφωνα με τον Δείκτη Living Planet.
Η ατμόσφαιρα στη σύνοδο κορυφής θα είναι όλο και πιο βαρύ καθώς κανένας από τους είκοσι στόχους που εγκρίθηκαν στην τελευταία Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλομορφία για την περίοδο 2011-2020, δεν έχει επιτευχθεί, ενώ μόνο έξι θα επιτευχθούν εν μέρει έως το τέλος του 2020.
Στην έκθεση Living Planet 2020, το Παγκόσμιο Ταμείο Άγριας Ζωής καλεί τα κράτη να εντείνουν τις προσπάθειες διατήρησης, να μειώσουν την κατανάλωση ζωικών πρωτεϊνών κατά 50%, να καταπολεμήσουν τα απόβλητα τροφίμων και, πάνω απ 'όλα, να μετατρέψουν το γεωργικό τους μοντέλο, επειδή «η γεωργική παραγωγή αντιπροσωπεύει το 80% της παγκόσμιας αποψίλωσης των δασών, 70% της χρήσης γλυκού νερού και 70% της απώλειας χερσαίας βιοποικιλότητας. "
Εξετάζονται πολλές προτάσεις για μεταρρύθμιση.
Η ιδέα των Πληρωμών για Περιβαλλοντικές Υπηρεσίες (PES), όπου οι χρήστες γης - αγρότες, ιδιοκτήτες δασών ή διαχειριστές - πληρώνονται για την υπηρεσία που παρέχουν στο περιβάλλον, έχει γίνει ένα καυτό θέμα τόσο στην Ευρώπη όσο και στη Γαλλία.
Για παράδειγμα, η France Stratégie το ανέφερε στην έκθεσή της για τις οικονομικές και περιβαλλοντικές επιδόσεις της αγρο-οικολογίας, ενώ ακόμη και το Οικονομικό Συμβούλιο της Γαλλίας παρουσίασε την ιδέα στο σημείωμα του Σεπτεμβρίου.
Ένα αναπτυσσόμενο σύστημα
Ωστόσο, οι πληρωμές για περιβαλλοντικές υπηρεσίες δεν είναι νέες.
«Το πρώτο παράδειγμα του PES χρονολογείται από το 1930. Εκείνη την εποχή, ένα πρόγραμμα των ομοσπονδιακών πολιτειών των ΗΠΑ ήταν σε θέση να πληρώσει τους αγρότες σε συγκεκριμένους τύπους αγροκτημάτων για τη διατήρηση του τοπίου», δήλωσε ο Yann Laurans, διευθυντής του προγράμματος βιοποικιλότητας και οικοσυστήματος στο Ινστιτούτο Αειφόρου Ανάπτυξης και Διεθνών Σχέσεων (IDDRI).
Ενώ οι ΔΥΑ είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένες στη Νότια Αμερική για τη διατήρηση των τροπικών δασών, στην Ευρώπη, λαμβάνουν κυρίως τη μορφή ενίσχυσης στους αγρότες.
Για παράδειγμα, η ελβετική γεωργική πολιτική πληρώνει τους ποιμενικούς για τη διατήρηση των μόνιμων φυσικών λιβαδιών από το 2014.
«Και στη Γαλλία υπάρχουν τέτοια μέτρα», επεσήμανε ο Λόρανς. «Ήδη από το 1990, οι βιομήχανοι, που εκμεταλλεύονταν πηγές πόσιμου νερού, συνήψαν συμβάσεις με τους αγρότες στις λεκάνες απορροής των πηγών για τη μείωση των επιπέδων νιτρικών αλάτων».
Αν και ήταν κυρίως ιδιωτικές συμβάσεις εκείνη την εποχή, η ιδέα της ανάπτυξης δημόσιων συμβάσεων τύπου PES άρχισε να συζητείται κατά τις τελευταίες προεδρικές εκλογές της Γαλλίας.
«Ήταν μια εκστρατεία δέσμευσης από τον υποψήφιο Macron, με στόχο ιδίως την αμοιβή των αγροτών σε ορεινές περιοχές. Η ιδέα τελικά μετατράπηκε σε αίτημα για τη διάθεση κονδυλίων από τα υδάτινα γραφεία », δήλωσε ο Laurans.
Ωστόσο, ενώ το μέτρο είναι αρκετά καινοτόμο, το εύρος του είναι επί του παρόντος πολύ μικρό για να έχει πραγματικό αντίκτυπο στη βιοποικιλότητα.
Ενδιαφέρον σε επίπεδο ΕΕ;
Η μελλοντική κοινή γεωργική πολιτική (ΚΑΠ) θα εισαγάγει νέα «οικολογικά συστήματα», τα οποία, όπως και οι ΔΥΑ, αποσκοπούν στην αμοιβή των γεωργών που ασχολούνται με βιώσιμες πρακτικές.
«Αυτές οι πρακτικές θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν την εφαρμογή φιλικών προς το περιβάλλον συστημάτων παραγωγής, όπως η αγρο-οικολογία, η γεωργική δασοκομία και η βιολογική γεωργία», σύμφωνα με έκθεση που δημοσίευσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Προσθέτει ότι το πλαίσιο αγροτικής ανάπτυξης περιλαμβάνει επίσης δεσμεύσεις για τη διαχείριση του περιβάλλοντος και του κλίματος, οι οποίες αποσκοπούν στην αποζημίωση των γεωργών και άλλων δικαιούχων για την εθελοντική δέσμευσή τους για βιώσιμες πρακτικές.
Δεδομένου ότι η εφαρμογή της ΔΥΑ παραμένει περίπλοκη, δεν είναι σαφές εάν ένα τέτοιο μέτρο θα μπορούσε να σταματήσει τη μείωση της βιοποικιλότητας σε ολόκληρη την Ευρώπη.
«Εάν αυτά τα σχήματα δεν αναπτυχθούν περαιτέρω, είναι επειδή απαιτούν πολλή δουλειά. Τα υποδείγματα συμβάσεων PES καταρτίζονται κατά περίπτωση και πρέπει να προσαρμοστούν τέλεια στις τοπικές συνθήκες », δήλωσε ο Laurans.
20 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως για τη βιοποικιλότητα
Παρόλο που πρέπει ακόμη να ολοκληρωθεί, το «οικολογικό σύστημα» έχει ξεκινήσει τη συζήτηση σχετικά με τους όρους απόκτησης ενίσχυσης που διατίθεται στο πλαίσιο της ΚΑΠ.
Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε τον Μάιο τη φιλόδοξη στρατηγική της για τη βιοποικιλότητα, η οποία προβλέπει μείωση κατά 50% στη χρήση φυτοφαρμάκων έως το 2030, φύτευση τριών δισεκατομμυρίων δέντρων, δημιουργία προστατευόμενων περιοχών που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 30% της γης και το 30% των θαλασσών στην Ευρώπη, και όλα αυτά με νομικά δεσμευτικούς στόχους αποκατάστασης της φύσης.
Σύμφωνα με τον Διευθυντή του Προγράμματος Βιοποικιλότητας του IDDRI, το «PES δεν είναι πανάκεια» αλλά «ενδιαφέροντα εργαλεία που πρέπει να συνοδεύονται από άλλα μέτρα.»
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις