«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερψήφισε την πρόταση για το πρόγραμμα χρηματοδότησης της αλιείας για τη περίοδο 2014-2020, στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ), κι ενέκρινε το κονδύλιο των 6.5 δις ευρώ για την εφαρμογή της Θαλάσσιας Στρατηγικής και της Αλιευτικής Πολιτικής. Περιμέναμε περισσότερα από αυτή την απόφαση για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας για να μπορέσει να ανακάμψει ο πληθυσμός των ψαριών, να υπάρξει μέλλον για το επάγγελμα του ψαρά και να μπουν στο επάγγελμα νέοι στην ηλικία. Δυστυχώς, το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στην Ολομέλεια, προκαλεί ανάμικτα συναισθήματα».
Τα παραπάνω δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων/ Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, με αφορμή την ψήφιση από το Ευρωκοινοβούλιο, στις 23 Οκτωβρίου, του πλαισίου για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας. Ο Νίκος Χρυσόγελος ήταν εισηγητής έκθεσης για το Ταμείο αυτό εκ μέρους της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων του Ευρωκοινοβουλίου, που είχε υπερψηφιστεί.
Σε δηλώσεις του μεταξύ άλλων ο Έλληνας ευρωβουλευτής ανέφερε πως «στο πλαίσιο της μέχρι τώρα Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής είχαν υιοθετηθεί άστοχες πολιτικές και σπαταλήθηκαν δημόσιοι πόροι που τελικώς οδήγησαν σε υπεραλίευση και καταστροφικές μορφές αλιείας. Χρηματοδοτήθηκε, επίσης, η καταστροφή παραδοσιακών σκαφών και η κατασκευή πολλών μαρίνων για τουριστικά σκάφη που χαρακτηρίστηκαν αλιευτικά καταφύγια. Βλέποντας τα αποτελέσματα των χρηματοδοτήσεων από το Ταμείο για την Αλιεία διαπιστώνει κάποιος ότι το μεγαλύτερο ποσοστό χρηματοδοτήσεων πήγε σε καταστροφές σκαφών και σε ενισχύσεις για την ιχθυοκαλλιέργεια, την ίδια στιγμή που το θαλάσσιο περιβάλλον και οι παράκτιοι ψαράδες υποφέρουν».
Ο ίδιος εξέφρασε ανησυχία πως ψηφίστηκαν συγκεκριμένα μέτρα που ενδέχεται ν’ οδηγήσουν στην ενίσχυση της υπεραλίευσης και να παρατείνουν την κρίση. Καταλόγισε στα θετικά ότι ψηφίστηκαν Πράσινες τροπολογίες για ενίσχυση της έρευνας για την κατάσταση των ιχθυο-αποθεμάτων σε επίπεδο αλιευτικής λεκάνης καθώς και της διαφάνειας, των ελέγχων και της εποπτείας από την ΕΕ των κονδυλίων, ώστε να αποτρέπεται η σπατάλη τους, συνηθισμένη πρακτική μέχρι σήμερα. Επίσης, ότι απορρίφθηκαν επικίνδυνες τροπολογίες σε ότι αφορά στη δυνατότητα επιδοτήσεων για κατασκευή νέων σκαφών και ανανέωση του αλιευτικού στόλου, με δεδομένο ότι συνήθως από αυτές τις ενισχύσεις επωφελούνται κυρίως όχι οι παραδοσιακοί ψαράδες αλλά αυτοί που μπορούν να διαθέσουν εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια ευρώ για μεγάλα σκάφη, βιομηχανικής συνήθως αλιείας, όπως έχει αποδειχθεί στην πράξη.
Στα αρνητικά της νέας ΚΑλΠ υποστήριξε πως είναι αμφιλεγόμενες τροπολογίες που αφορούν ενισχύσεις για αντικατάσταση των μηχανών και επιδοτήσεις νέων αλιέων για αγορά σκαφών. Από παρόμοιες ρυθμίσεις σπάνια επωφελούνται οι χιλιάδες μικροί ψαράδες, αν και πολλοί βρίσκονται στα όρια επιβίωσης. Είναι υπαρκτός, έτσι, ο κίνδυνος αύξησης της αλιευτικής ικανότητας στην ΕΕ την ίδια στιγμή που έχουμε δραματική μείωση των ψαριών και είναι όλο και πιο η δύσκολη η επιβίωση των ήδη υπαρχόντων ψαράδων.
Υποστήριξε επίσης, πως χρήσιμη θα ήταν η ενίσχυση της εκπαίδευσης νέων ψαράδων, ακόμα και πάνω σε ένα σκάφος παλιότερου, έμπειρου ψαρά, η ενίσχυση των ψαράδων σε συμπληρωματικούς, ως προς την αλιεία, ρόλους όπως η δημιουργία θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών, η αποκατάσταση και φύλαξη του θαλάσσιου πλούτου, η παρακολούθηση της κλιματικής αλλαγής καθώς και η προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή.
