Οι μειωμένες εξαγωγές σιταριού από τη Ρωσία και την Ουκρανία προκαλούν αύξηση των τιμών σε χώρες όπου η επισιτιστική ασφάλεια αποτελεί ήδη ανησυχία.
Ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας έχει επηρεάσει αναμφίβολα την επισιτιστική ασφάλεια, καθώς αυτές οι δύο χώρες ευθύνονται για περισσότερο από το ένα τέταρτο του σιταριού που διακινείται παγκοσμίως. Τα αναπτυσσόμενα κράτη χώρες που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις εισαγωγές σιταριού κινδυνεύουν περισσότερο από αυτή τη διακοπή του εφοδιασμού.
Σε ένα υπάρχον σκηνικό επισιτιστικής ανασφάλειας και αυξανόμενης φτώχειας, η σύγκρουση επιδεινώνει τις σημερινές προκλήσεις. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) προβλέπει ότι επιπλέον 11 έως 19 εκατομμύρια άνθρωποι θα βιώσουν χρόνια πείνα μέχρι το 2023, και θα προστεθούν στα 193 εκατομμύρια ανθρώπων που αντιμετωπίζουν επισιτιστική ανασφάλεια και τουλάχιστον 47 χώρες αναμένεται να υπολείπονται του στόχου για μηδενική πείνα (Zero Hunger), ένας από τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ (SDGs).
Σε μια μελέτη του το Διεθνές Κέντρο Βελτίωσης Αραβοσίτου και Σιτάρι (CIMMYT), οι επιστήμονες θεώρησαν ότι η εγχώρια τιμή του σιταριού καθορίζεται από τη διεθνή τιμή.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι μια μείωση 1% στο παγκόσμιο εμπόριο σιταριού θα μπορούσε να αυξήσει την τιμή των παραγωγών κατά 1,1% στις χώρες που περιλήφθηκαν στη μελέτη. Επιπλέον, μια αύξηση 1% στην τιμή των παραγωγών θα μπορούσε να μειώσει την ετήσια κατά κεφαλήν κατανάλωση σιταριού κατά 0,59%, την ημερήσια πρόσληψη θερμίδων κατά 0,54% και την πρόσληψη πρωτεΐνης κατά 0,64%. Μια μείωση κατά 50% στις εξαγωγές σιταριού από τη Ρωσία και την Ουκρανία θα μπορούσε να αυξήσει τις τιμές κατά 15%, οδηγώντας σε μείωση κατά 8% στην κατανάλωση σιταριού και στη διατροφική πρόσληψη ενέργειας.
Επιπλέον, το αυξανόμενο κόστος των βασικών τροφίμων όπως το σιτάρι μπορεί να οδηγήσει σε βία και κοινωνική αναταραχή, όπως αποδείχθηκε το 2007-11. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με το Διεθνές Κέντρο Βελτίωσης Αραβοσίτου και Σιτάρι, είναι ζωτικής σημασίας να διασφαλιστεί ότι οι χώρες που εξαρτώνται από τις εισαγωγές, υποστηρίζονται για την αντιμετώπιση της επισφαλούς επισιτιστικής τους ασφάλειας.
Η σταθερή δημόσια χρηματοδότηση, οι επενδύσεις στην έρευνα και η ενισχυμένη παραγωγή σε χώρες που καλλιεργούν σιτάρι μπορούν να διαδραματίσουν αναπόσπαστο ρόλο στην επίτευξη λύσης. Μακροπρόθεσμα, η κάλυψη του χάσματος απόδοσης μέσω της έρευνας και των επενδύσεων, ιδιαίτερα στην Αφρική, θα οδηγήσει σε αυτάρκεια σε σιτάρι στην Αφρική, συμβάλλοντας στη συνολική επισιτιστική ασφάλεια σε ολόκληρη την ήπειρο.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις