Ο Joseph Glauber, ανώτερος ερευνητής στο International Food Policy Research Institute σε συνέντευξη στο S&P Global Commodity Insights.
Ο Joe Glauber είναι Ανώτερος Ερευνητής στο Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Πολιτική Τροφίμων στην Ουάσιγκτον, όπου οι τομείς ενδιαφέροντός του είναι η αστάθεια των τιμών, τα παγκόσμια αποθέματα σιτηρών, η ασφάλιση των καλλιεργειών και το εμπόριο. Πριν από την ένταξή του στο IFPRI, ο Glauber πέρασε πάνω από 30 χρόνια στο Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου του Chief Economist από το 2008 έως το 2014. Ως Chief Economist, ήταν υπεύθυνος για τις γεωργικές προβλέψεις και προβλέψεις του Τμήματος, επέβλεπε το κλίμα, την ενέργεια και τα ρυθμιστικά θέματα και υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Federal Crop Insurance Corporation.
Από το 2007-2009, ο Glauber ήταν ο Ειδικός Αγροτικός Απεσταλμένος της Ντόχα στο γραφείο του Εμπορικού Αντιπροσώπου των ΗΠΑ, όπου υπηρέτησε ως επικεφαλής διαπραγματευτής για τη γεωργία στις συνομιλίες της Ντόχα. Υπηρέτησε ως οικονομικός σύμβουλος στις λεγόμενες συμφωνίες του Blair House που οδήγησαν στην ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης. Είναι συγγραφέας πολυάριθμων μελετών σχετικά με την ασφάλιση των καλλιεργειών, την πολιτική καταστροφών και την πολιτική των Η.Π.Α.
Ο Δρ. Glauber έλαβε το διδακτορικό του. στη γεωργική οικονομία από το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν το 1984 και είναι κάτοχος πτυχίου ανθρωπολογίας από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Το 2012 εξελέγη Μέλος του Συνδέσμου Αγροτικής και Εφαρμοσμένης Οικονομίας
Οι εμπορικοί περιορισμοί, οι αγορές πανικού βασικές ανησυχίες για τις γεωργικές αγορές: Glauber της IFPRI
Πιθανοί περιορισμοί στις εξαγωγές και αγορές πανικού θα μπορούσαν να ωθήσουν τις τιμές της γεωργίας ακόμη υψηλότερα καθώς η αγορά αντιμετωπίζει αυξανόμενη αβεβαιότητα λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, δήλωσε ο Joseph Glauber, ανώτερος ερευνητής στο International Food Policy Research Institute σε συνέντευξη στο S&P Global Commodity Insights.
Καθώς οι ανησυχίες για την έλλειψη διαφαίνονται, οι χώρες προσπαθούν να περιορίσουν τις εξαγωγές για να εξασφαλίσουν την εγχώρια διαθεσιμότητα και να ελέγξουν τις τιμές. Η Ρωσία έχει εξαγωγικό φόρο στο σιτάρι και υπάρχουν συζητήσεις για την πλήρη απαγόρευση των εξαγωγών. Η Ουκρανία έχει περιορίσει επίσης ορισμένες εξαγωγές γεωργικών προϊόντων, μαζί με τη Σερβία, ενώ ορισμένες χώρες ανακοίνωσαν σχέδια για επέκταση των αποθεμάτων σιτηρών. Η Αργεντινή αποφάσισε επίσης να αυξήσει τους φόρους στα άλευρα σόγιας και τις εξαγωγές λαδιού.
Καθώς η Αργεντινή είναι ένας από τους κορυφαίους εξαγωγείς σιταριού και καλαμποκιού παγκοσμίως, οποιοσδήποτε πιθανός περιορισμός στις εξαγωγές είναι ανησυχητικός, δήλωσε ο Glauber.
"Η Αργεντινή έχει θέσει απαγορεύσεις εξαγωγών στο σιτάρι πολλές φορές στο παρελθόν, και αν συμβεί αυτό θα ήταν πολύ, πολύ επιζήμιο, ειδικά αυτή τη φορά που έχει πολύ μεγάλη σοδειά", είπε ο Glauber. «Έτσι, το γεγονός ότι μερικά από αυτά βγαίνουν στην αγορά θα ήταν πολύ σημαντικό».
Οι τιμές για να παραμείνουν δυνατές
Ο Glauber επεσήμανε επίσης ότι οι ιστορικά υψηλές τιμές των γεωργικών προϊόντων είναι απίθανο να υποχωρήσουν φέτος. Στο Συμβούλιο Εμπορίου του Σικάγο, τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης του σιταριού έχουν σκαρφαλώσει πάνω από 120% τον τελευταίο χρόνο, ενώ οι τιμές του καλαμποκιού και της σόγιας έχουν επίσης εκτιναχθεί γύρω στο 70% και 50% αντίστοιχα.
«Πριν από την εισβολή, θα έλεγα ότι οι τιμές είναι πραγματικά υψηλές και πιθανότατα θα χαλαρώσουν μέχρι να έρθει η συγκομιδή το φθινόπωρο και μετά το 2023, θα δούμε περαιτέρω εξασθένηση των τιμών», είπε ο Glauber. «Τώρα, νομίζω ότι θα πέσουν το επόμενο έτος, αλλά ανάλογα με το πώς θα πάει φέτος, οι τιμές μπορεί να παραμείνουν πολύ υψηλές φέτος και μετά να αρχίσουν να πέφτουν, αλλά σε υψηλότερο επίπεδο από ό,τι ήταν πριν από την κρίση. " αυτός είπε.
"Συνεχίζω να λέω στους ανθρώπους, δεν πρόκειται να ξεμείνουμε από σιτάρι. Νομίζω ότι υπάρχει άφθονο σιτάρι που πρέπει να καταναλωθεί σε όλο τον κόσμο, αλλά θα καταναλωθεί σε πολύ υψηλή τιμή", είπε ο Glauber, προσθέτοντας ότι το ίδιο θα μπορούσε να επεκταθεί και στο καλαμπόκι και τη σόγια.
«Αυτή είναι μια τόσο κακή κατάσταση όσο έχω δει εδώ και 40-45 χρόνια περίπου παρακολουθώντας τις αγροτικές αγορές», είπε.
Ο Glauber επεσήμανε ότι όλα αυτά θα μπορούσαν να αλλάξουν αύριο εάν δεν υπάρξουν εχθροπραξίες, αλλά θα είναι ακόμη πιο δύσκολο εάν, σε ένα ακραίο σενάριο, η Ουκρανία δεν είναι σε θέση να φυτέψει καθόλου.
"Εάν οι ουκρανικές καλλιέργειες είναι σε θέση να συγκομιστούν και να διατεθούν στην αγορά, τότε νομίζω ότι οι τιμές θα αρχίσουν να μετριάζονται, αλλά αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι αυτό θα συμβεί σύντομα", δήλωσε ο Glauber.
Η συνεχώς αυξανόμενη τιμή των λιπασμάτων μπορεί να ρίξει λάδι στη φωτιά σε αυτήν την κατάσταση, είπε ο Glauber, προσθέτοντας ότι αυτό μπορεί να εμποδίσει τους αγρότες να φυτέψουν επιπλέον στρέμματα και να επηρεάσουν τις αποδόσεις.
Λόγω του υψηλού κόστους των εισροών και ορισμένων προβλημάτων εφοδιασμού, οι τιμές των λιπασμάτων ήταν σε ιστορικά υψηλά τους τελευταίους μήνες και η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία επιδεινώνει το θέμα καθώς η Ρωσία είναι ο κορυφαίος εξαγωγέας λιπασμάτων, μαζί με τη σύμμαχό της Λευκορωσία. που αντιμετωπίζουν ή φοβούνται εμπορικές κυρώσεις.
«Νομίζω ότι το πρόβλημα είναι εάν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν πολύ λιγότερα λιπάσματα, είτε αυτό μπορεί να επηρεάσει πραγματικά την παραγωγικότητα είτε όχι, νομίζω ότι αυτό θα προσθέσει πολλά περισσότερα προβλήματα σε μια ήδη πολύ, πολύ στενή αγορά. " είπε ο Γκλάουμπερ.
Ο Glauber επεσήμανε ότι οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να διευκολύνουν τις εντολές ανάμειξης βιοκαυσίμων για να ανακόψουν την άνοδο των τιμών των σιτηρών και των ελαιούχων σπόρων.
«Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή, μια από τις ενέργειες που θα μπορούσαν να κάνουν οι κυβερνήσεις είναι να αναστείλουν τις εντολές και τις επιδοτήσεις για την ανάμειξη βιοκαυσίμων για πράγματα όπως η παραγωγή φυτικών ελαίων σε βιοντίζελ για να χαλαρώσουν οι τιμές των γεωργικών προϊόντων», είπε.
Διάφορες χώρες ακολουθούν υποχρεωτική ανάμειξη βιοκαυσίμων στα καύσιμα τους, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Βραζιλίας, της Κίνας, της Ινδίας, της ΕΕ, της Ινδονησίας, μεταξύ άλλων.
«Στις ΗΠΑ, το 42% του σογιέλαιου πηγαίνει στην παραγωγή βιοντίζελ, κάτι που απλώς οδηγεί τις τιμές φυτικών ελαίων για τους καταναλωτές», δήλωσε ο Glauber. «Ομοίως, η Ινδονησία έχει περίπου 30% εντολή για το ντίζελ, το οποίο σχεδόν όλο παρέχεται από φοινικέλαιο», είπε.
"Και κατά τη γνώμη μου, φαίνεται ότι η απαλλαγή από αυτές τις εντολές θα επέτρεπε τουλάχιστον στην αγορά να καθορίσει με βάση τις σχετικές τιμές, εάν θα έπρεπε να αναμειγνύουν βιοκαύσιμα", πρόσθεσε ο Glauber.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις